ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 81

ในกลุ่มแชทส่งมาประมาณสิบกว่ารูป

แต่ก็เพราะว่ารูปไม่กี่รูปนี้ ก็ทำให้ในกลุ่มคึกคักขึ้นมาได้

“หึ้ย นี่รูปแต่งป่ะเนี่ย ไม่มีทางเป็นเรื่องจริงแน่ๆ ! กำลังจะเท่าหนังดังของอเมริกาแล้ว!”

“ใช่น่ะสิ เฮลิคอปเตอร์หลายลำขนาดนี้ จะมีใครได้อีก!”

“นี่ไม่ใช่ตึกร้างที่เมืองฝั่งใต้หรือไง? ทำไมถึงได้มีเฮลิคอปเตอร์บินไปตั้งหลายลำ แถมยังล้อมรอบตัวตึกเอาไว้อีก?”

ในกลุ่มแชทเริ่มคุยกันอย่างเข้มข้น

“รายละเอียดฉันเองก็ไม่รู้ ก็แค่ตอนนั้น พวกเรากำลังเตรียมตัวจะไปตั้งแคมป์กันตรงนั้น แล้วก็ถ่ายรูปนี้ได้พอดี ดูแค่รูปถ่ายไม่มีอะไรหรอก พวกแกต้องไปดูที่ตรงนั้นเลย!แบบว่า สั่นสะเทือนสุดๆ!

“สุดยอดมาก! พวกแกถ่ายวิดีโอมาด้วยหรือเปล่า?”

“ไม่กล้าถ่ายน่ะสิ เพราะว่าตอนนั้นมีคนล้อมอยู่เยอะ กลัวว่าจะมีคนเห็นเข้า แค่ถ่ายรูปมาไม่กี่รูปก็ออกมาแล้ว!”

“น่าเสียดายจัง!”

คนหลายคนกำลังคุยกัน

ในตอนนี้ ที่ปรึกษาเมิ่งไฉ่หรูที่เงียบมาตั้งแต่ต้นก็ว่าขึ้น “นี่น่าจะเป็นเรื่องจริง เพราะว่าตอนบ่าย มีคนถ่ายรูปฝูงเฮลิคอปเตอร์กำลังบินไปเมืองฝั่งใต้เอาไว้ แต่ว่าไม่ถึงชั่วโมงรูปบนเน็ตก็หายไปหมด!”

“พวกนี้เหมือนจะไม่ใช่เฮลิคอปเตอร์สำหรับสาธารณะ ดูเหมือนจะเป็นเฮลิคอปเตอร์ส่วนตัวมากกว่า ลองดูตรงไทม์ไลน์เหมือนมีคนบอกว่าเพื่อที่จะไปรับคุณชายสักคน!”

“หึ้ย หึ้ย หึ้ย!”

ในกลุ่มยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ “ตกลงนี่เป็นคุณชายคนไหนกันเนี่ย อย่างนี้ก็มีเงินเยอะไปหน่อยแล้วมั้ง!”

“เฉินเกอดูรูปพวกนี้อยู่บนรถ ริมฝีปากก็ผุดรอยยิ้มขมขื่นขึ้นมา เฮลิคอปเตอร์พวกนี้ล้วนบินไปช่วยตัวเองทั้งนั้น ถ้าเกิดว่าตัวเองเปิดเผยออกไปละก็ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะว่ายังไงกันบ้าง?

แต่คิดๆแล้วก็ไม่น่าจะเป็นความคิดที่ดีเท่าไหร่ เหอๆ.....

ในตอนนี้

เมิ่งไฉ่หรู “อิโมจิเหงื่อไหล......เลิกเพ้อฝันกันได้แล้วล่ะ อ๋อใช่ เดี๋ยวอีกชั่วโมงหนึ่งเป็นช่วงเวลาการแข่งขันดารายอดนิยมไลฟ์สดในเมืองนี้ของหานเฟยเอ๋อนะ พวกเธอเป็นเพื่อนนักศึกษาด้วยกัน ถึงจะไม่มีเงินช่วยสนับสนุน แต่พวกเราก็ช่วยเข้าไปดูกันได้!”

“ดูหานเฟยเอ๋อสิ ยังไม่ทันจะเรียนจบเลยก็มีเงินเดือนเกินหมื่นแล้ว ตอนบ่ายไลฟ์สดแข่งขัน ฉันก็จะไปดูเขาถ่ายทอดสดเหมือนกัน!”

“เข้าใจแล้วค่ะที่ปรึกษา!”

“ไม่มีปัญหา! เรื่องคนดูจะต้องติดอันดับท็อป!”

นักศึกษาทุกคนตอบรับ

“ขอบคุณทุกคนมากค่ะ จุ๊บๆ! ถ้าเกิดว่าการแข่งขันครั้งนี้ฉันสามารถคว้าตำแหน่งยอดนิยมมาได้ ฉันจะเลี้ยงข้าวทุกๆคนเอง! รักทุกๆคนนะคะ สุดที่รักทุกคน!”

หานเฟยเอ๋อส่งข้อความเสียงเข้ามาในกลุ่ม

ทันใดนั้นพวกนักศึกษาชายก็ส่งเสียงโอดครวญขึ้นมา เสียงนี่มัน นุ่มนิ่มไปหน่อยไหม!

เฉินเกอที่อยู่ในรถก็แอบเอาโทรศัพท์มาแนบไว้ข้างหูแล้วฟังเสียงพูดสั่นๆของหานเฟยเอ๋อ

ในเวลาเดียวกัน ในหัวของเขามีภาพผิวขาวนวลของหานเฟยเอ๋อขึ้นมา ใบหน้างดงาม สวยมากจริงๆ

ถึงแม้ว่าหานเฟยเอ๋อจะดูถูกเฉินเกอมากๆ แต่จะให้บอกว่าเฉินเกอไม่ได้รู้สึกอะไรกับสาวสวยคนนี้ก็โกหก

ถ้าทุกคนไปเล่นกัน อย่างนั้นตัวเองก็ควรไปด้วย

ยังไงเสียในแอพถ่ายทอดสดสตูดิโอถงเฉิง ตัวเขาเองก็มีอยู่แสนกว่าๆเชียวนะ แถมเงินพวกนั้นก็ถอนออกมาไม่ได้

“@เฉินเกอ นายอยู่ไหม?”

ในตอนนี้ที่ปรึกษาเมิ่งไฉ่หรูเรียกเขา

เฉินเกอรีบตอบข้อความในทันที

“อือ ยังไงเดี๋ยวพอหานเฟยเอ๋อถ่ายทอดสด พวกเธอเองก็ไม่มีช่องทางสนับสนุน เอาอย่างนี้ เธอช่วยเรียกเด็กๆที่อยู่ในกลุ่มเด็กยากไร้มากหน่อย มาช่วยครูย้ายบ้าน! ครูจะรอพวกเธออยู่ที่ประตูฝั่งตะวันตก!”

แม่งเถอะ!

เห็นประโยคนี้ เฉินเกออยากจะด่าคนเสียจริง

เมิ่งไฉ่หรูนะเหรอ อายุเพิ่งจะยี่สิบห้าเอง จัดอยู่ในประเภทครูที่เพิ่งเรียนจบมหาวิทยาลัย

เวลาปกติ ชอบที่จะดูถูกคนจนชอบคนรวย หยอกเล่นกับพวกลูกคนรวยสนุกสนาน ไม่เหมือนครูกับนักเรียนเลยสักนิด ดูเหมือนเพื่อนมากกว่า

แต่ทำกับพวกเด็กยากไร้อย่างเฉินเกอด้วยความเคร่งครัดและเข้มงวด เข้มงวดจนเหมือนครูคนหนึ่งกับเด็กนักเรียนคนหนึ่ง

กลุ่มเด็กยากไร้ ชื่อก็บอกอยู่แล้ว ก็คือกลุ่มเด็กนักเรียนกลุ่มเล็กๆห้าหกคนในห้อง

แย่หน่อย เฉินเกอเป็นหัวหน้ากลุ่มของกลุ่มเด็กยากไร้

เพราะว่าในนี้เฉินเกอจนสุด แต่ในขณะเดียวกันก็ซื่อสัตย์ที่สุด ออกแรงเยอะสุด!