บทที่ 767 หาเรื่อง
ทุกคนในที่เกิดเหตุ ตกใจกับฉากนองเลือด
“ท่านอาจารย์เฉิน!!!”
มีผู้นำบางตระกูล ถึงขั้นโค้งคำนับ แสดงถึงความประหลาดใจของตนเอง
เมื่อมีคนเริ่มนำ ผู้นำตระกูลอื่นๆ โค้งคำนับตามพร้อมเพรียงกัน
ทันใดนั้น นามของท่านอาจารย์เฉินดังก้องไปทั่วสนามใต้ดิน
ขณะนี้หลี่เฟยหลงขยิบตาให้หลี่เส้าจงยืนอยู่บนเวที
ส่งสัญญาณให้ทั้งสองรีบวิ่งไป
หลี่เส้าจงรู้ตัวเช่นกันและเริ่มก้าวอย่างช้าๆ
“เสี้ยวชางเซิง ตอนแรกฉันถามแก ตอนนี้ก็ยังเป็นคำถามนั้นเหมือนเดิม แกไม่ต้องการให้ฉันฆ่าแก ก็ได้ ให้มาสักเหตุผลสิว่าทำไมฉันต้องไว้ชีวิตแก~!”
เฉินเกอกล่าวเสียงเบา
“ผม……ผมยอมที่จะเป็นสุนัขข้างกายท่านอาจารย์เฉิน รับใช้ท่านอาจารย์ทุกด้าน!”
เสี้ยวชางเซิงกลืนน้ำลาย รีบกล่าว กุ่ยสือเล่วนี่ ช่างรันทดจริงๆ ต่อให้ตัวเองต้องกลายเป็นสุนัขตัวหนึ่ง ก็ไม่อยากมีชะตากรรมเหมือนกับกุ่ยสือเล่ว!
“ดีมาก ฉันคิดว่าต่อจากนี้ แกน่าจะรู้แล้วว่าควรทำอย่างไรต่อไป!”
เฉินเกอกล่าวเบาๆ ชำเลืองมองไปที่สองพ่อลูกตระกูลหลี่
เฉินเกอไขว้มือไปด้านหลัง
“การทำให้ท่านอาจารย์เฉินขุ่นเคือง ก็เท่ากับรนหาที่ตาย!”
เสี้ยวชางเซิงคำราม พุ่งตรงไปที่ทั้งสอง
หลี่เฟยหลงเพิ่งส่งสัญญาณให้กุ่ยสือเล่วฆ่าเฉินเกอ อย่างที่ทุกคนรู้ เขาปูทางไปสู่การตายของตัวเอง
ทั้งสองถูกเสี้ยวชางเซิงฆ่าตายในที่เกิดเหตุอย่างง่ายดาย
“หากไม่มีใครคัดค้าน ก็หมายความว่าผมได้อำนาจควบคุมของเทศกาลใต้ดินนี้แล้วใช่ไหม?”
เฉินเกอถาม
“สิ่งนี้ต้องเป็นของท่านอาจารย์เฉินอยู่แล้ว ท่านคือผู้ควบคุมของพวกเรา มันดีกว่าตระกูลว่านมากเลยทีเดียว!”
“ใช่แล้วท่านอาจารย์เฉิน ท่านอาจารย์เฉินมีความแข็งแกร่งที่โดดเด่น พวกเราตระกูลหยาง ยินดีให้ท่านอาจารย์เฉินเป็นผู้นำไปหลายชั่วอายุคน ท่านอาจารย์เฉิน ท่านอย่าได้ดูถูกตระกูลหยางของเรา ตระกูลหยางของเราอยู่ในจี้โจว เป็นถึงเจ้าของทรัพย์สินถึงหนึ่งในสามเชียวล่ะ!”
ผู้นำของตระกูลหยางโน้มตัวไปข้างหน้าในขณะนี้ประจบสอพลอ
ผู้นำที่เหลือ ทุกคนก็ทยอยประจบประแจงเฉินเกอทีละคน
มีเพียงตระกูลว่านเท่านั้นที่มีความรู้สึกสับสนในใจ
เยสเข้ ทำไมตัวเองตาบอดขนาดนี้
ชายที่แข็งแกร่งและทรงพลังขนาดนี้ ตัวเองไม่ได้ใส่ใจเลย
เขาในขณะนี้ ไม่กล้าพูดอะไรเลย เพราะยังเป็นกังวล ตัวเองจะมีจุดจบเหมือนกับตระกูลหลี่หรือไม่ เพราะตัวเองก็เคยทำให้เขาขุ่นเคืองมาก่อน
แต่ เฉินเกอตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้มองเขาด้วยซ้ำ
แต่เขาพูดอย่างสงบ: “ซากเทพภูเขาไท่อู ผมจะรับเพียงแค่หนึ่งในนั้น ส่วนที่เหลือ จะแบ่งให้พวกคุณเท่าๆ กัน!”
เฉินเกอกล่าว
“อะไรนะ? ขอบคุณท่านอาจารย์เฉินเกอ!”
ทุกคนรู้สึกตื่นเต้น
ว่านเสว่มองไปที่เฉินเกอด้วยความคาดหวังไว้สูงในขณะนี้ และหัวใจของตัวเองก็รู้สึกหวั่นไหว
คือเขา!
กระทั่งตอนนี้เธอถึงรู้ ความจริงแล้วคนที่ตัวเองรอคอย ไม่ใช่หลี่เส้าจง แต่เป็นเฉินเกอ
ในใจของว่านเสว่ก็รู้สึกดีใจแทนเฉินเด้วยความจริงใจ
นอกจากนี้ ยังหวังว่าเฉินเกอจะมองตัวเองสักนิด
น่าเสียดาย หลังจากที่เฉินเกอพูดอธิบายกับเฉินเปียวเปียวไม่กี่คำ ร่างก็หายไปอย่างรวดเร็ว
ส่วนการกระจายผลประโยชน์ส่วนที่เหลือ มีเฉินเปียวเปียวซึ่งเป็นศิษย์ของเฉินเกอรับผิดชอบทั้งหมด
สิ่งนี้ทำให้ว่านเสว่รู้สึกเสียอาการและน่าสังเวช
……
หลังจากเทศกาลใต้ดิน ทั้งจี้โจวได้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
รวมถึงเหล่าวงศ์ตระกูลที่สืบทอดวิทยายุทธแต่โบราณ ตระกูลลึกลับ และคนที่มีอำนาจบางส่วนที่มีอิทธิพลพิเศษ จนถึงตอนนี้ทุกคนได้ปฏิบัติตามคำแนะนำของอาจารย์เฉินเฉินเกอ
นอกจากนี้ยังมีผู้ฝึกตนที่ไม่มีเจ้านายจำนวนไม่น้อยซึ่งเดิมได้รับความไว้วางใจให้กับตระกูลที่มีอำนาจบางตระกูล ก็มีส่วนร่วมด้วย
ผู้ฝึกตนที่ไม่มีเจ้านายเหล่านั้น ส่วนมากก็อยู่ระดับเดียวกันกับหลินจิ่ว ฝึกฝนจนเก่งด้วยตนเอง โดยไม่ต้องพึ่งพาองค์กร ตอนนี้มีที่พึ่งพิงที่มีอำนาจ คนเหล่านี้ไม่รู้ว่าไชโยดังกึกก้องแค่ไหน
ทันใดนั้น ผู้ฝึกตนที่ไม่มีเจ้านายมากกว่ายี่สิบเจ็ดคน ที่ยอมอยู่ใต้อำนาจมาทางฝั่งเฉินเกอ
ในนั้น ส่วนใหญ่เป็นนักพรตชั้นหนึ่ง มีส่วนน้อยที่เป็นนักพรตชั้นสอง
ในหมู่คนเหล่านี้ พลังของเสี้ยวชางเซิงแข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอน
เผชิญหน้ากับผู้ที่ยอมอยู่ใต้อำนาจเหล่านี้ เฉินเกอไม่ได้ปฏิเสธ
เพราะตอนนี้ เฉินเกอกำลังได้โอกาสใช้คนอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...