ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 327

บทที่ 327 ฝูงเฮลิคอปเตอร์

พูดจบเฉินเกอเดินไปอยู่อีกข้างหนึ่งด้วยรอยยิ้มแห้งๆ

ใช่แล้ว เพื่อนร่วมห้องสมัยก่อนเข้าใจผิดต่อเข้ามากมาย

และแน่นอน ไม่มีความจำเป็นที่เฉินเกอจะเสียเวลาไปอธิบายให้พวกเธอฟัง

“นายนี้ทำตัวยังไงเนี่ย？”

สามีจางเขอพูดด้วยความไม่พอใจ

“หืม อย่าไปสนใจเขาเลยค่ะ ก็แค่เด็กไม่มีการศึกษาคนหนึ่ง！”

จางเขอก็พูดด้วยความโมโห

ซึ่งในขณะนั้นไม่รู้ว่าใครเป็นคนเอ่ยพูดคำนี้ขึ้นมา“OMG เฮลิคอปเตอร์มากมายเลย？”

“หา？อยู่ไหน？”

“โอ้โห ใช่จริงๆด้วย มีถึง 36ลำเชียว แถมยังบินอย่างเป็นรูปเป็นร่างอีกด้วย！”

ชั่วขณะนั้น ทุกคนต่างตกตะลึง

ถึงแม้ว่าคนที่มาที่นี่จะเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวย

แต่ก็มีแต่คนยังอายุน้อย เมื่อเห็นภาพแบบนี้ จึงต้องตกตะลึงเป็นเรื่องธรรมดา

แม้กระทั่งพวกจางเขอก็เพ่งความสนใจไปที่เฮลิคอปเตอร์หมดเลย

“สามีค่ะ มันไม่เหมือนกับเฮลิคอปเตอร์กองทัพอากาศเลยนะคะ？”

จางเขอพูดด้วยความตกตะลึง

ส่วนพวกหวังเสว่เฉินเชาพวกเขาต่างตกตะลึงตาค้างไปแล้ว

“ไม่ใช่แน่นอน มันเหมือนเฮลิคอปเตอร์พลเรือน แต่คุณภาพเทียบเท่าเฮลิคอปเตอร์ของกองทัพอากาศเลย สามารถทำอย่างนี้ได้ ก็มีไม่กี่คนในหัวเซี่ย(คำเรียกประเทศจีนในสมัยก่อน)？”

เห็นได้ชัดว่าสามีของจางเขอนั้นมีความรู้กว้างขวาง จึงพูดขึ้นมา

“แล้ว……แล้วเป็นของใครกันล่ะค่ะ โอ้โห อลังการอย่างนี้ต้องเป็นของเศรษฐีแถวหน้าแน่ๆเลย？”

เสี่ยวลี่ตื่นเต้นจนกระโดดโล้ดเต้น

ยังเอามือถือออกมาถ่ายรูปด้วย

วันนี้ตื่นเต้นระทึกใจจริงๆ

“สามีสามีค่ะ คุณดูสิค่ะ เหมือนเฮลิคอปเตอร์พวกนี้จะมาจองที่สนามกอล์ฟแห่งนี้นะคะ！”

ด้านข้างมีสุภาพสตรีที่เมื่อสักครู่เพิ่งตีกอล์ฟเอียงพูดขึ้นด้วยความดีใจ

“ไม่เลวเลย มิน่าล่ะ เมื่อกี้พนักงานจึงได้มาเตรียมสถานที่ คิดว่าน่าจะมีผู้หลักผู้ใหญ่ที่ไหนมาแน่ๆ！โชคดีที่พวกเรายังไม่ออกไป มีโอกาสเห็นผู้ใหญ่ท่านนี้！”

ผู้ชายคนนั้นก็พูดด้วยความตกตะลึง

จริงอยู่ที่พวกเขาก็เป็นคนมีฐานะ แต่ไม่ได้มีถึงขนาดนี้！

“คุณครับ ไม่ทราบว่าคุณรู้ไหมครับว่าเป็นผู้ใหญ่ท่านไหนจะมาที่นี่ครับ？”

เมื่อสามีของจางเขอเห็นคู่รักที่อยู่ด้านข้างพูดคุยกันอย่างเมามัน และเห็นพวกเขาแต่งตัวอย่างมีระดับ ซึ่งดูก็รู้ว่าไม่ธรรมดา

สามีของจางเขอจึงยิ้มถาม

พวกจางเขอก็เดินตามไปด้วย

“เดาไม่ถูกเลยครับ ฮาฮา！”

ผู้ชายคนนั้นหัวเราะ

ดังนั้นสามีของจางเขอก็เริ่มพูดถึงเศรษฐีในหัวเซี่ย(คำเรียกประเทศจีนในสมัยก่อน)ขึ้นมา

ทำให้พวกเฉินเชานับถือเป็นอย่างมาก

นี่คือสังคมของผู้ที่ประสบความสำเร็จ เรื่องง่ายๆบางเรื่องก็สามารถที่จะร่วมบทสนทนาได้

สรุปก็คือเป็นผู้มีมนุษยสัมพันธ์และเส้นสายที่ดี

ถ้าตัวเองไม่สนิทกับคุณครูจางเขอจะมีโอกาสมาสถานที่ที่มีระดับได้อย่างไรกัน

รวมทั้งเสี่ยวลี่ด้วย ซึ่งขณะนี้กำลังเกิดความภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก

และเฮลิคอปเตอร์กำลังลงจอดสู่สนามกอล์ฟเป็นแถวเป็นแถว

สร้างความเฮฮาให้กับสนามกอล์ฟเป็นอย่างยิ่ง

แม้กระทั่งคนที่พักอยู่ที่โรงแรมก็วิ่งออกมาล้อมดูด้วย

“รีบดูสิ！มีคนลงจากเฮลิคอปเตอร์ด้วย！”

บอดี้การ์ดเทียนหลงตี้หูเดินนำบอดิการ์ดคนอื่นมา

“เท่ห์จังเลย เท่ห์มากๆ！”

เสี่ยวลี่พูดด้วยความตื่นเต้น

ส่วนหวังเสว่ก็กะพริบตาไม่หยุดเลย

เห็นได้ชัดว่าถูกความเท่ห์สะกดตาเข้าเสียแล้ว

ส่วนพวกบอดี้การ์ดเทียนหลงตี้หูไม่ได้สนใจคนข้างๆ แต่ใส่แว่นกันแดดเสร็จแล้วเดินมายังเฉินเกอ

“นี่มัน……”

พวกจางเขอต้องหยุดชะงัก

“คุณชายเฉินครับ！！！”

พวกบอดี้การ์ดเทียนหลงตี้หูเรียกขาน

“อืม พวกนายมาแล้วเหรอ！”

เฉินเกอพยักหน้าเล็กน้อย