ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 658

บทที่658 ความจริงที่นายต้องการ

“กู่หยู่เซียว?”

เป็นเธอจริงๆ!

แท้ที่จริงแล้วเธอยังไม่ตายนี่!

ตอนแรก ทั้งสองคนได้รู้จักกันตอนระหว่างทางที่ไปวังราชาสมุทร เฉินเกอช่วยชีวิตเธอเอาไว้หลายครั้ง

เพียงแต่ที่ทำให้เฉินเกอรู้สึกพะวงอยู่ในใจตลอดเวลา และที่ตำหนิตัวเองอยู่ในใจมาตลอดก็คือ ตอนนั้นตรงด้านนอกของประตูทางเข้าวังราชาสมุทร ไม่กี่คนตรงนั้นล้วนแต่ถูกบุปผาผีโจมตีจนทำให้หมดสติไป

รอจนตอนที่ฟื้นขึ้นมานั้น กู่หยู่เซียวก็หายตัวไปแล้ว

ตัวเขาเองยังส่งให้คนออกตามหาตัวเธอบริเวณรอบๆทะเลนั่นด้วย ตามหาอย่างละเอียดเป็นเวลาเดือนกว่า ก็ไม่เจอทั้งคนเป็นและศพเลย

ตอนนั้นเฉินเกอเองก็คาดเดาว่าเธอคงจะยังไม่ตาย แล้วมีคนช่วยเธอเอาไว้แล้ว อีกทั้งเธอก็หาศพของผู้หญิงชุดขาวเจอแล้วด้วย!

ถึงอย่างไรเฉินเกอก็รู้ว่ากู่หยู่เซียวเองก็กำลังหาผู้หญิงชุดขาวอยู่

ไม่คิดว่าสิ่งที่ตัวเอาคาดเดาไว้ทั้งหมด จะสามารถพิสูจน์ได้ไปกว่าครึ่งในตอนนี้เสียแล้ว

เธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

เธอไม่ใช่คนของตระกูลกู่หรอกหรือ?

เต็มไปด้วยความสงสัย

เฉินเกอแสดงวิธีลับในการทำให้จิตสงบ

และไม่นาน สีหน้าของกู่หยู่เซียวก็ดูดีขึ้นมามาก

ดวงตาสวยขยับ แล้วเธอก็เปิดเปลือกตาขึ้นมาเล็กน้อย

ตอนที่เห็นเฉินเกออยู่ตรงหน้าตัวเองนั้น กู่หยู่เซียวก็รู้สึกตกใจขึ้นมาก่อน หลังจากนั้นจึงดึงแขนของเฉินเกอเอาไว้ :

“เฉินเกอ มีคนจะจับตัวนาย รีบหนีไป!”

เธอตะโกนขึ้นมาอย่างรีบร้อน!

“ที่เธอว่า คือพวกเขาใช่ไหม?”

เฉินเกอประครองเธอขึ้นมา ให้เธอเห็นศพที่ลอยอยู่กลางแม่น้ำ

“นายฆ่าพวกเขาทั้งเจ็ดคนเลยหรือ?”

กู่หยู่เซียวเอ่ยขึ้นอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“อืม! ถ้าหากฉันเดาไม่ผิด พวกเขาคงจะเป็นคนของตระกูลกู่ของเธอใช่ไหม?”

เฉินเกอเอ่ยถาม

กู่หยู่เซียวก้มหน้าลง ใบหน้าแดงขึ้นมา : “อืม พวกเขาทั้งเจ็ดคน เป็นบุคคลที่มีฝีมือแห่งตระกูลกู่ของพวกเรา ฉันคิดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะสะกดรอยตามฉันมา อีกทั้งยังใช้บุปผาผีทำให้ฉันสลบไป ฉันก็รู้เลยว่าเขาจะต้องลงมือจัดการกับนายแน่ๆ!”

“ดูแล้วตอนนั้น เธอมีเรื่องราวมากมายที่ยังไม่ได้พูดความจริงกับฉัน ตอนนี้ฉันเองก็ถึงได้ดูออกว่าความสามารถของเธอตอนนั้น ไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นเลย เพียงแต่ ฉันในตอนนั้น ยังมองไม่ออกถึงพละกำลังภายในที่แปลกๆนี้ของเธอ ทั้งหมดนั่นเธอหลอกฉันหมดเลยใช่ไหม?”

เฉินเกอเอ่ยพูดอย่างเข้าใจ

“ใช่ ฉันหลอกนาย แต่เฉินเกอ หลังจากที่พวกเรารู้จักกัน ฉันก็ไม่ได้มีความคิดที่จะทำร้ายนาย ไม่มีแม้แต่นิดเดียว!”

กู่หยู่เซียวรีบเอ่ยขึ้น

ราวกับกลัวว่าเฉินเกอจะเข้าใจผิดอย่างไรอย่างนั้น

“เธอคิดว่าฉันยังจะเชื่อเธออยู่ไหม? คุณหนูผู้งดงามแห่งตระกูลกู่!”

เฉินเกอยิ้มเจื่อนๆออกมา

“ไม่ว่านายจะเชื่อหรือไม่ สรุปแล้ว ตอนนี้ที่นี่ก็ไม่ใช่ที่ที่นายจะอยู่นานๆได้ นายไปซ่อนตัวอยู่ที่ๆหนึ่งกับฉัน หลังจากนั้นฉันจะค่อยๆอธิบายทุกอย่างให้นายฟังเอง!”

กู่หยู่เซียวกล่าว

ว่าแล้ว ขอบตาของเธอก็แดงขึ้นมา

“ฉันไม่ได้คิดทำร้ายนายจริงๆนะ! เฉินเกอ!”

“เอาล่ะ ในร่างกายของเธอก็ไม่ได้มีบุปผาผีอยู่ ฉันเองก็ไม่กลัวเธอจะใช้อุบายหลอกล่อด้วย อย่างมาก พวกเราก็ตายไปด้วยกันแค่นั้น!”

เฉินเกอสูดหายใจเข้า พลางเอ่ยขึ้น

หลังจากนั้นจึงจับไหล่ของกู่หยู่เซียวเอาไว้

แล้วกระโดดจากเรือขึ้นฝั่งไป

กู่หยู่เซียวบอกสถานที่ที่จะซ่อนตัวกับเฉินเกอ ตลอดทางเฉินเกอจับตัวเธอเอาไว้ตลอด แล้วรีบมุ่งหน้าไปยังที่นั่น