ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 548

บทที่ 548 ภาพจิตรกรรมฝาผนังลึกลับ

"ใช่ไม่ใช่ พวกเราไปผลักดูก็รู้แล้ว! "

เฉินเมิ่งเสว่กล่าว

"อืม! พวกเธอไปอยู่ด้านหลัง!”

เฉินเกอพยักหน้า

ได้ฟังคุณปู่บอกมามากมายเกี่ยวกับโลกใบนี้ เขาบอกว่า แต่ไหนแต่ไร ที่ไหนที่มีสัตว์ประหลาดคอยปกป้อง ที่นั่นมีสมบัติ

ภาพสุริยันถูกค้นพบโดยบรรพบุรุษตระกูลเฉินในถ้ำป่าทึบ ในเวลานั้นผู้คุ้มกัน เป็นลิงขาวกินคนตัวใหญ่ มีคนในตระกูลเสียชีวิตไปมากมาย ถึงหาภาพสุริยันในถ้ำลิงขาวเจอ จากนั้นมันจึงกลายมาเป็นของตระกูลเฉิน”

ในเมื่อมาแล้ว ก็เข้าไปดูสักหน่อยไม่เสียหาย

ประตูหินดูหนักอย่างยิ่ง เฉินเกออยากจะใช้กำลังภายใน แต่ก็เกรงว่าจะทำร้ายพวกฉินหยาได้ ดังนั้นจึงให้พวกเธอหลบไปด้านข้าง

เขาคลำไปที่ประตูหิน

เฉินเกอมองหาทิศทางที่ดี จากนั้นจึงส่งกำลังภายในออกมา

ตูม!

หินทรายกระจายขึ้น!

เกิดเป็นช่องว่างขนาดใหญ่

ดั่งที่คิด เป็นประตูหินจริงๆ

ตูม!!

เสียงดังขึ้น ประตูหินที่หมุนได้ก็ถูกผลักเปิดโดยเฉินเกอ

ทางเดินสายหนึ่ง ปรากฏขึ้นต่อหน้าคนทั้งสาม

“นี่ไม่ใช่สุสานโบราณใช่ไหม”

เฉินเมิ่งเสว่ตื่นเต้นอย่างยิ่ง เธอวิ่งเข้ามาที่ข้างๆ เฉินเกอและเอ่ยถามเขาอย่างใกล้ชิด

เมื่อฉินหยาเห็นฉากตรงหน้า ในใจของเธอก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

"ดูแล้ว เหมือนเป็นสุสานโบราณ! "

ฉินหยาเองก็เอ่ยขึ้น

"เข้าไปดูสักหน่อย พวกเธอตามมาที่ด้านหลัง! "

เฉินเกอเอ่ย

ส่วนจะเป็นสุสานโบราณหรือไม่ เฉินเกอไม่สนใจ มีสมบัติหรือไม่ เฉินเกอก็ไม่สนใจเช่นกัน

เนื่องจากท้ายที่สุดเขาไม่ได้ต้องการเงิน

ทั้งสามเดินเข้าไปอย่างระมัดระวัง

ภายในทางเดิน มีห้องโถงอยู่ด้านหนึ่ง

ห้องโถงนั้นว่างเปล่า มีเพียงแท่นหินถูกสร้างเอาไว้ตรงกลาง บนแท่นหินมีกล่องหินสี่เหลี่ยมตั้งอยู่

ไม่ใช่โลงศพ เฉินเกอไม่รู้เช่นกันว่ามันใช้ทำอะไร

บริเวณโดยรอบ มีภาพจิตรกรรมฝาผนังอยู่ทั่วบริเวณ มันถูกวาดขึ้นด้วยลวดลายแปลกตา

หลังจากใช้ไฟฉาย ก็เกิดเป็นแสงสลัวขึ้นมา

หลังจากจุดตะเกียงน้ำมันแล้วห้องโถงก็สว่างขึ้น

"ดูเหมือนว่า ที่นี่จะไม่ใช่สุสานโบราณ แต่ที่นี่หลังจากสร้างเสร็จแล้วก็ถูกใช้เป็นที่เก็บของ!”

ในหนึ่งปีมานี้ฉินหยาเองก็ได้เดินทางขึ้นเหนือล่องใต้มาไม่น้อย ดังนั้นจึงมีประสบการณ์อยู่บ้าง

เธอชี้ไปที่กล่องหิน

"อืม! "

เฉินเกอเองก็พยักหน้าเห็นด้วย

“พี่เสวียนคุณรีบมาดู ภาพวาดจิตรกรรมฝาผนังเหล่านี้ ช่างน่าลึกลับเสียจริงเลย!”