ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 353

บทที่353 กฎของตระกูลเฉิน

มองดูซูมู่หานจากไป

ผู้หญิงหลายคนต่างหยุดพูด ในสายตามีแต่ความอิจฉา ในใจเต็มไปด้วยความริษยา

มีเพียงจ้าวยีฟานเท่านั้นที่อยู่ในอารมณ์สับสน

ใช่ ถ้าตอนแรกตัวเองมองผู้ชายที่อุปนิสัยอย่างเดียว

ถ้าอย่างนั้นตัวเองคงเลือกที่จะรักกับเฉินเกอแน่นอน

เพราะตอนนั้นตัวเองไม่เคยมีความรัก และต้องการที่จะมีความรัก จึงขอให้หม่าเสี่ยวหนานแนะนำแฟนให้เธอ

เพราะคืนก่อนวันเกิดของหม่าเสี่ยวหนัน เธอได้โทรมาคุยเรื่องของเฉินเกอด้วย

“ยีฟาน เธอเจอเขาหน่อยสิ เขาจะมางานวันเกิดพรุ่งนี้ด้วย ฉันจะพูดยังไงดี เขาให้ความสำคัญกับความรักมาก อีกอย่าง

รู้สึกเขาดูดีมาก หน้าตาสดใส เธอเคยพูดว่า ในความรักครั้งแรก เธอต้องหาคนที่ซื่อสัตย์ และเธอสามารถควบคุมได้! ดัง

นั้นเฉินเกอจึงเป็นคนที่เหมาะสมที่สุด และเขาก็คงดีกับเธอมาก!”

“เชอะ ก็ได้ เธอพูดว่าดีขนาดนี้ พรุ่งนี้เจอกันนะ ฮิฮิ!”

ในเวลานั้นจ้าวยีฟานยังคงตั้งหน้าตั้งตารอ รู้สึกว่าฐานะยากจนคงไม่จนมาก

แต่หลังจากได้เจอกัน ได้ยินสวี่ตงเล่าเรื่องน่าอายบางอย่างเกี่ยวกับเฉินเกอ จ้าวยีฟานก็ไม่ชอบเฉินเกออีกต่อไป

คิดว่าถ้าจะหา ก็ต้องหาคนที่ร่ำรวยเล็กน้อย

หลังจากนั้น มุมมองความรักของจ้าวยีฟานก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

ดังนั้น เหลือแค่นิดเดียว ตัวเองก็จะได้อยู่กับเฉินเกอแล้ว

สำหรับราศีของซูมู่หานในวันนี้ เป็นของตัวเธอเอง

ความสำคัญของเงินในอนาคต เป็นเพียงกลุ่มตัวเลขเท่านั้น สูญเสียแล้วก็ไม่มีความหมายใดๆ ไม่จำเป็นต้อง

เก็บเงินเพื่อซื้อสินค้าฟุ่มเฟือย

น่าเสียดาย…… ไม่มีแล้ว!

ทุกอย่างสายไปแล้ว

จ้าวยีฟานกำหมัดแน่น โดยไม่เต็มใจ

“ยีฟาน พวกเขาออกไปแล้ว พวกเราก็ไปกันเถอะ!”

ผู้หญิงหลายคนก็ไม่ค่อยมีอารมณ์เล่นแล้ว

หรือทำได้แค่ขึ้นเรือสำราญ เพื่อไปดูเกาะของคนอื่นว่าเป็นยังไง?

ฮิฮิ นั่นเป็นพี่สาวของคุณชายเฉิน แต่ตัวเองทำได้เพียงยืนดูข้างๆ

คิดไปก็รู้สึกไร้ประโยชน์

“ฉันจะไม่ยอมแน่นอน!”

จ้าวยีฟานมองไปที่เรือสำราญที่หายไปในยามราตรี และแอบเตือนตัวเอง

ในขณะนี้ซูมู่หาน ได้ขึ้นบนเกาะแล้ว

ทั้งเกาะนี้ เป็นอย่างที่คุณชายหยางพูดไว้ เหมือนพระราชวังขนาดใหญ่

สวยจริงๆ สวยจนน่าตกใจ!

เห็นได้ชัดว่าเขาได้เข้าไปในสวนแล้ว แต่ถ้าเขาต้องการไปหาเฉินเสี่ยว

ต้องขึ้นรถพิเศษไป

ขับรถไปประมาณครึ่งชั่วโมง

เพิ่งมาถึงสวนคฤหาสน์ใหญ่

จากนั้นก็ลงจากรถ

“เร็วเข้ารีบมาดูว่าที่พี่สะใภ้ของฉันเป็นยังไง ฉันอยากเห็น!"

“รีบอะไร เดี๋ยวก็มาแล้ว!”

ซูมู่หานลงจากรถ ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเถียงกับผู้ชายคนหนึ่ง

ทะเลาะกันแย่งโทรศัพท์

และผู้ชายคนนั้น เป็นคนที่อ้วน ซูมู่หานเคยเจอเขาแล้ว ก็คือหวงหยงหาวคุณชายหวง

“เย้! พี่สะใภ้มาแล้ว!”

หวงหยงหาวเห็นซูมู่หาน และรีบวิ่งเข้าไป

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกลางวัน ทำให้หวงหยงหาวหวาดกลัว

“อืมอืม!”

ซูมู่หานพยักหน้า

“ ห๊ะ เธอคือซูมู่หาน แฟนของพี่ชายบุญธรรม?”

และหญิงสาวคนนั้นก็วิ่งมาด้วย

เขากัดริมฝีปากด้วยความอยากรู้ และตั้งใจมองซูมู่หาน

ดูเหมือนเธอจะอายุประมาณสิบแปดปี น่ารัก และสวยดี

“ฉันชื่อเฉินเสี่ยวหมาน สวัสดีพี่มู่หาน”

เฉินเสี่ยวหมานจับมือกับซูมู่หาน

พวกเขาสองคนค่อนข้างถูกชะตา

แน่นอนเฉินเสี่ยวเรียกซูมู่หานต้องมีธุระบางอย่าง ดังนั้นเฉินเสี่ยวหมานกับหวงหยงหาวจึงหยุดคุย ซูมู่หานก็ได้เดินเข้าไป

“เสี่ยวหมานกับหยงหาวต่างก็เป็นน้องสาวน้องชายบุญธรรมของคุณหนูใหญ่ หยงหาวชีวิตที่ผ่านมาก็จะดีหน่อย เสี่ยวหมานน่า

สงสารมาก

ที่สุด เมื่อเธออายุได้สามขวบเธอถูกทอดทิ้ง คุณหนูเฉินเป็นคนพาเธอกลับมา และเอ็นดูเธอมาก ปกติเห็นเธอชอบสร้าง

ปัญญา แต่เธอมีจิตใจที่ดีมาก!”

พ่อบ้านพูดขณะพาซูมู่หานเข้าไป

มาถึงห้องหนังสือที่หรูหราที่สุด

พ่อบ้านเคาะประตู

“เข้ามาสิ!”

ซูมู่หานก็ได้เดินเข้าไปคนเดียว

บนดาดฟ้าเปิดโล่ง ก็เห็นเฉินเสี่ยวถือไวน์แดงอยู่ในมือ นอนเอนกายอยู่บนเก้าอี้ มองออกไปข้างนอก

“พี่เฉินเสี่ยว สวัสดีค่ะ!”

ซูมู่หานผงกหัว

“เธอไม่ต้องเกรงใจ มู่หาน ตอนนี้ฉันเข้าใจสถานการณ์ของเธอ วันนี้ เธอก็ถือว่าฉันเป็นพี่สาวของเธอ พวกเรามาคุยกันสัก

หน่อย นอกจากนี้ เธอยังเป็นแฟนน้องชายฉัน ฉันเป็นพี่สาว สมควรต้อนรับเธอดีๆ!นั่งสิ!”

เฉินเสี่ยววางแก้วไวน์ลงและยืนขึ้น

เมื่อเห็นซูมู่หานยิ้มเล็กน้อย

“พี่สาวอยากคุยเรื่องอะไร?”

ซูมู่หานถาม

“อืม แม้ว่าฉันจะได้ข้อมูลมาบ้าง แต่ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะได้ฟังจากปากเธอ แค่คุยกันว่าเธอกับเสี่ยวเกอรู้จักกันได้

ยังไง?”

เฉินเสี่ยวถาม

ซูมู่หานก็เดาไม่ออกว่าเฉินเสี่ยวหมายถึงอะไร

ก็เลยเล่าเหตุการณ์ตอนที่รู้จักกัน

หลังจากฟังเฉินเสี่ยวฟังจบ ก็พยักหน้าและพูดว่า “นั่นก็หมายความว่า เธอสองคน ไม่เคยผ่านเหตุการณ์อะไรที่ฝังใจ ก็อยู่

ด้วยกันอย่างง่ายดาย?”

“ใช่ค่ะ แต่พี่สาว หนูคิดว่าคนสองคนอยู่ด้วย พวกเขาต่างรักกันก็พอ ทำไมเราต้องผ่านเหตุการณ์อะไรที่ฝังใจ? แต่หนูคิด

ว่า ตอนที่หนูอยู่กับเฉินเกอ ทุกสิ่งที่เขาปฏิบัติต่อหนู ทำให้หนูประทับใจไม่รู้ลืม!”

ซูมู่หานฟังคำถามของเฉินเสี่ยว รู้สึกไม่สบายใจ เพราะคำพูดของเฉินเสี่ยว ทุกคำเหมือนเข็มทิ่มลงหัวใจ

“ถ้าอย่างนั้นฉันจะถามเธออีกคำถามหนึ่ง เธออยู่กับเสี่ยวเกอ ในอนาคตเคยคิดที่จะแต่งงานหรือไม่? ถ้าคิด ก็คือคิดตอนนี้

หรือเมื่อก่อนหน้านี้ก็เคยคุยกัน หรือคิดว่าเฉินเกอจะเป็นคนที่ถูกลิขิตให้มาเป็นคู่กัน?”

เฉินเสี่ยวถาม

และซูมู่หานก็เข้าใจว่าเฉินเสี่ยวหมายถึงอะไร

ถ้าตัวเองแค่คบกับเฉินเกอเป็นคู่รักธรรมดา มันก็ไม่สำคัญสำหรับเขา

แต่ถ้าตัวเองต้องการแต่งงานกับเฉินเกอ และเป็นสมาชิกของตระกูลเฉิน กลัวว่ามันจะไม่ง่ายอย่างนั้น และพี่สาวของเฉิน

เกอก็กลัวว่าเธออยู่กับเฉินเกอเพราะเงิน

“มู่หานเธอเป็นคนที่ฉลาดมาก ฉันคิดว่าเธอต้องเข้าใจความหมายของฉัน และเธอก็รู้เช่นกัน สำหรับเสี่ยวเกอ ในมุมมอง

ของผู้ชายและผู้หญิง เขาค่อนข้างที่จะโง่เขลา เพราะกฎบางอย่างของตระกูลเฉิน ตั้งแต่เล็กจนโตเขาจะขาดความเอาใจใส่

ดังนั้นเมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งดีต่อเขา แม้เพียงเล็กน้อย เขาก็จะซาบซึ้งมาก!”

“ฉันแค่อยากรู้ว่า เสี่ยวเกอรักเธอจริงๆหรือเปล่า และสำหรับเธอ ชอบอะไรเกี่ยวกับเสี่ยวเกอ? แน่นอน นี่จะเป็นข้อตัดสินว่า

เธอสองคนมีแผนจะแต่งงานกันได้หรือไม่? ถ้าไม่มี โอเค ฉันจะไม่ถามอีก ถ้ามี ฉันก็ต้องถามต่อ เพราะกฎระเบียบของ

ตระกูลเฉินค่อนข้างเยอะ และเข้มงวดมาก บางสิ่งบางอย่าง เจ็บปวดนิดระยะสั้นยังดีกว่ามาเจ็บปวดไม่รู้จบ

เฉินเสี่ยวพูด

“พี่สาวคุณหมายความว่า หนูกับเฉินเกอเดินไปไม่ถึงสุดทาง? คุณคิดว่าฉันอยู่กับเฉินเกอเพราะเงิน?”

ซูมู่หานถาม

เฉินเสี่ยวยิ้มแหย่ๆ “จริงๆแล้ว ใช่ อย่างน้อยจากข้อมูลบางอย่างที่ฉันรู้ ก็เป็นเช่นนี้ แน่นอน ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนอย่างไร รู้ว่า

เธอไม่หลอกเสี่ยวเกอ แต่ว่า ทางพ่อแม่ของฉัน ฉันกลัวว่าพวกเขาจะไม่ปล่อยให้เธอและเสี่ยวเกอมีจุดจบที่สมหวัง เพราะ

อำนาจของตระกูลเฉินทั้งหมด เธอเป็นเพียงส่วนเล็กๆของภูเขาน้ำแข็ง เธอสามารถจินตนาการถึงความยิ่งใหญ่ของตระกูล

เฉิน ดังนั้นตระกูลเฉินจึงมีรูปแบบกฎเกณฑ์ของตระกูลเฉิน!”