ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 327

บทที่ 327 ฝูงเฮลิคอปเตอร์

พูดจบเฉินเกอเดินไปอยู่อีกข้างหนึ่งด้วยรอยยิ้มแห้งๆ

ใช่แล้ว เพื่อนร่วมห้องสมัยก่อนเข้าใจผิดต่อเข้ามากมาย

และแน่นอน ไม่มีความจำเป็นที่เฉินเกอจะเสียเวลาไปอธิบายให้พวกเธอฟัง

“นายนี้ทำตัวยังไงเนี่ย？”

สามีจางเขอพูดด้วยความไม่พอใจ

“หืม อย่าไปสนใจเขาเลยค่ะ ก็แค่เด็กไม่มีการศึกษาคนหนึ่ง！”

จางเขอก็พูดด้วยความโมโห

ซึ่งในขณะนั้นไม่รู้ว่าใครเป็นคนเอ่ยพูดคำนี้ขึ้นมา“OMG เฮลิคอปเตอร์มากมายเลย？”

“หา？อยู่ไหน？”

“โอ้โห ใช่จริงๆด้วย มีถึง 36ลำเชียว แถมยังบินอย่างเป็นรูปเป็นร่างอีกด้วย！”

ชั่วขณะนั้น ทุกคนต่างตกตะลึง

ถึงแม้ว่าคนที่มาที่นี่จะเป็นนักธุรกิจที่ร่ำรวย

แต่ก็มีแต่คนยังอายุน้อย เมื่อเห็นภาพแบบนี้ จึงต้องตกตะลึงเป็นเรื่องธรรมดา

แม้กระทั่งพวกจางเขอก็เพ่งความสนใจไปที่เฮลิคอปเตอร์หมดเลย

“สามีค่ะ มันไม่เหมือนกับเฮลิคอปเตอร์กองทัพอากาศเลยนะคะ？”

จางเขอพูดด้วยความตกตะลึง

ส่วนพวกหวังเสว่เฉินเชาพวกเขาต่างตกตะลึงตาค้างไปแล้ว

“ไม่ใช่แน่นอน มันเหมือนเฮลิคอปเตอร์พลเรือน แต่คุณภาพเทียบเท่าเฮลิคอปเตอร์ของกองทัพอากาศเลย สามารถทำอย่างนี้ได้ ก็มีไม่กี่คนในหัวเซี่ย(คำเรียกประเทศจีนในสมัยก่อน)？”

เห็นได้ชัดว่าสามีของจางเขอนั้นมีความรู้กว้างขวาง จึงพูดขึ้นมา

“แล้ว……แล้วเป็นของใครกันล่ะค่ะ โอ้โห อลังการอย่างนี้ต้องเป็นของเศรษฐีแถวหน้าแน่ๆเลย？”

เสี่ยวลี่ตื่นเต้นจนกระโดดโล้ดเต้น

ยังเอามือถือออกมาถ่ายรูปด้วย

วันนี้ตื่นเต้นระทึกใจจริงๆ

“สามีสามีค่ะ คุณดูสิค่ะ เหมือนเฮลิคอปเตอร์พวกนี้จะมาจองที่สนามกอล์ฟแห่งนี้นะคะ！”

ด้านข้างมีสุภาพสตรีที่เมื่อสักครู่เพิ่งตีกอล์ฟเอียงพูดขึ้นด้วยความดีใจ

“ไม่เลวเลย มิน่าล่ะ เมื่อกี้พนักงานจึงได้มาเตรียมสถานที่ คิดว่าน่าจะมีผู้หลักผู้ใหญ่ที่ไหนมาแน่ๆ！โชคดีที่พวกเรายังไม่ออกไป มีโอกาสเห็นผู้ใหญ่ท่านนี้！”

ผู้ชายคนนั้นก็พูดด้วยความตกตะลึง

จริงอยู่ที่พวกเขาก็เป็นคนมีฐานะ แต่ไม่ได้มีถึงขนาดนี้！

“คุณครับ ไม่ทราบว่าคุณรู้ไหมครับว่าเป็นผู้ใหญ่ท่านไหนจะมาที่นี่ครับ？”

เมื่อสามีของจางเขอเห็นคู่รักที่อยู่ด้านข้างพูดคุยกันอย่างเมามัน และเห็นพวกเขาแต่งตัวอย่างมีระดับ ซึ่งดูก็รู้ว่าไม่ธรรมดา

สามีของจางเขอจึงยิ้มถาม

พวกจางเขอก็เดินตามไปด้วย

“เดาไม่ถูกเลยครับ ฮาฮา！”

ผู้ชายคนนั้นหัวเราะ

ดังนั้นสามีของจางเขอก็เริ่มพูดถึงเศรษฐีในหัวเซี่ย(คำเรียกประเทศจีนในสมัยก่อน)ขึ้นมา

ทำให้พวกเฉินเชานับถือเป็นอย่างมาก

นี่คือสังคมของผู้ที่ประสบความสำเร็จ เรื่องง่ายๆบางเรื่องก็สามารถที่จะร่วมบทสนทนาได้

สรุปก็คือเป็นผู้มีมนุษยสัมพันธ์และเส้นสายที่ดี

ถ้าตัวเองไม่สนิทกับคุณครูจางเขอจะมีโอกาสมาสถานที่ที่มีระดับได้อย่างไรกัน

รวมทั้งเสี่ยวลี่ด้วย ซึ่งขณะนี้กำลังเกิดความภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก

และเฮลิคอปเตอร์กำลังลงจอดสู่สนามกอล์ฟเป็นแถวเป็นแถว

สร้างความเฮฮาให้กับสนามกอล์ฟเป็นอย่างยิ่ง

แม้กระทั่งคนที่พักอยู่ที่โรงแรมก็วิ่งออกมาล้อมดูด้วย

“รีบดูสิ！มีคนลงจากเฮลิคอปเตอร์ด้วย！”

บอดี้การ์ดเทียนหลงตี้หูเดินนำบอดิการ์ดคนอื่นมา

“เท่ห์จังเลย เท่ห์มากๆ！”

เสี่ยวลี่พูดด้วยความตื่นเต้น

ส่วนหวังเสว่ก็กะพริบตาไม่หยุดเลย

เห็นได้ชัดว่าถูกความเท่ห์สะกดตาเข้าเสียแล้ว

ส่วนพวกบอดี้การ์ดเทียนหลงตี้หูไม่ได้สนใจคนข้างๆ แต่ใส่แว่นกันแดดเสร็จแล้วเดินมายังเฉินเกอ

“นี่มัน……”

พวกจางเขอต้องหยุดชะงัก

“คุณชายเฉินครับ！！！”

พวกบอดี้การ์ดเทียนหลงตี้หูเรียกขาน

“อืม พวกนายมาแล้วเหรอ！”

เฉินเกอพยักหน้าเล็กน้อย

“คุณ……คุณชายเฉิน？”

และคำเรียกขานนี้ทำให้เหล่าจางเขอและเสี่ยวลี่ต้องตกใจ

อะไรนะ？

ทำไมคนกลุ่มนี้ถึงเรียกเฉินเกอว่าคุณชายเฉินล่ะ？

และเฮลิคอปเตอร์พวกนี้มารับเฉินเกออย่างนั้นเหรอ？

ซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกเจ็บที่ใบหน้า โดยเฉพาะจางเขอเสี่ยวลี่ กับหวังเสว่ก็ยิ่งรู้สึกเจ็บเหมือนถูกหยิกอย่างไงอย่างนั้น

ต้องรู้ว่าพวกเธอดูถูกเฉินเกอขนาดไหน

แต่คนนี้กับเท่ห์ระเบิดไปเลย！

“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้！นี่มันเป็นไปไม่ได้！”

เสี่ยวลี่พูดขึ้นมาหนึ่งประโยค

ส่วนเฉินเกอก็ไม่ได้มองพวกเธอกำลังเตรียมจะไป

“เฉินเกอ！”

ทันใดนั้นเสี่ยวลี่ขานเรียกขึ้นมา

“หือ？”

เฉินเกอหันมามอง

“คุณ……คุณคุณ เฮลิคอปเตอร์มารับคุณเหรอครับ？”

เสี่ยวลี่พูดอย่างใจสั่น

“อืมอืม！”

พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นเฉินเกอก็มองหวังเสว่กับจางเขอที่อยู่ข้างๆแวบหนึ่งแบบไม่ได้พูดอะไร

จากนั้นมือข้างหนึ่งก็ล้วงเข้ากระเป๋ากางเกง แล้วเดินขึ้นเครื่องเฮลิคอปเตอร์ท่ามกลางผู้คนที่ให้ความนอบน้อมนับถือ

สำหรับคู่รักชายหญิงคู่นั้นเกือบตกตะลึงจนจะเอ๋อไปแล้ว

โธ่เอ๊ะ เมื่อกี้พวกเขาทำอะไรออกไป ถึงกล้าให้ผู้มีอำนาจอย่างเขามาเก็บลูกกอล์ฟให้พวกเขา โธ่！

เฉินเกอไม่อยากจะไปแยแสต่อท่าทางของคนพวกนี้แล้ว

สำหรับเรื่องที่จะเก๊กไม่เก๊ก เฉินเกอก็ไม่ได้ลำบากใจเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

เฮลิคอปเตอร์บินขึ้นสู่ท้องฟ้าจากไปจากสายตาที่มีอารมณ์ซับซ้อนของหวังเสว่กับจางเขอ

พูดถึงทางงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของหลงเช่าหยุน

เนื่องจากเมื่อกี้หวงหยงหาวกับไป๋เสี่ยวเฟยหาเรื่อง ทำให้หลงเช่าหยุนเกิดความโมโหไปทั้งตัว

บวกกับสิ่งที่โห๋ซานทำก่อนหน้านี้ด้วย

ทำให้หลงเช่าหยุนยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องราววันนี้มันไม่ชอบมาพากลอย่างไงไม่รู้

เพราะเห็นได้ชัดว่าคนของเฉินเกอคิดจะมาหาเรื่อง แต่ทำไมเฉินเกอยังไม่มาล่ะ

“ผมคิดว่า วันนี้คุณชายเฉินคิดจะมาแย่งคู่หมั่นนะ เขาต้องมาแย่งตัวคุณฉินหยาแน่ๆ！”

“ใช่เนอะ คุณฉินหยาสวยขนาดนี้ บวกกับเมื่อก่อนตระกูลเฉินกับตระกูลหลงมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน ไม่แปลกเลยที่คุณชายเฉินจะให้เขาลำบากขนาดนี้！”

ผู้คนวิพากวิจารณ์

“พี่เช่าหยุน ทีนี้……จะทำยัไงดีค่ะ？”

เวลานี้เว่ยเมิ่งเจียวเดินเข้ามา

เพราะคนที่ทำผิดต่อเฉินเกอ นอกจากจะเป็นหลงเช่าหยุนแล้ว

ก็ยังมีเว่ยเมิ่งเจียวอีกด้วย

ดังนั้นเมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ เธอจึงรู้สึกกลัว

เพราะถ้าพูดถึงเฉินเกอโดยส่วนตัวแล้ว เขาก็ดีต่อเธออยู่ไม่ใช่น้อย เพื่อไว้หน้าของเธอ เฉินเกอก็ได้ไปร่วมงานพบปะสังสรรค์ของเธอด้วย

จึงรู้สึกผิดในใจ

แต่ไม่มีทางเลือก ใครใช้ให้เฉินเกอไม่ใช่พวกของตระกูลหลง เธอจึงต้องช่วยพี่เช่าหยุน

และเห็นบรรยากาศที่อึดอัด ผู้คนจึงไม่กล้าพูดคุยกัน

คนในบ้านตระกูลหลงที่มีระดับชื่อหลงจินหนานพูดว่า

“ทุกท่านครับ วันนี้เป็นวันคล้อยวันเกิดของคุณชายหลง แม้กระทั่งคูุณลี่ก็มาร่วมอวยพรด้วย ซึ่งเป็นสิ่งที่น่าดีใจมากเลยครับ ตอนนี้ยังมีอีกเรื่องที่น่าดีใจจะบอกกับทุกคนครับ นั่นก็คือพวกเราตระกูลหลงขอประกาศอย่างเป็นทางการครับว่า พวกเราได้ซื้อวิลล่าสปาแห่งนี้ เพื่อเป็นจุดศูนย์กลางที่จะมาร่วมลงทุนในเมืองจินหลิงครับ และขออนุญาตชี้แจ้งว่าต่อจากนี้พวกเราตระกูลหลงจะมีแผนธุกิจอย่างไรต่อจากนี้ครับ！”

หลงจินหนานเหล่ตามองหลี่เจิ้นกั๋วเล็กน้อย จากนั้นจึงพูดต่อ

“อะไรนะ！”

ทุกคนต่างเข้าใจกันดีว่า ตระกูลหลงเริ่มแก้แค้นอย่างเป็นทางการที่เมื่อก่อนถูกคุณหนูเฉินเสี่ยวทำให้ต้องออกจากเมืองจินหลิงเหมือนสุนัขจรจัดที่น่าสังเวช

และหลงจินหนานกล้าพูดต่อหน้าสาธารณชนก็แสดงว่าตระกูลหลงพวกเขาต้องมีดีไม่ใช่น้อย

แล้วสิ่งนั้นคืออะไรล่ะ？

ในขณะที่ทุกคนกำลังสงสัยอยู่นั้น

หลงจินหนานปรกมือ

จากนันก็มีเสียง วง วง มาจากมุมหนึ่งของวิลล่า

จากนั้นก็เห็นเฮลิคอปเตอร์ 6 ลำบินอยู่เหนือวิลล่าจินหลิง

โดยใต้เฮลิคอปเตอร์ได้แขวงป้ายสีแดงยาวๆแสดงโปรเจคของตระกูลหลง

เหมือนดั่งมังกรแดง 6 ตัวที่กำลังโบยบินสู่ท้องฟ้านภาลัย

“อะไรกัน！ตระกูลหลงส่งฝูงมังกรบินมาด้วยเหรอ？โอ้โห นี่คือเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวของคุณปู่ตระกูลหลงนะ ปกติจะไม่ค่อยใช้ ซึ่งจะใช้เฮลิคอปเตอร์ 6 ลำนี้เฉพาะงานใหญ่ๆเท่านั้น！และแต่ละลำก็มีมูลค่ามหาศาลเลยทีเดียว”

“มิน่าล่ะ！มิน่าล่ะ ตระกูลหลงจะมีความมั่นใจอย่างนั้น……”