ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 576

บทที่576 ออกเดินทาง

“มีแต่ทุกข์ทรมานร้องไห้คร่ำครวญทั้งตระกูล? นี่ ๆ ๆ...”

หมิงโจ๋วถัง ริมฝีปากสั่น เหงื่อขนาดเท่าเม็ดถั่วไหลลงมาจากหน้าผากของเขา: “มันจะเป็นไปได้ยังไง?”

“เฉินเกอตายไปแล้ว ตระกูลหมิง จะตั้งตัว นี่เป็นโอกาสของตระกูลหมิง ที่จะเปลี่ยนแปลง แล้วจะตกต่ำทั้งตระกูลคืออะไร?”

หมิงโจ๋วถัง ไม่อยากจะเชื่อ เขาวางกระดาษใบนั้นลงบนโต๊ะอย่างแรง

ไม่รู้ด้วยเหตุใด ในตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์ตื่นเต้นอีกต่อไป มีก็เพียงความรู้สึกที่กระวนกระวายอยู่ในใจ

“รีบไปถามเจียชิ่ง พวกเขาเป็นยังไงกันบ้างแล้ว ทำไมป่านนี้แล้วยังไม่กลับมาอีก!”

หมิงโจ๋วถัง พูดขึ้น

แต่ในเวลานี้เอง หมอกพิษสีเขียวปรากฏขึ้นในสายตา

เด็กหนุ่มลูกน้องที่กำลังจะโทรศัพท์ก็ล้มลงกับพื้นก่อนที่จะน้ำลายฟูมปาก

“นี่มันเรื่องอะไร?”

ทุกคนต่างตกตะลึง

จากนั้นก็มีคนล้มลงไปกองที่พื้นเพิ่มขึ้น

หมิงโจ๋วถัง ที่ตื่นตระหนกจนถึงขีดสุด: “นี่มันหมอกพิษพันปี!”

จากนั้น ทุกคนในตระกูลหมิง ก็เบิกตาโพลง แล้วจึงเห็นกระป๋องระเบิดตรงห้องโถงตระกูลหมิง

เฉินเกอปรากฏตัวขึ้นที่กลางลานบ้าน...

ตระกูลหมิง คร่ำครวญทั้งตระกูล!

คืนนี้!

ตระกูลหยาง เฉินเกออยู่ที่กลางลานบ้าน

กู่หยูเซียว ตื่นขึ้นอย่างสบาย ๆ

เธอค่อย ๆ ลืมตาและเห็นเฉินเกอกำลังดื่มชาจากอีกมุมห้อง

ตัวเขาผอมบาง แต่ให้ความรู้สึกปลอดภัยอย่างมาก

“นายช่วยฉันไว้อีกแล้ว?”

“ไม่ใช่แล้วจะใครล่ะ!”

เฉินเกอยิ้มแหย ๆ

“ฉันไม่อยากติดหนี้นาย ไม่อยากจะเป็นหนี้บุญคุณอะไรทั้งนั้น!”

กู่หยูเซียว ลุกขึ้นนั่งบนเตียง ใบหน้าซีดขาว แต่เหมือนจะกลายเป็นสีแดงขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นเฉินเกอ

“พูดมา นายอยากให้ฉันทำอะไรให้ ฉันกู่หยูเซียว ต่อให้ต้องแลกด้วยชีวิตก็จะทำให้นาย และเราจะถือว่าไม่ติดค้างอะไรกันอีก!”

กู่หยูเซียว พูดขึ้น

คำพูดของท่านซินแสกุ่ย มันฝังอยู่ในใจของ กู่หยูเซียว อย่างลึกซึ้ง เธอหลงรักคนคนนี้ แต่คนคนนี้กลับไม่มีทางหลงรักเธอ

หัวใจของ กู่หยูเซียว แข็งแกร่งมากเธอจะไม่ทนต่อสิ่งที่เกิดขึ้นนี้

แต่ถึงเธอคิดอยากจะฆ่าเฉินเกอทิ้งไป แต่ตัวเธอนั้นก็ไม่มีความสามารถที่จะทำแบบนั้น

พูดได้ว่าในตอนที่เฉินเกอจูบเธอนั้น เธอมีความรู้สึกที่แตกต่างออกไปในใจ

“จริงเหรอ? งั้นผมขอให้คุณเป็นเมียผมคุณก็ยอมเหรอ! ?”

เฉินเกอสอบถามแฝงไปด้วยอารมณ์หยอกล้อ

“ไอ้บ้า ใครจะเป็นเมียนาย!” กู่หยูเซียว พูดด้วยความโมโห ดวงตาของเธอเหมือนจะมีน้ำตา

“ผมแค่พูดเล่นน่ะ ผมมีเมียนะ ต่อให้คุณอยากเป็นก็เป็นไม่ได้หรอก แต่ว่าบวกกันแล้ว คุณเป็นหนี้บุญคุณผมสองครั้งนะ ตอนนี้ คุณมีโอกาสจะชดใช้ให้ผมหนึ่งครั้ง ผมอยากถามคำถามคุณ คุณต้องตอบผม!”

เฉินเกอวางถ้วยชาลงแล้วพูด

กู่หยูเซียว หายใจเข้าลึก ๆ: “เรื่องอะไร?”

“คุณเดินทางครั้งนี้เพื่อออกตามหาวังราชาสมุทร เป็นภารกิจจากย่าทวดของคุณ เมื่อกี้ในฝันคุณ คุณพูดถึงคนสองคน คนหนึ่งคือย่าทวด อีกคนคือ ท่านย่าทวด ผมอยากรู้ว่า พวกเธอมอบภารกิจให้คุณไปทำอะไรที่วังราชาสมุทร? ผมรู้ว่ามันคงจะไม่ใช่เพื่อปล้นสุสาน!”

เฉินเกอถามขึ้น

เรื่องนี้เป็นเรื่องน่าสงสัย นอกจากจะเป็นเหมือนกับตระกูลหมิง ถ้าไม่เช่นนั้นใครจะให้คนไปค้นหาวังราชาสมุทร กันล่ะ?

และเมื่อกู่หยูเซียว ได้ยินก็คิดและพิจารณาว่าสุดท้ายแล้วจะพูดเรื่องนี้ได้หรือไม่

“มันไม่เกี่ยวกับที่คุณพูดมาจริง ผมขอสารภาพกับคุณ ผมเองก็ตามหาวังราชาสมุทร ถ้าจะพูดให้ถูกผมตามหาวังราชาสมุทร เพื่อหาคนตาย!”

เฉินเกอพูด

กู่หยูเซียว มองหน้าเฉินเกอ

เธอรักษาสัญญาเสมอเมื่อเธอพูดแล้วและเฉินเกอก็มองหามันเช่นกันดูเหมือนว่าไม่จำเป็นต้องซ่อนมันจากเฉินเกอ

“ฉันก็เหมือนกัน ฉันตามหาคนตาย และเพื่อจะพากลับบ้านตระกูลกู่ น่ะ แต่มันคือความคาดหวังของย่าทวดกับ ท่านย่าทวด ของฉัน ดูเหมือนว่าศพนี้...จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับความลับที่ยิ่งใหญ่มาก! ดูเหมือนศพนี้จะมาจากที่อื่น!”

กู่หยูเซียว พูดขึ้น

“แต่ความลับเกี่ยวกับเรื่องอะไร นายถามฉันก็ไม่มีประโยชน์หรอก เพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคืออะไรกันแน่! ฉันรู้แค่นี้แหละ!”