ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 647

บทที่ 647 อาจารย์

เถียเฉิงไม่สนแล้ว ยกมือขึ้นโต้กลับตรงไปที่เถียหงโดยตรง

“ไม่ดูกำลังความสามารถของตน!”

เถียหงหัวเราะเยาะ ยิ่งมีพลังมากขึ้น การโจมตีเพียงครั้งเดียว ต้องการให้เส้นลมปราณทั่วทั้งร่างกายของเถียเฉิงขาดออก

บูม!

และแล้ว ฝ่ามือและหมัดปะทะกัน

เกิดเสียงดังบูม

เถียเฉิงยืนอยู่ที่เดิม ไม่เคลื่อนไหว

ตรงกันข้ามกับเถียหงราวกับการถูกโจมตีด้วยพายุทอร์นาโดระดับร้อย ทั้งร่างกระจุย เลือดพุงสาดไปในอากาศ

ร่างปลิวว่อนออกไป ตามด้วยกระแทกต้นไม้สิบกว่าที่แข็งแรงหัก

แล้วยังลากคราบเลือดเป็นทางยาวบนพื้น และหยุดลงในที่สุด

แขนขาของเธอ เต็มไปด้วยเลือด

อวัยวะภายในสั่นคลอนจนเกือบพัง

เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจ มองไปที่เถียเฉิงอย่างเหลือเชื่อ

“นี่……นี่เป็นไปได้ยังไง?”

เธอกล่าวพร้อมกับกระอักเลือด

ส่วนแปดคนนั้น เดิมที่กอดอกดูความสนุกอยู่ ตกตะลึงเล็กน้อยในขณะนี้

ทุกคนชะงักไป

เถียเฉิงยิ่งคิดไม่ถึง หมัดของตัวเอง มีอานุภาพขนาดนั้นเลยเหรอเหรอ?

ไม่ ไม่ใช่ตนเอง!

เถียเฉิงลากสังขารที่บาดเจ็บสาหัส หันกลับมา จึงพบว่า ไม่รู้ว่าคุณชายเฉินปรากฏตัวอยู่ข้างหลังตัวเองตั้งแต่ตอนไหน

แต่คุณชายเฉินที่เห็นในขณะนี้ กลับทำให้เถียเฉิงมีความรู้สึกแปลกบางอย่าง

ผิวของคุณชายเฉิน เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก กลายเป็นขาวใสมากขึ้น สิ่งที่แปลกที่สุดคือ ผมของคุณชายเฉิน กลายเป็นสีม่วงดำ หมอกสีม่วงจางๆ ล้อมรอบทั้งร่างกายของเขา

ยืนอยู่ข้างกายคุณชายเฉิน หมอกสีม่วงจางๆ เหล่านี้ ราวกับว่ามีแรงกดดันที่มองไม่เห็น ดูดม้วนไปทั้งตัวโดยไม่ได้ตั้งตัว

ทำให้เถียเฉิงตัวสั่นเล็กน้อย

“คุณ…..คุณชายเฉิน!”

หินที่หนักอึ้งในใจของเถียเฉิงในที่สุดก็วางลง

“เถียเฉิง อีกนิดเดียวเกือบทำร้ายนายอีกแล้ว นายหลบไปก่อน เดี๋ยวฉันรักษาบาดแผลให้นาย!”

เฉินเกอเอ่ยขึ้นเบาๆ

“การล้างบาปจากสวรรค์ของหินสะท้านฟ้า? สำเร็จแล้วเหรอ?”

เถียเฉิงพยักหน้าอย่างตื่นเต้น

เฉินเกอยิ้มเล็กน้อย: “อืม! สำเร็จแล้ว!”

ตอนนี้ กำลังภายในของเฉินเกอ ได้เสร็จสิ้นการล้างบาปจากสวรรค์โดยหินสะท้านฟ้าแล้ว ซึ่งเป็นพลังแห่งฟ้าดิน

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับ หยุนฉิงและเถียหง ที่มีพลังหยินเช่นนี้อีกครั้ง เฉินเกอไม่ต้องกังวลอีกต่อไป ว่าตนจะไม่มีทางสู้เมื่อยู่ต่อหน้าพวกเธอ แม้แต่เส้นผมของพวกเขาของทพอะไรไม่ได้

“เฉินเกอ! ทำไมแกถึงแกร่งขึ้นขนาดนี้? ฉันรู้แล้ว ต้องเป็นพลังจากจี้หยกวิเศษให้พลังกับแกแน่ๆ!”

เถียหงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดกล่าวด้วยความหวาดกลัว

“ฉันว่าแล้วเชียว จี้หยกชิ้นนั้นต้องไม่ใช่ของธรรมดา พวกเรารวยแล้ว จับเฉินเกอ พวกเราจะเอาจี้หยกไปเป็นการส่วนตัว!”

แปดคนนั้นเกิดประกายความโลภในดวงตาขณะนี้

พวกเขามั่นใจเหลือเกิน ไม่คำนึงถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นกับเฉินเกอเลย

สิ่งที่พวกเขาต้องการ ก็คือจี้หยกบนตัวของเฉินเกอ

“มาเอาได้เลย ถ้าพวกแกต้องการ!”

เฉินเกอมองพวกเขาด้วยรอยยิ้มจางๆ

“ลุย!”

ในบรรดาทั้งแปด ทันใดนั้นคนที่เป็นผู้นำโบกมือ

ที่เหลือเจ็ดคนตะครุบเข้าหาเฉินเกอราวกับสุนัขชั่วร้าย

ก็แค่ ก่อนหน้านี้เฉินเกอทำอะไรพวกเขาไม่ได้ ตอนนี้คิดว่าจะสามารถทำร้ายอีกได้งั้นเหรอ?

เฉินเกอลงมือเร็วมาก ในพริบตา

เจ็ดคนนี้ยังไม่ได้สัมผัสเฉินเกอ ก็ถูกเฉินเกอใช้พลังเจิ้งหยางหักคอพวกเขา

ตายราบคาบ

“อะไรกัน?”

ในที่สุดคนคนนั้นก็รู้ตัว

สงบสติอารมณ์ลงอย่างสมบูรณ์

ไม่ใช่คู่ต่อสู้!

เขาบอกตัวเองด้วยความตกใจ

กำลังจะวิ่งหนี

แต่ทันทีที่เขาหันหลัง ก็มีแรงดูดที่รุนแรง ดูดเขาขึ้นไปในอากาศ

เขาไม่สามารถต้านทานได้เลย