ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 764

บทที่ 764 เสียใจ

“ผู้นี้คือใคร?”

ทุกคนเริ่มประหลาดใจ

และว่านเย่าจง ก็ลืมตาอย่างช่วยไม่ได้ และมองผู้อาวุโสผู้นี้จากบนลงล่าง

“เสี้ยวชางเซิง นี่แก แกยังไม่ตาย!”

ว่านเย่าจงปิดปากที่บวมของตัวเองจากการถูกตบ พูดด้วยความหวาดกลัว

“มัจจุราชเสี้ยวชางเซิง?”

ทางด้านของตระกูลหลี่ ผู้นำของตระกูลหลี่ หลี่เฟยหลงก็ยืนขึ้นด้วยความตกใจ

เห็นได้ชัดว่า ความเลวทรามของบุคคลนี้ แทบจะเป็นตระกูลที่มีเรื่องราวภายใน ทั้งหมดนั้นชัดเจนมาก

ขณะนี้ หลี่เฟยหลงมองไปที่ลูกชายของเขาอย่างเป็นกังวลมาก

“เส้าจง อันตราย รีบกลับมาเร็วเข้า!”

หลี่เฟยหลงตะโกนเรียกลูกชาย

และว่านเสว่ก็มองไปที่หลี่เส้าจงอย่างเป็นกังวล

เห็นได้ชัดว่า กังวลเรื่องความปลอดภัยของหลี่เส้าจงเหมือนกัน

“คุณพ่อ ไม่ต้องเป็นห่วงผม ในเมื่อเป็นชั่วคนที่ใครๆ ก็กลัว งั้นผมหลี่เส้าจง วันนี้ก็จะจัดการกับคนชั่วนี้โดยเฉพาะ!”

เผชิญหน้ากับศัตรูที่ทรงพลังขนาดนี้ มุมปากของหลี่เส้าจง กลับปรากฏรอยยิ้มขึ้น

“เหอะๆ เด็กน้อย แกไม่เลวนี่ รู้สึกว่าแกไม่เลว ตั้งแต่แรกแล้ว ฮ่าๆๆ เป็นเพราะแก ทำให้ฉันได้เห็นคนที่โง่ที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมา ตลอดชีวิตที่ฉันอยู่มายาวนานสามร้อยปี!”

เสี้ยวชางเซิงมองหลี่เส้าจงและหัวเราะ

หลายวันก่อนหน้า ตนได้รับบาดเจ็บสาหัสจากคนนั้น ไม่ว่าตัวเองจะมีความหยิ่งในศักดิ์ศรี หรือความแข็งแกร่งของตนเอง ก็ถือว่าถูกทำร้ายแล้ว

วันนี้ อาศัยโอกาสนี้ เสี้ยวชางเซิงต้องได้เชิดหน้าชูตา

เดิมที เขาคิดว่าเฉินเกอจะเป็นคนของตระกูลใหญ่เหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงเฝ้าดูจากระยะไกลอยู่ตลอด

กระทั่งตอนนี้ ไม่เห็นแม้แต่เงา

ในที่สุดเขาก็รู้สึกโล่งใจ

“ไอ้แก่ วันนี้ฉันหลี่เส้าจง จะถลกหนังของแก!”

มุมปากของหลี่เส้าจงกระตุก ขณะนี้กำหมัดแน่น

และด้วยพลังของเขา ผมยาวของเขาเริ่มพลิ้วไหวไปกับสายลม

หล่อจริงๆ เลย!

“เส้าจง ระวัง!”

ว่านเสว่ที่อยู่อีกฝั่งตะโกนอย่างเป็นห่วง

จะว่ายังไงดีล่ะ แม้ว่าว่านเสว่จะไม่ชอบผู้ชายตรงหน้า แม้กระทั่งนิสัยบางอย่างของเขา ว่านเสว่ก็รู้สึกไม่ชอบด้วยซ้ำ

แต่ ใครให้เขาเป็นชายอุดมคติของตัวเองล่ะ

และดูเหมือนว่าชะตากรรมนี้ ราวกับจะถูกลิขิตโดยสวรรค์

หลี่เส้าจงผงกศีรษะ

จากนั้น เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน ทั้งร่างกาย เหมือนกับสปริง บินพุ่งตรงไปที่เสี้ยวชางเซิง

“หมัดสายฟ้า!”

เขาคำราม

โดยรอบหมัด เหมือนจะถูกคลื่นสายฟ้าพันไว้ในทันที

“ฮ่าๆๆ ไอ้โง่!”

เห็นเสี้ยวชางเซิงหัวเราะอย่างตลก

ยื่นมือใหญ่ออกไป แสงสีดำพุ่งเข้าใส่หลี่เส้าจงโดยตรง

เสียงดังตูม

รังสีของแสงทั้งสองชนกัน

สีหน้าของหลี่เส้าจงเปลี่ยนไปอย่างมาก

ปากของคนทั้งคน ดูเหมือนจะบิดเบี้ยวด้วยแรงกระแทกที่รุนแรงนี้

ครั้งนี้ หลี่เส้าจงได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถในระดับผู้ฝึกตนชั้นสองของตัวเองอย่างชัดเจน แต่ต่อหน้าคนนี้ กลับต้านทานการโจมตีไม่ได้

พู่!

หลี่เส้าจงต้องการหลบแต่ไม่สามารถหลบได้ อาเจียนเป็นเลือด ปลิวว่อนออกไปทันที

กระแทกกับเวทีอย่างแรง

แสดงให้เห็นรอยยุบขนาดใหญ่

“พระเจ้า!”

ผู้ชมทั้งหมดเริ่มอุทาน

เปลือกตาของว่านเย่าจงกระตุกอย่างรุนแรง

หลี่เฟยหลงถึงขั้นหัวใจเลื่อนมาอยู่ตรงลำคอ

เดิมทีว่านเสว่คิดว่าหลี่เส้าจงจะเหมือนกับตอนสู้กับปีศาจกระทิงครั้งที่แล้ว มีความมั่นใจในชัยชนะอย่างมากที่คนสามารถเข้าใจได้ แต่ใครจะรู้ ว่าจะเป็นผลลัพธ์เดียวกันกับครั้งที่แล้ว

พ่ายแพ้ในทันทีที่ต่อสู้