ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 563

บทที่ 563 ความลับเมื่อแปดร้อยปีก่อน

เฉินเกอเดินตรงไปทางเมือง

ขณะนี้ กลับหยุดลง

เขาหันหลังไปพูดว่า “ฉันบอกแล้ว ฉันไม่ได้ตั้งใจจะช่วยนาย นายไม่จำเป็นต้องมาตามฉัน ตอนที่ฉันอารมณ์ยังดีอยู่ นายไปเถอะ ไม่เช่นนั้น นายจะมีจุดจบเหมือนเหมือนพวกนั้น!”

เสียงของเฉินเกอเย็นชามา

คนข้างหลังที่เดินตามเฉินเกอมา คือหยางเว่ย

“คุณผู้ชายอย่างพึ่งโมโหไปเลย แต่แค่ว่าข้าน้อย เห็นรูปลักษณ์ของคุณผู้ชายแล้ว คล้ายกับคนคนหนึ่งมาก และคนคน นี้ก็สำคัญต่อตระกูลหยางเรามาก ฉะนั้น หยางโม๋วอยากจะรู้จักกับคุณหน่อย!”

หยางเว่ยพูดด้วยความเคารพอย่างสูง

ไม่รอให้เฉินเกอถาม เขาก็เปิดปากอธิบายแล้ว

“คุณผู้ชาย ตระกูลหยางของพวกเรา รอคนคนหนึ่งมาโดยตลอด เขาพูดว่าคนคนนั้นจะปรากฏตัวอยู่ที่นี่ไม่ช้าก็แล้ว ฉันเห็นว่าคุณผู้ชาย คล้ายมากจริงๆ หยางโม๋วตามตอแยคุณแบบนี้ เป็นเพราะว่ามีสาเหตุจริงๆ!”

“อืม? รอคนคนหนึ่ง?”

เฉินเกอขมวดคิ้ว

“ใช่แล้วคุณผู้ชาย ฉันได้ให้คนที่บ้านส่งรถมาแล้ว ไม่รู้ว่าคุณผู้ชายจะมีเวลาหรือเปล่า กลับบ้านตระกูลหยางพร้อมฉันหน่อย!?”

หยางเว่ยพูด

ใช่แล้ว ในตอนที่ตัวเองถูกวัยรุ่นคนนี้ช่วยเหลือ ก็รับรู้ได้ว่ารู้สึกคุ้นเคยกับวัยรุ่นคนนี้

แต่ว่าทำไมถึงคุ้นเคย หยางเว่ยก็นึกไม่ออกแล้ว

จนกระทั่งเมื่อกี้ได้มองใบหน้าของวัยรุ่นอย่างละเอียดชัดเจน หยางเว่ยถึงได้สติขึ้นมากะทันหัน

ใช่เขาหรือเปล่า?

ฉะนั้น หยางเว่ยรีบสั่งให้คนในบ้านส่งรถมา แล้วตัวเองก็ตามเขาตลอดเวลา

“คนที่พวกนายรอคนนั้น คล้ายกับฉันมาก?”

เฉินเกอถาม

“คล้ายมากๆ แต่ว่าคุณผู้ชาย ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่จะสามารถพูดคุยได้ คุณไปที่บ้านตระกูลหยางกับฉัน แค่เห็นก็จะรู้เรื่องทุกอย่าง!”

เฉินเกอพยักหน้า

เพราะว่าสีหน้าของหยางเว่ย ไม่เหมือนว่ากำลังพูดโกหกอยู่ ช่วงนี้เรื่องที่แปลกประหลาดก็มีมากมายเกินไปแล้ว มีคนให้พวกเขารอคนคนหนึ่งที่นี่อีก จะมีความเกี่ยวข้องอะไรกับตัวเองหรือเปล่า?

เฉินเกอไม่สามารถไม่คิดมากในเรื่องพวกนี้ได้

จึงตอบตกลงไป

ในไม่ช้ารถก็มาถึง คนขับรถได้ขับมาถึงวิลล่าตระกูลหยาง

หลังจากผ่านการพูดคุยระหว่างทาง เฉินเกอก็เข้าใจแล้ว

หยางเว่ยที่อยู่ในบ้านตระกูลหยาง ในไห่เฉิงนี้ ก็ถือว่าเป็นวงศ์ตระกูลที่ใหญ่

หยางเว่ย ก็คือเจ้าของในตอนนี้ของตระกูลหยาง

ตระกูลหยางที่ตั้งแต่เริ่มต้นสร้างธุรกิจจนกระทั่งถึงตอนนี้ มีประวัติศาสตร์ราวๆ แปดร้อยกว่าปีแล้ว

เป็นวงศ์ตระกูลที่ลึกลับละเอียดยิบตระกูลหนึ่ง

หยางเว่ยพูดว่า ก่อนที่จะสร้างธุรกิจ ตระกูลหยางก็แค่ชาวประมงบนชายหาด หลังจากนั้นก็เกิดเรื่องเรื่องหนึ่งขึ้น ถึงได้ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงฟ้าราวกับเหวขึ้น

“คุณหยาง ฉันหวังว่าสิ่งของที่นายจะให้ฉันดู สามารถทำให้ฉันเกิดความสนใจได้!”

อยู่ข้างหลังของหยางเว่ย เฉินเกอพูดเตือนด้วยความเย็นชา

หยางเว่ยก็เหงื่อโชกไปทั้งตัว เพราะว่าภาพลักษณ์และท่าทีของวัยรุ่นคนนี้ จะเก่งไปเล็กน้อยจริงๆ

“คุณผู้ชาย ฉันไม่ได้พูดเล่นกับคุณจริงๆ เชื่อว่าหลังจากเห็นแล้วคุณก็จะเข้าใจ ทุกอย่างที่หยางโม๋ว ทำ ไม่ใช่ความบังเอิญแน่นอน!”

ขณะนี้ที่พูด หยางเว่ยได้เหลือบมองซ้ายขวา

พาเฉินเกอไปที่ห้องลับหนึ่งของเขา

“คุณผู้ชาย คุณดูสิ!”

หยางเว่ยทนกับอาการบาดเจ็บของตัวเอง แล้วหยิบภาพโบราณหนึ่งออกมา ส่งต่อให้เฉินเกอ

“นี่คือภาพวาดภาพหนึ่ง?”

เฉินเกอจับไว้ในมือ รู้สึกมีความแปลกใจเล็กน้อย