ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 639

บทที่ 639 วิชาฝังเข็มชะตา

“หา? เสี่ยวเกอ นายรู้ได้อย่างไรว่าฉันจะป่วยในอีกหนึ่งชั่วโมงห้านาที? คำนวณเวลาดูแล้ว ดูเหมือนจะใช่!” คุณนายท่านดูประหลาดใจเล็กน้อย

“ยังมีเวลาอีกชั่วโมงกว่าจะถึงเที่ยง อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้น เหมือนไฟที่พุ่งขึ้น ทำให้เลือดลมพุ่งสูงและเกิดอาการปวดหัว” เฉินเกออธิบายด้วยรอยยิ้ม

หญิงชราพยักหน้ากับเฉินเกอด้วยรอยยิ้ม แสดงว่าเห็นด้วย "ไม่อยากเชื่อเลยว่าเสี่ยวเกอจะยังเข้าใจเรื่องพวกนี้ด้วย! "

ด้านหนึ่งหลิวว่างแค่นเสียงออกมาอย่างเย็นชา ท่าทางไม่สบอารมณ์อยู่บ้าง

หม่าจิ้นแปลกใจและมองเหลือบมองไปที่เฉินเกอ หรือว่า ชายหนุ่มคนนี้จะรู้ทักษะทางการแพทย์จริงๆ?

ดังที่เฉินเกอกล่าวไว้ ไม่นานนัก ใกล้เวลาเที่ยง จู่ๆ ใบหน้าของหญิงชราก็เปลี่ยนไปทันที สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดอย่างมาก สองมือจับศีรษะเอาไว้ ใบหน้ามีหยาดเหงื่อไหลลงมา

"คุณนายท่าน คุณอดทนอีกสักหน่อย เดี๋ยวผมจะฝังเข็มให้” หม่าจิ้นยื่นมือออกมาเพื่อจับชีพจรของคุณนายท่านจากนั้นเขาก็หยิบกระเป๋าเข็มออกมา และหยิบเข็มเงินออกมาหลายเข็ม เห็นชัดว่าเขาฝังเข็มลงไปให้แก่คุณนายท่านในหลายจุด จากนั้นจึงฝังเข็มลงบนศีรษะและไหล่ของเธอหลายจุด

การกระทำนี้ ทำให้เฉินเกอประหลาดใจเล็กน้อย ไม่น่าแปลกใจที่หม่าจิ้นจะมีชื่อเสียงโดนเด่นในกองทัพ ที่แท้ก็มีฝีมืออยู่จริงๆ เหอะเหอะ

“น้องชาย นายดูออกไหมว่าผมใช้วิธีฝังเข็มแบบไหน?”

หม่าจิ้นที่ด้านหนึ่งกำลังฝังเข็มอยู่ถามขึ้น

“อาจารย์ ไม่ต้องไปถามเขาหรอก เขาจะไปรู้ได้ยังไง? ”

หลิวว่างกล่าวอย่างเย็นชา

"ก็ไม่แน่นี่ เมื่อครู่เฉินเกอสามารถบอกเวลาที่แน่นอนออกมาได้ อีกทั้งยังบอกได้ระดับนาที ตอนนี้ เป็นอย่างที่เฉินเกอพูด หนึ่งชั่วโมงห้านาทีอาการกำเริบ แสดงให้เห็นว่าเฉินเกอมีสายตาที่แม่นยำอย่างยิ่ง!”

จ้าวปั่ยหลิงหันไปยิ้มให้เฉินเกอเล็กน้อย

“ก็แค่วิชาฝังเข็มกุ่ยเหมิน มีอะไรต้องเดากัน!” เฉินเกอมองเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินเฉินเกอเอ่ยถึงวิธีฝังเข็มของตนหม่าจิ้นก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน โดยเฉพาะเมื่อเขาพูดว่าก็แค่ ทำเอาในใจของเขารู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมาบ้าง

ในตอนนี้เขาเอ่ยอย่างเย่อหยิ่ง “ไม่ผิด คุณยังมีความเข้าใจอยู่บ้าง"

หลังจากหม่าจิ้นฝังเข็มเสร็จ ความเจ็บปวดบนใบหน้าของคุณนายท่านบรรเทาลงอย่างเห็นได้ชัด

"ฮ่าฮ่า อาจารย์ สมกับเป็นอัจฉริยะของแพทย์ทหาร การวิจัยหลายเดือนในที่สุดก็เป็นจริงแล้ว! "

เมื่อเห็นว่าความเจ็บปวดบนใบหน้าของคุณนายท่านจางหายไป หลิวว่างก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกโล่งใจ และมองไปที่เฉินเกอด้วยความภาคภูมิใจ

"ที่ไหนกัน ที่ไหนกัน" หม่าจิ้นกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ก่อนที่เขาจะพูดจบ สีหน้าของคุณนายท่านผู้มีท่าทางผ่อนคลายลง จู่ๆ ทั้งตัวของเธอก็สั่นสะท้าน สองมือจับศีรษะของตนเอาไว้ จากนั้นจึงร้องเสียงต่ำอย่างเจ็บปวดร้ายแรงกว่าเดิม

ใบหน้าของทุกคนในห้องเปลี่ยนไปทันที หม่าจิ้นอดไม่ได้ที่จะตะลึงไปและจ้องไปที่เข็มเงินของตน เขาพูดกับตัวเอง "เป็นไปไม่ได้! "

เมื่อพูดจบ เขาก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อจับชีพจรของคุณนายท่านใบหน้าของเขาซีดลง ชีพจรนั้นขึ้นๆ ลงๆ บางครั้งก็ขาดหายไป น่าแปลกประหลาดอย่างยิ่ง

“อัจฉริยะหม่า คุณรีบหาวิธีสิ” คนในตระกูลซูที่อยู่ด้านข้างล้วนเข้ามาด้วยความกังวล เห็นได้ชัดว่า ครั้งนี้อาการกำเริบขึ้นร้ายแรงกว่าครั้งที่แล้วไปมาก

ใบหน้าของคุณยายซีดขาว จบเกือบจะมีสีม่วงร่วมด้วยแล้ว

ซูโก๋เฉียงตื่นตระหนกจนแทบเต้น

หม่าจิ้นเองก็อยู่ในอาการตื่นตระหนก และไม่รู้จะทำอย่างไร

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์นั้นกำลังเข้าขั้นวิกฤต เฉินเกอจึงรีบลุกขึ้นและดึงเข็มเงินออกจากคุณนายท่านจากนั้นเขาจึงหยิบเข็มเงินหกเล่มแทงเข้าที่จุดฝังเข็มหกจุดระหว่างลำคอและไหล่

ทันทีที่เฉินเกอเข้ามาในบ้าน เขาก็ดูออกถึงอาการป่วยของคุณยายแล้ว

เพียงแต่เฉินเกอต้องการดูว่าหม่าจิ้นนั้นที่แท้แล้วคู่ควรกับชื่อเสียงของเขาหรือไม่ หากเขาสามารถรักษาอาการป่วยของคุณยายได้อย่างราบรื่น ตนเองก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเข้าไปปล้นความสำเร็จใดๆ

แต่ตอนนี้ ไม่ได้การแล้ว เฉินเกอจำต้องทำอะไรสักอย่าง

"วิ……วิชาฝังเข็มชะตา?”

หม่าจิ้นอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง

"ไม่ผิด คุณยังมีความเข้าใจอยู่บ้าง” เฉินเกอโยนคำพูดของหม่าจิ้นกลับไปให้เขาอย่างเรียบๆ

เมื่อเฉินเกอฝังเข็มลงไป คุณนายท่านก็ผ่อนคลายลงทันที ความเจ็บปวดบนศีรษะของเธอหายไปเป็นปลิดทิ้ง อีกทั้งใบหน้าของก็ค่อยๆ มีสีเลือดขึ้นมา

"แม่คุณรู้สึกยังไงบ้าง? " ซูโก๋เฉียงมีสีหน้ายินดีอย่างยิ่ง คิดไม่ถึงเลยว่า เฉินเกอจะมีฝีมือทางด้านนี้ด้วย

แม้ว่าพวกซูโก๋เฉียงจะไม่รู้ทักษะทางการแพทย์ใดๆ แต่ทักษะการฝังเข็มของเฉินเกอเมื่อครู่และทักษะการฝังเข็มของอัจฉริยะหม่า ทุกคนต่างก็ได้เห็นแล้ว

ขอแค่มีตาก็ล้วนดูออกว่าทักษะฝังเข็มของเสี่ยวเกอนั้นเหนือกว่าอัจฉริยะหม่าไปมาก