ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 394

บทที่ 394 การเกิดใหม่และการเปลี่ยนแปลง

“ถึงไหนแล้ว?”

หลงเช่าหยุนเอ่ยถามคนขับ ตอนนี้ใบหน้าของเขาซีดขาว

"เช่าหยุนผมก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนแล้ว? ตอนนี้พวกเราไม่กล้าขับไปบนถนนหลัก ทั้งหมดเต็มไปด้วยคนของเฉินเกอ พวกเราถูกเขาค้นพบแล้ว! แต่ดูจากสภาพแวดล้อมรอบๆ ดูเหมือนจะเป็นพื้นที่รกร้างว่างเปล่า!”

ขาคนขับสั่นเทาด้วยความกลัว

แม้ว่าพวกเขาจะรีบหนีออกมาอย่างทันท่วงที

แต่ในพริบตา ในขณะที่อยู่บนถนนสายหลักระหว่างเมืองฉู่ชวนและเมืองชิ่งชื่อพวกเขาก็ถูกคนของเฉินเกอไล่ตามและปิดกั้นเอาไว้

ความมืดมิดคืบคลานเข้ามาใกล้

คนขับรถผู้นี้ถือเป็นผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่ง

กว่าจะออกมาได้ก็ยากลำบากไม่น้อย

แต่ว่า ตอนนี้ดูเหมือนจะเกือบหลงทางแล้ว

“บัดซบ! เลี้ยงพวกแกไว้ทำอะไรกัน! บัดซบ!!!”

หลงเช่าหยุนคำรามอย่างดุเดือด ที่นี่อยู่ห่างไกลจากเขตเมือง ล้อมรอบไปด้วยพื้นที่มืดมิด ไม่ว่ามีคนมากแค่ไหนก็ยังคงน่าหวาดกลัว

ในเวลานั้นเอง เสียงเครื่องยนต์ก็ดังขึ้นอย่างรวดเร็ว พาดผ่านสายลมยามค่ำคืนอันหนาวเหน็บจนกระทบเข้าหูของทั้งสองคน

จากนั้นจึงเห็นว่าด้านหลังมีไฟกะพริบสว่าง

ส่วนอีกด้าน ก็มีรถไล่ตามมา

"หนี รีบหนี!”

หลงเช่าหยุนคำราม

จากนั้น เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและโทรหาแม่ของตน

"เช่าหยุน ลูกอยู่ไหน? พรุ่งนี้เป็นวันเกิดแม่ อย่าลืมรีบกลับมา!”

"แม่! รีบช่วยผมด้วย รีบช่วยผม! ผมถูกคนล้อมเอาไว้ที่เมืองชิ่งชื่อ!”

"ลูก นี่ลูกกำลังพูดเรื่องอะไร สัญญาณไม่ดีหรือเปล่า แม่ได้ยินไม่ค่อยชัด?”

ผู้หญิงที่อยู่ในสายเอ่ยขึ้น

"แม่! ได้ยินไหม? รีบมาช่วยผม! ช่วยผม!!!”

"ฮัลโหล ฮัลโหล!”

หลงเช่าหยุนตะโกนเสียงดัง แต่อีกฝ่ายกลับไม่ได้ยิน

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูและพบว่าสัญญาณโทรศัพท์ถูกตัดขาด

"คุณชายหลงพวกเราหยุดรถเถอะ ด้านหน้ามืดสนิท อีกทั้งพวกเราก็ไม่รู้จักเส้นทาง”

คนขับโง่ไปแล้วจริงๆ

จากนี้ไปต่อให้คิดหนีก็หนีไม่พ้น

"หยุดบ้าอะไร หากครั้งนี้ฉันตกอยู่ในมือของเฉินเกอ จะมีสภาพเป็นยังไง! ขับต่อไป เปิดถนนสายนี้ให้ได้และรีบรวมตัวกับพวกของเรา”

ดังนั้นคนขับจึงเหยียบคันเร่งสุดแรง

ตูม!

ทันใดนั้น รถทั้งคันก็สั่นขึ้น

และตามมาด้วยการสะเทือนอย่างรุนแรง

จนกระทั่งเมื่อหลงเช่าหยุนรู้สึกตัว รถก็เคลื่อนที่ตกลงไปอย่างรวดเร็ว

"อ๊า!!!!”

คนขับรถและหลงเช่าหยุน ต่างกรีดร้องออกมาด้วยความหวาดกลัว

แต่เสียงกรีดร้องของทั้งสองกลับยิ่งฟังดูห่างออกไปมากขึ้นเรื่อยๆ

จนกระทั่งมีเสียงกระทบดังขึ้นและตามมาด้วยเสียงระเบิด

ลึกลงไป มีแสงไฟระเบิดพุ่งออกมา

จากนั้นทุกอย่างก็เงียบลง

โดยเวลานั้นเอง รถทั้งทีมก็มาถึงแล้ว

ภายใต้แสงไฟ ในที่สุดผู้คนทั้งหมดก็มองเห็นชัดเจน ว่ามันคือหน้าผา!

……

กลางดึก บ้านตระกูลหลงแห่งเยี่ยนจิง

“ท่านปู่ ในใจของฉันรู้สึกไม่ค่อยดียังไงก็ไม่รู้ เมื่อครู่เช่าหยุน โทรหาฉัน ฉันได้ยินน้ำเสียงของเขาดูกังวลมาก คล้ายกับกำลังตกใจอะไรบางอย่าง คุณว่าเขาอยู่ที่เมืองฉู่ชวนโอเคไหม?”

หญิงสาวหน้าตางดงามผู้หนึ่งเอ่ย

"หึ จะมีเรื่องอะไรได้! ที่เมืองฉู่ชวนมีตระกูลซือถูอยู่ คุณวางใจเถอะ!”

ชายวัยกลางคนเอ่ยและขมวดคิ้วเย็นชา

"แต่โทรศัพท์ของ เช่าหยุน โทรไม่ติดแล้ว คุณปู่เองก็รู้ ว่าสองปีมานี้ เช่าหยุน ทำให้หลายๆ คนขุ่นเคืองไปไม่น้อย!”

หญิงงามเอ่ยอย่างเป็นกังวล

"เอาเถอะ อีกเดี๋ยวผมจะโทรหาตระกูลซือถูดู ต่อให้เขาจะทำให้ใครหลายคนขุ่นเคือง แต่ที่ผ่านมาก็มีแต่พวกเราตระกูลหลงที่ลงมือกับคนอื่น ใครกล้ามาแตะต้องพวกเราตระกูลหลงกัน? หึ พี่น้องตระกูลเฉิน ถึงแม้จะหยิ่งผยอง แต่ในไม่ช้าก็เร็วฉันจะปล่อยให้พวกมันต้องจ่ายค่าตอบแทนด้วยเลือด!”

ชายวัยกลางคนเอ่ยตะคอกอย่างเย็นชา จากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาตระกูลซือถู