ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 600

บทที่600 คุณพ่อและลูกสาวที่น่าสงสาร

“ไม่มีทาง ต่อให้เขาได้พลังกลับคืนมา แต่ยังไงก็ไม่มีทางซ่อนพลังชีวิตที่อยู่บนตัวของเขาได้ ไม่มีทางหนีไปจากการติดต่อของฉันได้ ทำไม! จะต้องมีคนช่วยเขาแน่! ทำให้เขาออกไปจากข้างๆกายฉันอีกครั้ง!”

“คิดอยากจะให้ฉันเจ็บปวดต่อไป เขาจะต้องรู้แน่ๆว่าฉันจะเสียเขาไปอีกครั้งไม่ได้ มีคนตั้งใจจะเป็นศัตรูกับฉัน!”

“แต่ว่าเฉินเกอ ไม่ว่าพี่จะหนีไปจนถึงสุดขอบฟ้าขอบทะเล ฉันก็ต้องหาพี่เจอ พี่หนีฉันไม่พ้นหรอก!”

หยุนฉิงปากบ่นพึมพำ ดวงตาทั้งสองเปลี่ยนเป็นโกรธแค้นสุดขีด กลายเป็นสีแดงของเลือด

เธอโมโหจนตัวสั่น

แรงฆ่าอาฆาต ทำให้วัดลัทธิเต๋าทั้งหลัง ราวกับว่าโดนหิมะหนาวเหน็บถล่มทับลงมาในพริบตา

ส่วนเฉินเกอในตอนนี้ ได้วิ่งลงไปจากเขาเรียบร้อยแล้ว หันกลับไปมอง ด้านบนเทือกเขาผานหลง กลับมีกองไฟพวยพุ่งเสียดฟ้า แถมยังกระจายไปทั่วเทือกเขาผานหลงทั้งสี่ทิศ

ไม่ต้องสงสัย หลังจากที่ฟ้าสว่างแล้ว ที่นี่คงจะกลายเป็นซาก

ภายในใจของเฉินเกอก็ยิ่งเคารพท่านซินแสกุ่ยมากกว่าเดิม เขาเชื่อทุกๆอย่างแล้ว

เพียงแต่ว่า ตอนสุดท้ายที่เขาบอกให้ตัวเองระวังคนรอบข้างหมายความว่ายังไง?

เห้อ คิดมากก็ยังคิดไม่ออก เฉินเกอเองก็ไม่ได้คิดอย่างละเอียด ถึงแม้ไม่สามารถใช้กำลังภายในได้ แต่ว่าพลังแห่งการอดทนของเฉินเกอนั้นสุดขีด

ใช้โอกาสที่ท้องฟ้ายังมืดวิ่งมาที่ท่าเรือ นั่งรถที่จะไปกลับยังแผ่นดินใหญ่ แล้วค่อยนั่งรถไฟ แล้วก็มุ่งตรงไปยังที่ๆเมืองหลิวเฉิงตั้งอยู่ในจีน

……

สามวันหลังจากนั้น

เมืองหลิวเฉิง

เมืองๆนี้ ค่อนข้างที่จะคล้ายๆกับเมืองโบราณเล็กๆ บนถนนเส้นหนึ่ง ทั้งสองข้างทางทั้งหมดจะเหมือนกับตึกโบราณ

ถึงขนาดที่ว่ายังคงเก็บรักษาศิลปะพื้นบ้านดั้งเดิมเอาไว้มากมาย

อย่างเช่นบนถนนใหญ่ เฉินเกอก็ได้เห็นการแสดงหนังตะลุง ขายอาหารพื้นบ้าน

ในตอนนี้บนหัวถนน กำลังมีกลุ่มรถคันหรูจอดอยู่ คนที่ผ่านไปมามองเห็น ก็ค่อยๆหลบหลีก

เพราะว่าแค่มองสถานการณ์ก็รู้แล้วว่า คงจะเป็นคุณชายหรือว่าคุณหนูของตระกูลไหนสักตระกูลมา

ไม่ต้องการที่จะอยู่ใกล้ ก็เพราะว่าไม่อยากจะเดือดร้อนไปด้วย

ผู้คนมองดูจากไกลๆ

บนรถ มีหญิงสาวอายุน้อยสองคนเดินลงมา

หนึ่งในนั้นอายุน้อยมาก เหมือนกับว่าน้องสาวขอวคุณหนูแบบนั้น ประมาณสิบแปดสิบเก้าปี ท่าทางงดงาม ยังไม่มีความรู้สึกของการเป็นผู้ใหญ่ แต่กลับมีรูปร่างเซ็กซี่

ส่วนคนที่ดูโตกว่าหน่อย ท่าทางอายุประมาณยี่สิบสามปี

รูปร่างสูง หุ่นเพรียวงาม

ในตอนที่ลงมาจากรถ ทั้งสองคนมีใบหน้าที่งดงามจนคนใจเต้น ยิ่งไปกว่านั้นคือสามารถดึงดูดสายตาของแขกที่มามองอยู่รอบๆได้

หยุดอยู่บนใบหน้าของทั้งสองคน ราวกับว่าได้เสียสติไปแล้ว อยากจะเลื่อนสายตายังยาก

หญิงสาวทั้งสองคน งดงามมาก!

ผู้คนกู่ร้องในใจ

“หึ พี่ฉูฉู ดูสิ สายตาของพวกชายพวกนี้ น่ารังเกียจจริงๆ!”

หญิงสาวอายุสิบปาก ทำปากยื่นแล้วพูดขึ้น

“จะไม่สามารถปล่อยให้พวกเราเดินเล่นได้อย่างมีความสุขเลย!”

ส่วนผู้หญิงที่ชื่อว่าพี่ฉูฉู เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้ใหญ่และสงบ ยิ่งไปกว่านั้นคือมีท่าทางของหญิงสาวผู้ดีอยู่ด้วย “ไม่พูด ไม่มีใครมองว่าแกเป็นใบ้ ช่วงนี้ฉันอารมณ์ไม่ดี ถึงจะลากแกออกมาเดินเล่น แกไม่ต้องไปสนใจสายตาของคนอื่น เดินดีๆ!”

ฉูฉูพูดขึ้น

พูดจบ หญิงสาวทั้งสองคนก็สวมผ้าปิดปาก จับมือกันเดินเข้าไปด้านในซอย

ส่วนพวกบอดี้การ์ดก็ตามอยู่ทางด้านหลังไกลๆ

ผู้ชายพวกนั้นที่จ้องมองหญิงสาวอยู่ ได้รับสายตาตักเตือนที่ดุๆของบอดี้การ์ด ก็ดึงสายตาตัวเองกลับอย่างโกรธๆ แล้วแยกกันไปคนละทิศคนละทาง

แน่นอนล่ะ การมาถึงของหญิงสาวทั้งสองคน ก็ไม่ก่อให้เกิดความวุ่นวายมากนัก

ผู้คนอยากจะเที่ยวยังไงก็เที่ยวไป

เฉินเกอในตอนนี้ เพิ่งจะเดินออกมาจากร้านขายชุดร้านหนึ่ง

เขาเปลี่ยนชุดให้ตัวเองหนึ่งชุด สวมชุดเสื้อผ้าที่ง่ายๆสบายๆ

เตรียมที่จะซื้อของกินบนถนน เพื่อทำให้ท้องอิ่มก็โอเคแล้ว!