ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 690

บทที่ 690 พวกเราสามารถคุยกันได้

เมื่อนึกถึงอดีต เฉินเกอที่ยังเป็นคนไม่เอาไหน โดยเฉพาะตอนที่อยู่ต่อหน้าของเธอ เขาเป็นเหมือนกับตุ๊กตาตัวหนึ่งเท่านั้น แต่ตอนนี้เพียงเวลาอันสั้น เขากลับกลายเป็นยอดฝีมือไปแล้ว ซึ่งฝีมือก็ไม่ได้แตกต่างไปจากตนมากนัก ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาจะมั่นใจขนาดนี้

หยุนฉิงครุ่นคิด สถานการณ์ตอนนี้คือถ้าตัวเองจะเอาชนะต่อเฉินเกอคงไม่ใช่เรื่องยาก แต่ว่าถ้าอยากจะจับตัวเขา กลับเป็นไปไม่ได้เสียอย่างนั้น เขาที่อยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้ มีความสามารถมากพอที่จะหนีเอาตัวรอดได้แล้ว ทั้งยังสามารถทำมันได้อย่างง่ายดายอีกด้วย

“หยุนฉิง ถึงแม้ตอนนี้ผมจะฆ่าคุณไม่ได้ แต่ถ้าคุณอยากจะควบคุมผมนั้นมันถือว่าเป็นเรื่องยาก！”เฉินเกอมองไปที่เธออย่างเย็นชา

“คุณพูดอะไร？คุณอยากฆ่าฉันทิ้งงั้นหรือ？”หยุนฉิงพูดด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

ชายที่ตนรัก ทั้งรักมาเป็นเวลาหลายหมื่นปีแล้ว ลองถามฟ้าดินดูสิว่ามีสตรีคนใดที่สามารถหลงใหลเขาได้เท่าตัวนาง แต่คนคนนี้ กลับบอกว่าอยากจะฆ่าเธอ

หยุนฉิงกัดฟันด้วยความเกลียดชัง

เธอจ้องเฉินเกอตาเขม่น พลันพยักหน้าอย่างหนัก

“ถูกต้อง คุณพูดไม่มีผิด ตอนนี้ฉันไม่สามารถที่จะควบคุมคุณได้อย่างแต่ก่อน แต่ว่าเฉินเกอ คุณอย่าลืมไปว่าฟางเจี่่ยนนันเพื่อนของคุณตอนนี้ยังอยู่ในกำมือของฉัน ฉันมีเธออยู่ แสดงว่าฉันก็ยังสามารถที่จะควบคุมคุณได้！”หยุนฉิงพูด

“ดังนั้นคุณก็บอกข้อเสนอของคุณมา ว่าทำยังไงคุณถึงจะยอมปล่อยตัวของเจี่่ยนนัน เธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรเลยกับเรื่องพวกนี้！”

เฉินเกอรู้ว่าเจี่่ยนนันอยู่ในมือของเธอ ดังนั้นตอนที่รับรู้ถึงการปรากฏตัวของหยุนฉิงว่าอยู่ใกล้ๆ เฉินเกอถึงไม่ได้เลือกที่จะหลบหนี แต่กลับมาเผชิญหน้ากับเธออย่างซึ่งๆหน้า

“ข้อเสนอของฉัน ง่ายมาก พวกเราสองคนแต่งงานกัน กลายเป็นสามีภรรยา ซึ่งตอนนี้คุณจะต้องกลับไปกับฉัน ถึงแม้พลังของคุณจะเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด แต่ว่าจิ่วโล๋หวางนั้นแข็งแกร่งกว่าที่คุณคิด เพียงแค่เขาลงมือ คุณก็อาจตายได้！”

ประโยคสุดท้ายที่พูดออกมา ใบหน้าของหยุนฉิงก็ฉายแววความกังวลออกมา

ดูจากสีหน้าของเธอแล้ว ไม่ใช่การขู่ให้เขากลัว

ในใจของเฉินเกอคิดว่าตอนนี้จิ่วโล๋หวางยังไม่ปรากฏตัวออกมา แถมตัวเองก็ไม่เคยได้รับรู้ถึงทักษะพลังของเขา แต่คนนี่สามารถทำให้หยุนฉิงเกรงกลัวได้ขนาดนี้ แค่คิดก็รู้ว่าเขาต้องเป็นคนที่น่ากลัวมากจริงๆ！’

“ตอนแรกคุณเป็นพันธมิตรกับสำนักฟีนิกซ์และตระกูลกู่เพื่อที่จะจับผม แต่มารู้ทีหลังว่าสำนักฟีนิกซ์และตระกูลกู่หวังจะจับผมเพื่อที่จะฆ่าผม คุณก็เลยแยกทางกับพวกเขางั้นหรอ？”เฉินเกออยากได้เบาะแสบ้างจากปากของหยุนฉิง เลยถามไป

หยุนฉิงพยักหน้า

“ใช่ ในตอนแรกพวกเขาบอกว่าคุณจะมายังเมืองโบราณ แต่ตอนนั้นฉันก็คิดได้ จึงไม่อยากจะจับอย่างรุนแรง แต่สิ่งที่คิดไม่ถึงก็คือจิ่วโล๋หวางนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก อย่างน้อยๆฉันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา！”

“จิ่วโล๋หวางเป็นใครกันแน่？ทำไมเมื่อก่อนผมถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน？ยิ่งไปกว่านั้นทำไมเขาถึงอยากจะฆ่าผม？”เฉินเกอถามสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจออกมา

“พูดแล้ว เรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับคุณโดยตรง ยังจำคราวที่เราอยู่ใต้วังบาดาลได้หรือไม่ ในตอนที่คุณปลดปล่อยฉันออกมา ก็ยังมีโลงศพอีกโลงหนึ่งอยู่？”หยุนฉิงอธิบาย

“ผมจำได้แน่นอน โลงศพนั้นถูกขลึงด้วยโซ่เอาไว้ ทั้งยั้งมียันต์ผนึกเอาไว้อีกด้วย ในตอนที่วังบาดาลพังลงมา โลงศพนั้นก็เปิดออก แล้วก็มีแสงสีดำลอยพุ่งออกมา！”เฉินเกอนึกย้อนไปยังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้น ก็ถึงกับตกใจอย่างห้ามไม่ได้

“คุณจะบอกว่าแสงสีดำอันนั้นก็คือจิ่วโล๋หวาง？”

“ถูกต้อง เมื่อเหตุก็ต้องมีผล คุณคงคิดไม่ถึงว่าคุณตามหาหญิงสาวผู้นั้นไม่พบ แต่กลับกลายเป็นปลดปล่อยพวกเราสองคนออกมาแทน？”

หยุนฉิงยิ้มพลันส่ายหน้า

“สำหรับสาเหตุที่เขาพยายามที่จะจับคุณ แล้วฆ่าคุณซะ ฉันคิดว่าคงจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับการกลับไปยังโลกยู่ เขารู้ดีว่าคุณคือสวนเทียนเทพแห่งสงครามที่กลับชาติมาเกิด เมื่อเขารวมร่างกับคุณแล้ว พลังของเขาก็จะเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด พอถึงเวลานั้นก็สามารถที่จะทะลุเข้าออกโลกยู่ได้！”

“ผมเข้าใจแล้ว ที่แท้พวกคุณทุกคนก็มาจากโลกยู่ แล้วคุณล่ะ คงไม่ใช่แค่จะแต่งงานกับผมอย่างง่ายดายขนาดนั้นหรอกใช่ไหม？ผมคงไม่ได้ไร้ประโยชน์สำหรับตัวคุณ？”เฉินเกอถามอย่างเรียบเฉย

ดวงตาของหยุนฉิงประกายแสงอันประหลาดออกมา ซึ่งมันดูทรงเสน่ห์อย่างมาก