ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 343

บทที่343 หญิงลึกลับ

จากนั้นภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของทุกคน

ประตูรถค่อย ๆ เปิดออก

แต่คนที่ออกมาจากรถนั้น เป็นชายอ้วนท้วมขาวตาตี่แต่งกายด้วยชุดสุดหรู

เดินเข้ามาและโบกมือให้ทุกคน

“เขาคือคุณชายเฉิน?”

“ไม่ใช่หรอก?”

“ไม่ใช่น่ะสิ ฉันรู้จักเขา เขาคือคุณชายหวง หวงหยงหาวเป็นเศรษฐีเบอร์ต้น ๆแห่ง ซูเฉิง!”

“อ๊ะ? ที่แท้ก็คุณชายหวงหรอกเหรอ ดูท่า เขาคงมาแทน คุณชายเฉิน สินะ?”

ผู้คนต่างกันวิพากษ์วิจารณ์

เมื่อเห็นหวงหยงหาว สีหน้าของกลุ่มหัวหน้าก็ผิดวหวังไม่น้อย

ทำไมเฉินเกอถึงไม่มานะ?

ตัวเองจะหลบไม่ให้เขาเห็น แต่ขอให้ได้เห็นเขาก็ยังดี

ถึงแม้ว่าซูมู่หานจะไม่ใช่คนขี้อวด

แต่งานใหญ่ขนาดนี้ หากแฟนตัวเองได้ออกงาน เป็นผู้หญิง เธอก็รู้สึกดีใจเป็นที่สุด

แต่คิดไม่ถึงว่าจะไม่ใช่เฉินเกอ!

สุดท้ายแน่นอนว่าหวงหยงหาวก็ไม่รู้จักซูมู่หาน

จึงได้เดินขึ้นบันไดไปพร้อมกับกลุ่มคน

“อ๊ะ? เกิดอะไรขึ้น? แฟนเธอทำไมถึงไม่ทักเธอล่ะ?”

เมื่อครู่ หยางหัวลี่ นั้นกลัวจริง ๆ

แต่ตอนนี้ เธอพูดด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

“ตายแล้วรีบแทบตาย เขาไม่ใช่คุณชายเฉิน คุณชายเฉิน เขาไม่มา!”

ซูเหมิงเหมิง พูดด้วยความเสียดาย

พูดอย่างนี้ หยางหัวลี่ ยิ่งได้ใจใหญ่

“ตอแหลอะไรอีกล่ะ ยังบอกว่าแฟนตัวเองเจ๋ง! น่ารังเกียจจัง ฉันว่าฉะชันคงตบเธอเบาไปนะ!”

หยางหัวลี่ รู้สึกว่าตบตา

ตอนนี้เธอพูดด้วยความโมโห

หลังจากเสียงดังก็เงียบไปได้ไม่นาน ก็มีเสียงร้องตะโกนดังขึ้นอีกระลอก

“แม่เจ้า ๆ ๆ!”

ใครบางคนตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

“นั่นมันรถอะไรกันน่ะ?”

“พระเจ้า ดูเหมือนว่าจะเป็นรถหรูแบบสั่งทำของ Lamborghini เป็นรถที่ออกแบบมาเพื่อลูกค้าระดับท็อป การเปิดเผยบนอินเทอร์เน็ตเมื่อสามปีที่แล้ว รถยนต์ราคามากกว่าหนึ่งพันล้าน ภายในใช้การตกแต่งจากปัญญาประดิษฐ์ขั้นสูง และรถคันนี้แข็งแกร่งกว่ารถกันกระสุนธรรมดาหลายเท่า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรุ่นและแรงม้า”

“แม่เจ้า รถระดับพันล้าน นี่มัน...หนึ่ง สอง สาม สี่ หน้า...เกินยี่สิบคันแล้ว!”

“ขบวนรถราคากว่าสองพันล้าน! โอ้! ! !”

ไม่เพียงแค่เหล่าหนุ่มสาวในงาน นาทีนี้แม้แต่เหล่านักธุรกิจใหญ่ก็ไม่สามารถต้านทานได้ เส้นเลือดปูดโปนบนใบหน้าแสดงถึงความตื่นเต้นชัดเจน

หาเงินได้เท่าไหร่กันนะ และนักธุรกิจคนนี้กลับมีขบวนรถราคาเป็นหมื่นล้าน

หลายคนที่ตื่นเต้นจนหน้าซีดขาวราวกับกระดาษ

นี่ถือเป็นประวัติกาลเลยทีเดียว

คนในผู้นำกลุ่มต้อนรับ นั้น ต่างพากันมองไปที่ หัวหน้าสถานี

เมื่อเห็น หัวหน้าสถานี หายใจเข้าลึก ๆ หลายครั้งเพื่อให้ตัวเองไม่ตื่นเต้น

“หัวหน้าสถานี นี่เป็นแขกคนสำคัญของวันนี้รึเปล่า?”

ใครบางคนถามขึ้นด้วยความตื่นเต้น

“เธอนี่แหละ! บอกทุกคน ตอนนี้ให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม! อย่าให้พลาดเด็ดขาด ไม่งั้นล่ะก็ เตรียมตัวตายได้เลย!”

หัวหน้าสถานีพูดเสียงสั่น

จากนั้นจึงก้าวเข้าไปและหยุดที่ประตูรถ

“เป็นใครน่ะ?”

ทั้งซูเหมิงเหมิงและหยางหัวลี่ไม่สามารถสนใจเรื่องการทะเลาะกันได้เพราะตอนนี้พวกเธอต่างตกตะลึงกับสิ่งนี้

รวมทั้งซูมู่หานเองก็ยังต้องรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ

เฉินเกอที่ว่ารวยแล้ว แต่ก็ยังมีคนที่มีเงินมากกว่าเขา

อย่างเช่นขบวนรถมูลค่าสองพันล้านนี้ นี่แค่รถนะ!

แล้วบ้านที่เธออยู่ล่ะ แล้วไหนจะของอื่น ๆ อีกล่ะ?

พระเจ้า หรูหรามากจริง ๆ!

หรูหราเสียจนไม่อยากจะเชื่อสายตา

ซูมู่หานตกตะลึง

ทันใดนั้นเองประตูรถก็เปิดออก

หญิงสาวที่กำลังเคี้ยวหมากฝรั่งและสวมเสื้อผ้าราคาแพงลงมา

หญิงสาวสวมแว่นกันแดดหรูราคาแพง ผิวขาวราวหิมะ เสื้อสูทตัวเล็กตัวนอกพาดไหล่

เธอขยับไหล่เล็กน้อย

ชุดสูทตัวเล็กหลุดออกโดยอัตโนมัติและมีบอดี้การ์ดเข้ามารับไป!

หันกลับไปมองกลุ่มบอดี้การ์ดที่เดินตามหลังเธอ

มองไปไกล ๆ พวกเขาต่างมีสายตาเด็ดขาดเหี้ยมโหด ยิ่งไปกว่านั้นทุกคนต่างมีรูปร่างและร่างกายที่แข็งแรงกำยำ

ชนิดที่สามารถรับมือกับสถานการณ์ต่าง ๆ ได้ตลอดเวลา

ออร่าของผู้หญิงยิ่งแรงขึ้นจนถึงจุดที่หลายคนตรงนั้นไม่กล้าหายใจ

อีกทั้งหญิงสาวคนนี้ก็สวยสุด ๆ

อายุน่าจะราว ๆ ยี่สิบหก ยี่สิบเจ็ด

ค่อย ๆ กวาดสายตามอง

เวลานั้นเอง สายตาก็ทอดไปป้ายป้ายหนึ่ง

ด้วยรอยยิ้มที่มุมปากของเขาชี้ไปที่แบนเนอร์นั้น: “แขวนธงนั้นให้สูงขึ้นอีกหน่อย!”

ธงที่เธอชี้ เป็นธงของเฉินเกอ

“ได้ ๆ ๆ!”

หัวหน้าสถานีที่ไม่กล้าจะเงยหน้า โบกมือให้ลูกน้อยไปจัดการทันที

ที่ประตูมีนักธุรกิจอออยู่มากมาย

ทุกคนต่างตกตะลึงแทบหยุดหายใจ

ทุกคนต่างโค้งคำนับเหมือนกำลังต้อนรับพระราชินีอย่างนั้น

บางคนดูราวกับว่าพวกเขาอยู่ในวัยห้าสิบและไม่ได้ทำอะไรเลยแต่ใบหน้าที่ประหม่าและหวาดกลัวของพวกเขาเปลี่ยนเป็นซีดขาว และขาของพวกเขาสั่นเหมือนไฟฟ้าช็อต

ราวกับตกใจกลัวอะไรบางอย่าง

มองดูธงของเฉินเกอถูกคนดึงขึ้นสูงลิบ

รอยยิ้มบนใบหน้าของผู้หญิงนั้นรุนแรงมากขึ้น

แล้วเธอก็ส่งกระเป๋าถือในมือให้พนักงานต้อนรับที่มีซูมู่หานอยู่ตรงนั้น

แต่ซูมู่หานนั้น

มองดูธงของเฉินเกอด้วยความสงสัย ทำไมนักธุรกิจหญิงคนนี้จึงได้ต้องให้ดึงธงของเฉินเกอขึ้นสูงนะ?

เธอเป็นอะไรกับเฉินเกอ?

เพราะเธอรู้ว่าตอนนี้เฉินเกอมีเพื่อนผู้หญิงเยอะ แต่ก็รู้ว่าเฉินเกอใส่ใจตัวเองมาก

แต่ซูมู่หานก็เกิดประหม่า

แล้วผู้หญิงคนนี้ก็แข็งแกร่งมากและน่ากลัว!

ดังนั้นซูมู่หานจึงใจลอย

เธอไม่ได้สนใจกระเป๋าถือที่ผู้หญิงคนนั้นยื่นให้

“อ๊ะ?”

หญิงสาวขมวดคิ้ว

หัวหน้าสถานี ที่ตกใจกลัวจนเลือดแทบกระเด็นออกจากตา

“ซูมู่หาน! เธอทำอะไรน่ะ! ! !”

หัวหน้าสถานี คำรามในใจอย่างบ้าคลั่ง

ทั้งเตือนและกำชับว่าอย่าทำพลาด แต่พอคิดขึ้นมาก็พลาดเลย

“มาใหม่เหรอ?”

หญิงสาวเคี้ยวหมากฝรั่งและพูดอย่างเรียบเฉย

“คะ?”

ซูมู่หานก็ตอบสนองในทันทีและด้วยความประหม่า

“ขะ...ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ!”

ซูมู่หานหน้าซีด

“ฉะ...ฉันจะให้เธอไปไกล ๆ ให้เธออยู่ข้างใน เธอจะต้องโดนลงโทษ!”

หัวหน้าสถานีกล่าวด้วยความตื่นตระหนก

ซูมู่หานคิดไม่ถึงว่าการที่เธอช้าไปหนึ่งก้าว แล้วกลุ่มเธอจะต้องมาเหนื่อยด้วย?

เผด็จการไปแล้ว!

แต่ว่าซูมู่หานก็กลัวจริง ๆ เธอเผด็จการและมีต้นทุน

“ฉันพูดเหรอว่าจะให้เธอไป? พูดมาก!”

ผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองไปที่ หัวหน้าสถานี

“ฉันพูดมาก! พูดมาก! พูดมาก!”

หัวหน้าสถานี ตบหน้าตัวเองแรงๆ ถึงสามครั้งจนเลือดไหลจากมุมปาก

ส่วน หยางหัวลี่ ที่ตอนนี้ก้มหน้าอยู่นั้นในใจเธอกลับตื่นเต้นดีใจ

เพราะเธอรู้ว่าซูมู่หานจบเห่แน่!