บทที่ 758 ผู้ฝึกตนชั้นสามเสี้ยวชางเซิง
“นายเป็นใคร?”
เฉินเกอเงยหน้าขึ้นมองเขา เมื่อเห็นใบหน้าที่ชั่วร้ายของเขา ก็อดไม่ได้เอ่ยถามอย่างสงสัย
บนตัวของคนๆ นี้ เต็มไปด้วยลมปราณของผู้ฝึกตน มองดูแล้ว ยังอยู่เหนือกว่าหลินจิ่ว
ดังนั้นจึงอดไม่ได้ที่เฉินเกอจะมองดูสักหน่อย
อันที่จริง ตั้งแต่ออกมาจากตระกูลว่าน เฉินเกอก็สังเกตเห็นแล้วว่าดูเหมือนจะมีผู้ฝึกตนอยู่รอบๆ ตัวเขา
แต่เทศกาลใต้ดินนี้ครั้งนี้ มีการหลั่งไหลเข้ามาของผู้ฝึกตนจำนวนไม่ใช่น้อย
เขาไม่ได้เปิดเผยตัว เฉินเกอเองก็ไม่ได้พูดอะไรมาก
จนกระทั่งถึงตอนนี้ เขาปลดปล่อยลมปราณที่แท้จริงออกมา และคิดจะล่อเฉินเกอให้มาที่นี่
เฉินเกิดจึงอยากรู้ว่าคนๆ ต้องการจะทำอะไรกันแน่
"ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่คาดคิดว่าคนชราอย่างฉัน จะได้เจอชายหนุ่มที่มีพรสวรรค์เช่นนี้ เมื่อเทียบกับหลี่เส้าจงแล้วยังแข็งแกร่งยิ่งกว่ามากนัก สวรรค์ช่างมีตา!”
ชายชราไม่ตอบคำถาม แต่เขากลับเอาแต่หัวเราะ
สิ่งนี้ทำให้ในใจของเฉินเกอรู้สึกหดหู่ยิ่งขึ้นกว่าเดิม
"สรุปแล้วคุณคือใคร? "
เฉินเกอหมดความอดทน
"ฮ่าฮ่าฮ่า.....น้ำเสียงน่าทึ่ง ช็อกเหล่าชีวิตทั้งหลาย หนุ่มน้อย ก่อนที่นายจะตาย จงรับฟังให้ดีๆ ฉันชื่อเสี้ยวชางเซิง! หัวเราะเดียวเขย่าโลกา! ฮ่าฮ่าฮ่า ... "
เมื่อชายชราพูดจบ เขาก็เงยหน้าขึ้นและหัวเราะอีกครั้ง
คราวนี้เสียงหัวเราะดังลั่นของเขา มาพร้อมกับฝุ่นที่คละคลุ้งไปมารอบด้าน
“ไม่รู้จัก!”
เฉินเกอส่ายหัวและเอ่ยขึ้น
"หืม? "
ในที่สุดเสี้ยวชางเซิงก็หยุดหัวเราะ คราวนี้เขาขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโห
"ดีมาก เด็กน้อย นายมีดีมากกว่าที่ฉันคิด บนโลกนี้ ผู้ฝึกตนธรรมดาทั่วไป....”
"พอแล้วพอแล้ว เมื่อครู่คูณเพิ่งบอกว่าก่อนที่ฉันจะตาย ฟังความหายของคุณแล้ว คุณล่อผมมาที่นี่ เพราะอยากจะฆ่าผม?”
โดยไม่ทันรอให้เสี้ยวชางเซิงพูดจบ เฉินเกอขัดจังหวะเขาอย่างหมดความอดทน
เห็นได้ชัดว่า เสี้ยวชางเซิงไม่พอใจอย่างยิ่งกับท่าทีหยิ่งผยองของเฉินเกอ
ส่วนใหญ่เมื่อผู้ฝึกตนธรรมดาทั่วไปเห็นเขาแล้ว ไหนเลยจะกล้าไร้มารยาทขนาดนี้
แต่ชายหนุ่มคนนี้ กลับหยิ่งผยองเสียจริง แต่ท่าทีไม่เกรงกลัวเช่นนี้ อีกไม่นานก็จะต้องชดใช้ค่าตอบแทนออกมาแล้ว
จากนั้นเสี้ยวชางเซิงก็ระงับความโกรธภายในใจลง
เขายิ้มเย็นเอ่ย "นับว่านายยังฉลาด แน่นอน นายเองช่างโง่อย่ายิ่ง โง่ที่ไปพบเข้าให้กับการดำรงอยู่ของราชาปีศาจ แต่กลับยังทำตัวไม่รู้ร้อนรู้หนาวเช่นเดิม ถึงนายจะไม่รู้จักฉัน อย่างนั้นก่อนที่นายจะตาย ฉันจะให้นายได้รู้เอง!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ...”
พูดจบ เขาก็หัวเราะดังลั่นอีกครั้ง คราวนี้ต้นไม้รอบๆ ตัวเขาแยกออกโดยตรง อีกทั้งน้ำในแม่น้ำก็พลุ่งพล่านราวกับกำลังถูกต้มจนเดือด
"มารดาเถอะ มาอีกแล้ว! "
ความคิดของเฉินเกอจะถูกทำลายด้วยเสียงหัวเราะของเขา
ถ้าไม่ใช่เพราะบนตัวของชายชราผู้นี้มีลมปราณอันแข็งแกร่ง เกรงว่าเฉินเกอคงคิดไปแล้วว่าชายคนนี้หนีออกมาจากโรงพยาบาลบ้า!
"ฉันเสี้ยวชางเซิง เข้าสู่โลกแห่งการฝึกตนมานานแล้ว อีกทั้งยังดื่มเลือดทิพย์เป็นอาหาร พูดได้ว่า ฉันคือฝันร้ายของผู้ฝึกตนหลายคน แน่นอนว่า ตอนนี้ก็เป็นฝันร้ายของนายเช่นกัน.....ฮ่าฮ่าฮ่า!”
เสี้ยวชางเซิงด้านหนึ่งเอ่ย ด้านหนึ่งก็แสยะยิ้มอย่างตะกละ
"ฉันเข้าใจแล้ว ... " จู่ๆ เฉินเกอก็เข้าใจแล้ว "คุณอาศัยการดูดเลือดทิพย์ในการฝึกตน ฉันว่า คุณรู้ว่าเทศกาลใต้ดินจะต้องมีผู้ฝึกตนจำนวนไม่น้อยมาเข้าร่วม ดังนั้นจึงเข้ามาแฝงตัวอยู่ในความมืด เพื่อมองหาผู้ฝึกตน จากนั้นจึงหลอกพวกเขามาดูดเลือดใช่ไหม?”
“ช่างฉลาดจริงๆ แต่เดิม เป้าหมายของฉันไม่ใช่นายแต่เป็นหลี่เส้าจง อย่างไรก็ตาม ในภายหลังฉันพบว่าพรสวรรค์ของนาย อีกทั้งคุณภาพของเลือดทิพย์ของนายนั้น หลี่เส้าจงเทียบไม่ติดเลยสักนิด ดังนั้นนายจึงกลายเป็นสมบัติก้อนหนึ่ง หลังจากดูดเลือดนายแล้ว การบำเพ็ญพลังของฉันก็จะยิ่งพุ่งสูงขึ้นไปอีก!”
เสี้ยวชางเซิงหัวเราะดังลั่นอีกครั้ง
"แต่ไม่ต้องห่วงหรอกเด็กน้อย ฉันไม่ใช่คนโหดร้ายขนาดนั้น ก่อนที่ฉันจะดูดเลือดนาย ฉันจะทำให้นายตื่นตะลึงจนโง่เง่า อีกทั้งคนโง่เง่าอย่างนายยังไม่รู้ว่าความเจ็บปวดคืออะไร!”
เสี้ยวชางเซิงกล่าว
"เดี๋ยวก่อน ... " เฉินเกอพูดอย่างรีบร้อน
“ฮ่าฮ่าฮ่า!”
ไม่ทันให้เฉินเกอพูดจบ จู่ๆ เสี้ยวชางเซิงก็หัวเราะขึ้นดังลั่น
คราวนี้ มันรุนแรงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ตูม! ตูม!
แม่น้ำระเบิดราวกับได้มีการจัดเตรียมระเบิดเอาไว้ล่วงหน้า
พื้นที่โดยรอบตอนนี้กำลังสั่นไหวอย่างรุนแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...