ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 592

บทที่592 ความเจ็บปวดของเธอ

แข็งแกร่งมาก!

เฉินเกอร้องอยู่ในใจ

กำลังของหยุนฉิง กับเฉินเกอในเวลาทั่วไปต่างกันโดยสิ้นเชิง เมื่อกี้แค่ได้ลองโดนเบาๆเท่านั้น

เฉินเกอก็สามารถสัมผัสได้ถึงความแตกต่าง

พละกำของตัวเองกับเธอถ้าเทียบกัน ก็เหมือนกับน้ำโคลนตมในน้ำพิษที่เจอเข้ากับน้ำบริสุทธิ์แบบนั้น

ดีหรือร้าย ก็ชัดเจนอยู่แล้ว ระยะห่างแบบนี้ มันช่างกว้างเสียจริง!

ส่วนหยุนฉิงในตอนนี้ บนมือเธอก็ออกแรงน้อยๆ

ในพริบตาฟางเจี่ยนนันก็หายใจไม่ออกจนหน้าแดง

“อย่า!”

เฉินเกอรีบห้าม

ไม่สามารถที่จะปฏิเสธได้ ขอแค่หยุนฉิงคิด ฟางเจี่ยนนันสามารถตายได้ในทันที

“วางใจเถอะ ฉันดูออก พี่แคร์เธอมาก ฉันเองก็ไม่ฆ่าเธอไปทั้งแบบนี้หรอก ฉันรอคำตอบของพี่ ส่วนเธอ ฉันก็ขอเอาตัวไปก่อนแล้วกัน!”

หยุนฉิงแตะลงไปเบาๆบนตัวของฟางเจี่ยนนัน ฟางเจี่ยนนันก็เป็นลมล้มพับไป แล้วโดนเธอเอาตัวไป

เฉินเกอตามออกไป

ก็เห็นขบวนรถของตระกูลหยุนกำลังรออยู่แล้ว บอดี้การ์ดสองสามคนยืนอยู่

เอาตัวฟางเจี่ยนนันที่กำลังสลบไสลเข้าไปในรถ

ส่วนหยุนฉิงก่อนจะเข้าไปนั่งในรถ เธอก็หันหน้ากลับไปมองเฉินเกออีกครั้ง

“พี่หลบไม่พ้นหรอก ไม่ว่าพี่จะไปไหน ฉันจะไม่มีวันพลาดจากพี่อีกครั้ง!”

พูดจบ หยุนฉิงก็เข้าไปในรถ ขบวนรถก็จากไป

“เจี่ยนนัน!”

ฟางปู้ถงมีสีหน้าเป็นห่วง

“แค่กๆ!”

ส่วนในตอนนี้อยู่ๆเฉินเกอก็กระอักเลือดออกมา

“คุณชายเฉิน!”

“ศิษย์พี่!”

พวกโจ๋วจงทาวรีบล้อมเข้ามา

เฉินเกอเพิ่งจะหายจากผลข้างเคียงของบุปผาผี ได้เพียงประมาณหนึ่ง แล้วเมื่อกี้ ตัวเองเพื่อที่จะช่วยฟางเจี่ยนนัน เลยรับพลังของหยุนฉิงมา

แข็งแกร่งจัง!

ราวกับว่าพลังทั้งหมดของเฉินเกอก็ยังสู้แล้วแพ้!

แผลเก่าแผลใหม่รวมกัน เฉินเกอเลยทนไม่ได้จนต้องกระอักเลือดออกมา

แน่ล่ะ ต่อให้เป็นช่วงที่แข็งแกร่งที่สุดของตัวเอง ก็ยังยากที่จะบังการโจมตีครั้งนี้ของหยุนฉิงได้

“เธอแข็งแกร่งมากเลยศิษย์พี่ ผมว่า นอกจากทั้งพวกเราทั้งสองคนอยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นคงไม่อาจจะสู้ไหว!”

โจ๋วจงทาวว่า

”ใช่!” เฉินเกอส่ายหน้าอย่างเจ็บใจ

“เธออายุน้อยขนาดนี้ จะมีพลังมากมายขนาดนี้ได้ยังไง ช่างเป็นเรื่องที่ทำให้คนจินตนาการไม่ได้เลยจริงๆ !”

ฟางปู้ถงเองก็อุทานออกมาอย่างตกใจ

“นี่ไม่ใช่พลังของเธอ หยุนฉิงที่ผมรู้จัก ส่วนเรื่องที่เธอเป็นใคร ผมคิดว่าผมพอจะเดาได้บ้างแล้ว!”

เฉินเกอกดหน้าอกของตัวเองไว้ ทนกับความเจ็บแล้วพูดขึ้น

“เป็นใคร?”

โจ๋วจงทาวกับฟางปู้ถงพูดขึ้นพร้อมกัน

เฉินเกอไม่มีคำพูด แต่ก็แค่มองภายในแมนชั่น ที่ๆเก็บโลงศพอมตะเอาไว้

“ไม่ว่าเธอจะเป็นใคร แต่ยังไงซะเรื่องๆนี้ก็เกิดขึ้นเพราะผม ผมไม่มีทางปล่อยให้คนรอบๆตัวผมได้รับอันตราย เจี่ยนนัน ผมจะพาเธอกลับมา! “

ในตอนนี้ ตระกูลหยุน

“คุณหนู ถึงแล้วครับ!”

ขบวนรถหยุดลง คนขับรถมองไปทางที่นั่งด้านหลัง หยุนฉิงที่ปิดตาอยู่

มองหยุนฉิงที่ดูไม่มีความโกรธ คนขับรถรวมไปถึงบอดี้การ์ดของตระกูลหยุน ล้วนประหลาดใจเป็นเท่าตัว

เพราะว่าการเปลี่ยนแปลงคุณหนูหยุนฉิงมันเปลี่ยนไปมากจริงๆ

ประมาณครึ่งเดือนที่แล้ว พบว่าคุณหนูหยุนฉิงเหมือนกับแปลกๆไป

เก็บตัวอยู่ในห้องเวลานานมาก ส่วนวันนี้ตั้งแต่เช้า ก็สั่งให้ขบวนรถของตระกูลไปไหนตามใจตัวเองตั้งแต่เช้า