ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 798

ไป๋เสี่ยวเฟยเอ่ยปากถามไปหนึ่งคำ “เรื่องมันยังไงกัน?”

เฉินเกอตอบกลับ “โกวฝานคิดไม่ดีต่อเหลียงลู่ หลอกให้เธอมาที่ห้องรับแขก ยังดีที่ฉันปรากฏตัวทันเวลา ไม่อย่างนั้น เหลียงลู่คงเสียพรหมจรรย์ไปแล้ว”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ของเฉินเกอ ไป๋เสี่ยวเฟยรีบกำหมัด สีหน้ายิ่งอยู่ยิ่งขุ่นมัว

เขาด่าอย่างโมโห “โกวฝานไอ้เดรัจฉาน ฉันจะให้นายไม่ได้ตายดี!”

ไป๋เสี่ยวเฟยที่พูดจบ ก็คิดจะออกไปจากห้องรับแขก เพื่อไปเอาเรื่องโกวฝาน แต่กลับถูกเฉินเกอที่ยืนอยู่ตรงประตูขวางเอาไว้

เฉินเกอที่ใบหน้าสงบนิ่ง เอ่ยปากพูดขึ้น “ตอนนี้เรื่องก็เกิดขึ้นแล้ว หากนายอยากให้ชื่อเสียงของเหลียงลู่ ถูกทำลายไปโดยสิ้นเชิง เรื่องนี้ต้องคิดให้ดีก่อนว่าจะจัดการอย่างไรดี!”

ได้ฟังคำพูดของเฉินเกอแล้ว ไป๋เสี่ยวเฟยจึงได้สงบสติอารมณ์ลงมา

สายตาของเขาไปหยุดอยู่บนร่างของเฉินเกอ พร้อมด้วยสีหน้าที่เข้าใจ

“แล้วฉันควรทำไงดี? หากเหลียงลู่ไม่พอใจขึ้นมา งั้นภารกิจของฉันก็จบสิ้นแล้ว กลับไป เกรงว่ายังไงก็ถูกลงโทษอยู่ดี ลงโทษเรื่องเล็ก แต่ว่าหากทำให้เหลียงลู่ต้องอายไปตลอดชีวิต มันถึงจะเป็นความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉัน”

ได้ยินคำพูดของไป๋เสี่ยวเฟย เฉินเกอก็พยักหน้า แสดงว่าเข้าใจ

สายตาของเขา ไปหยุดอยู่บนร่างของเฉินเกอ

“สิ่งที่สำคัญในตอนนี้ ก็คือพาตัวเหลียงลู่กลับไปที่ห้อง ฉันได้ตรวจดูร่างกายของเธอแล้ว แค่ถูกวางยาสลบ นอนพักคืนหนึ่งก็น่าจะหายแล้ว”

ได้ยินคำพูดของเฉินเกอแล้ว ไป๋เสี่ยวเฟยก็พยักหน้า

ต่อจากนั้นก็พาตัวเหลียงลู่ไปจากห้องรับแขก พาเธอกลับห้องโดยตรง

ไป๋เสี่ยวเฟยนั้นตามเฉินเกอ ไปถึงที่ห้องพักของเฉินเกอ

อยู่ในห้องพักของเฉินเกอ ไป๋เสี่ยวเฟยเอาแต่ทุบหน้าอก และโทษตัวเอง

ในเวลานี้เฉินเกอก็ยืนขึ้น มองออกไปนอกหน้าต่างแล้วพูดว่า “ดูแล้วโกวฝานของตระกูลโกว ต้องไม่ใช่คนธรรมดาสามัญอย่างแน่นอน อีกอย่างเรื่องนี้ หากบอกกับโกวเทียนหลินล่ะก็ เกรงว่าเขาก็คงไม่เชื่อว่าลูกชายบุญธรรมของตัวเอง จะทำเรื่องที่คาวโลกีย์แบบนี้