ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 368

บทที่368 เตะสวี่หยางหยางล้ม

“เธอเป็นบ้าหรือ?”

เฉินเกอด่าว่าออกมา

“ฮึ่ย ไม่ใช่ว่าพี่เฟยแพ้แล้วหรอกหรือ ทำไมนายจะต้องตื่นเต้นขนาดนี้? นายเองก็ไม่ได้ดูตัวเองเลยสินะ แน่จริงก็ขึ้นไปแข่งสิ!”

สวี่หยางหยางว่า

อีกทั้งราวกับว่าต้องการระบายความโมโหและความไม่พอใจทั้งหมดออกมากับเฉินเกออย่างไรอย่างนั้น

และเวลานี้เองที่เธอหยิบเอาขวดน้ำแร่ออกมา แล้วสาดไปที่ร่างของเฉินเกอ

เฉินเกอหลบ ขณะนั้นเฉินเกอรู้สึกโมโหเสียจนอยากจะตบสวี่หยางหยางเสียด้วยซ้ำ

ดีตรงที่เพื่อนๆที่ล้อมดูกันอยู่นั้น เข้ามาดึงตัวสวี่หยางหยางออกไปเสียก่อน

แบบนี้ถึงไม่มีการปะทะกันเกิดขึ้น

ส่วนหูฮุ่ยหมินนั้น ก็เหลือบมองไปยังเฉินเกอที่ถูกโจมตี หลังจากนั้นสายตาจึงไปหยุดอยู่ที่ร่างที่ดูมีหน้ามีตาอย่างไม่มีขีดจำกัดของเฉินจุนเหวิน เขาไม่เคยทำให้ใครผิดหวังเลยแม้แต่ครั้งเดียวจริงๆ

และในตอนนี้ กรรมการผู้ตัดสินท่านหนึ่งเดินขึ้นเวทีไป

เขามาอยู่ตรงหน้าเฉินจุนเหวิน

แล้วเอ่ยพูดกับเฉินจุนเหวิน : “ผมไม่เคยเห็นคนที่ยังวัยรุ่นๆแล้วสามารถทำมาตรฐานแบบนี้ออกมาได้มาก่อนเลย อีกทั้งมีการเคลื่อนไหวที่งดงามด้วย สมกับที่เป็นแชมป์ระดับเยาวชนของมณฑลเจียงหนาน!”

กรรมการผู้ตัดสินดูแล้วอายุน่าจะราวๆสี่สิบปี คงจะเป็นบุคคลที่มีความรู้ความสามารถในวงการนี้เป็นอย่างดี

เฉินจุนเหวินเพียงแค่ส่ายหน้าแล้วยิ้มเจื่อนๆออกมา

“เหอๆ แบบนี้ก็ถือว่าเป็นมาตรฐานการเคลื่อนไหวที่งดงามแล้ว บางคนกลัวว่าจะไม่เห็นการเคลื่อนไหวอะไรที่เป็นมาตรฐานมากกว่ารึเปล่า?”

และเวลานี้เองที่น้ำเสียงของผู้หญิงที่ดูไม่พอใจก็ดังขึ้นมา

แล้วเสียงที่ดังขึ้นมานี้ก็ทำให้ทั้งสนามเงียบลง

ต่างก็พากันมองไปยังผู้หญิงคนนั้น

ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นฟางหยี

เดิมที ดูการต่อสู้ของทั้งสองคนนี้เสร็จแล้วนั้น ฟางหยีและฟางเจี่่ยนนันก็เตรียมตัวจะกลับออกไป

แต่ไม่คิดว่า ฟางหยีจะมาได้ยินคำแสดงความยินดีของกรรมการที่เอ่ยพูดกับเฉินจุนเหวินเข้าพอดี และเสียงตะโกนเชียร์ของทุกคนที่มีต่อเฉินจุนเหวิน

เดิมที เหลียงเฟยแพ้แล้ว ฟางหยีเองไม่ต้องถึงกับไม่พอใจเฉินจุนเหวินเพื่อเขาก็ได้

แต่ ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ฟางหยีก็มีความรู้สึกไม่ศรัทธาขึ้นมา

ถึงแม้ว่าจะเป็นการชื่นชม การชื่นชมนี้ดูจะเกินไปจนเห็นได้ชัดเลยหรือเปล่า

คนในมหาวิทยาลัยที่รู้จักสาวสวยเทพธิดาสองคนนี้ เวลานี้เองก็ไม่มีใครพูดอะไรออกมาเลย

ดูฉากตรงหน้านี้กันอย่างเงียบๆ

“เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว!”

ฟางเจี่่ยนนันดึงแขนของฟางหยี เพื่อบอกให้เธอกลับออกไป

“ถ้าอย่างนั้นพูดแบบนี้แล้ว เธอเคยเห็นการเลื่อนไหวที่มีมาตรฐานอย่างนั้นหรือ? บางคน จะนับว่าเป็นอะไรล่ะ?”

คนที่เอ่ยพูดขึ้นมานั้นคือ หูฮุ่ยหมิน

เห็นว่ามีคนพูดถึงเฉินจุนเหวิน แน่นอนว่าเธอต้องรู้สึกไม่พอใจอยู่แล้ว อีกทั้งเธอเองก็ไม่รู้ด้วยว่าผู้หญิงสองคนนี้มีความสามารถอะไร

“แน่นอน แชมป์มณฑลอะไรกัน อยู่ตรงหน้าเธอ ไม่ใช่เพียงแค่นักศึกษาตัวเล็กๆคนหนึ่งหรอกหรือ!”

ฟางหยีชี้ไปยังฟางเจี่่ยนนัน

หลังจากนั้นจึงเอ่ยพูดขึ้นมาเบาๆ : “เจี่่ยนนัน ไปแข่งกับเขาสิ เพิ่มความจำให้เขาหน่อย!”

ฟางหยีเองก็เอ่ยพูดออกมาอย่างอารมณ์เสีย

ฟางเจี่่ยนนันไม่ได้จะมาต่อสู้กับคนอื่นอยู่แล้ว ถึงอย่างไรการแข่งขันแบบนี้ ถ้าหากฟางเจี่่ยนนันอยากจะเข้าร่วม ก็จะเข้าร่วมตั้งแต่แรกแล้ว

แต่เธอก็ไม่มีคู่ต่อสู้ที่เหมาะสมมาโดยตลอด

เธอส่ายหน้า

แล้วเตรียมตัวจะกลับออกไป

“อย่าเพิ่งไปสิ มีความอดทนก็ลองแข่งกันดูก็ได้!”

หูฮุ่ยหมินกลับยิ้มออกมาอย่างพอใจ

“หุ้ยหมิ่น ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันไม่อยากแข่งกับผู้หญิง เธอเองก็รู้ ฉันไม่เคยทำร้ายผู้หญิงมาก่อน!”

เฉินจุนเหวินฝืนยิ้มออกมา

แต่ทว่า ฟางเจี่่ยนนันกลับหยุดนิ่งไปพักหนึ่ง

หลังจากนั้นเธอจึงหันกลับมามองเฉินจุนเหวิน

“ได้ ฉันจะสู้กับคุณรอบนึง!”

ทั้งหมดเป็นเพราะคำพูดของเฉินจุนเหวินที่ว่าไม่ทำร้ายผู้หญิง หรือพวกผู้ชายเป็นแบบนี้อย่างนั้นหรือ รู้สึกว่าผู้หญิงถูกกำหนดมาให้อ่อนแอกว่าผู้ชาย อะไรก็ไม่สามารถเทียบกับผู้ชายได้?

และนี่ก็เป็นสาเหตุที่เธอกับฟางหยีไม่ว่าจะใครก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าร่วมกิจการของครอบครัวได้

อีกทั้งตั้งแต่เด็กจนโต ฟางเจี่่ยนนันเกลียดประโยคนี้มากที่สุด ดังนั้นเธอจึงตอบตกลง

“เย้!”

ฟางหยีร้องตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น

“สาวสวยเทพธิดาจะออกโรงเองแล้ว?”

“ว้าว นี่สิถึงจะน่าดูจริงๆ!”