ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 845

ยิ่งมือเปื้อนเลือดมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งไม่เป็นผลดีต่อตนเองเท่านั้น

“เฉินเกอ หลังจากที่นายลงไปในนรก นายก็จะเจอเพื่อนของนายเองแน่นอน!” โถ้ป๋าหงยังคงกัดฟันและพูดขึ้น ในฐานะผู้อาวุโสไท้เสียงของตระกูลโถ้ป๋า แม้ว่าเขาจะเกรงกลัวความแข็งแกร่งของเฉินเกอ แต่เขาก็กลัวอย่างยิ่งเช่นกันว่าวันนี้ทุกคนจะต้องตายลงที่นี่

แต่เขาถอยหลังกลับไม่ได้แล้ว หากเขาแสดงความหวาดกลัวออกมา ชื่อเสียงของตระกูลโถ้ป๋าที่สั่งสมมานานหลายร้อยปีในประเทศหนานเยว่ก็จะถูกเขาทำให้สูญสลายไปโดยสมบูรณ์

"นายพลาดโอกาสสองครั้งติดต่อกันแล้ว" โถ้ป๋าหงยังคงไม่ยอมบอกที่อยู่ของซินแสกุ่ยออกมา นี่ทำให้ความอดทนของเฉินเกอ ตกลงไปถึงขีดสุด

หลังจากคำพูดจบลง เฉินเกอก็ใช้พลังจิตเทพเก้าภพออกมาอย่างเต็มที่ ในสายตาของทุกคน เขาได้หายตัวไปจากจุดที่อยู่ จากนั้นก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าโถ้ป๋าหงในทันที

ปึก!

หนึ่งหมัด

เฉินเกอไม่มีรั้งกำลังใดๆเอาไว้อีก และโจมตีเข้าที่กระดูกสันหลังส่วนเอวของโถ้ป๋าหงอย่างไม่ลังเล

เมื่อหมัดนี้โจมตีลงไป โถ้ป๋าหงก็ไร้คำพูด ร่างกายของเขาแข็งทื่อทันที จากนั้นก็ล้มลงไปกับพื้นโดยไร้ซึ่งการเคลื่อนไหวใดๆอีก

“เฉินเกอ!”

โถ้ป๋าจี้ไม่ใช่คนโง่ เขารู้ว่าหมัดนี้ของเฉินเกอทำให้โถ้ป๋าหงได้รับบาดเจ็บภายในอย่างรุนแรง เขาไม่คิดหน้าคิดหลังอะไรอีก และรีบหยิบดาบสั้นที่อยู่ข้างหลังออกมา และพุ่งเข้าไปแทงใส่เฉินเกออย่างรุนแรงทันที

"คนของตระกูลของเขาโถ้ป๋า จะไม่มีเหลือรอดแม้แต่คนเดียว” เสียงอันเย็นชาของเฉินเกอดังขึ้น เหมือนกับตอนที่เขาอยู่ในตระกูลจิน

ดาบสั้นแทงออกไปและเมื่อมันกำลังจะแทงมาที่ตนเอง ร่างของเขาก็หายไปอีกครั้ง เมื่อโถ้ป๋าหงรู้สึกผิดปกติและเตรียมพร้อมที่ป้องกันขึ้นมาจู่ๆก็กลับรู้สึกว่ามือของเขาว่างเปล่า

ดาบสั้นที่แต่เดิมถือแน่นอยู่ในมือเขากลับไม่รู้ว่ามันหายไปตั้งแต่เมื่อไร

"ฟุ่บ!"

มีเสียงดังขึ้นเล็กน้อย จากนั้นเฉินเกอก็ได้ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังโถ้ป๋าจี้ ดาบสั้นที่แย่งออกมาจากมือของอีกฝ่าย ตอนนี้กำลังสอดเข้าไปในแผ่นหลังของเขาอย่างลึกล้ำ จนปลายดาบสั้นทะลุออกมาจากหน้าอกของเขา

อีกทั้งยังมีเลือดติดอยู่ด้วยเล็กน้อย

“เมื่อไหร่กันที่นาย...” เมื่อรู้สึกเจ็บปวดอย่างรุนแรง โถ้ป๋าจี้ก็หันศีรษะอย่างยากลำบากและมองเห็นใบหน้าที่เย็นชาของเฉินเกอ

เฉินเกอไม่พูดอะไร เขาออกแรงที่มืออีกครั้ง ก่อนจะตามมาด้วยเสียงอู้อี้และเนื้อตัวที่สั่นเทา จากนั้นโถ้ป๋าจี้ก็ล้มลงไปที่พื้นด้านหน้า

พูดตามหลักแล้ว ด้วยความแข็งแกร่งของโถ้ป๋าจี้ ดาบเล่มหนึ่งอย่างมากก็แค่ทำให้เขาบาดเจ็บเท่านั้น ไม่มีทางที่จะทำให้เขาตกต่ำถึงขั้นแม้แรงต่อสู้กลับก็ไม่มีเช่นนี้ แต่ขณะที่เฉินเกอแทงดาบสั้นเข้าที่หลังของเขา เฉินเกอก็ได้ส่งพลังบริสุทธิ์เข้าสู่ร่างกายของเขาไปด้วยพร้อมๆ กัน

ในช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงสองหรือสามวินาที เส้นลมปราณในร่างกายของโถ้ป๋าจี้ก็กระจัดกระจายออก ภายใต้การจับจ้องของยอดฝีมือตระกูลโถ้ป๋า โถ้ป๋าจี้ได้คุกเข่าล้มลงกับพื้นและตายไปทั้งที่ตาไม่หลับ

แม้ตายเขาก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมความแข็งแกร่งของเฉินเกอถึงได้มีมากกว่าเขาขนาดนี้

แม้กระทั่งโอกาสโต้กลับก็ไม่มี

“ผู้อาวุโสรอง!”

ยอดฝีมือของตระกูลโถ้ป๋าทุกคนมองดูโถ้ป๋าจี้สิ้นลมไป ดวงตาของพวกเขาแดงก่ำ มือกำหมัดแน่น แต่กลับไม่กล้ามุ่งหน้าเข้าไป

“เฉินเกอ ตระกูลโถ้ป๋าของฉันและนายไม่มีวันอยู่ร่วมกันได้!”

“ยอดฝีมือของตระกูลทุกคนจงฟังคำสั่ง ฆ่าเฉินเกอซะ!” หลังจากที่โถ้ป๋าหงผ่อนคลายขึ้นมาชั่วขณะ และกำลังจะหันกลับมาเตือนโถ้ป๋าจี้ เขาก็เห็นเข้าพอดีว่าโถ้ป๋าจีถูกเฉินเกอฆ่า

ผู้อาวุโสรองของตระกูลถูกฆ่าต่อหน้าเขา นี่ทำให้เขาเสียสติไปโดยสิ้นเชิง

เขายืนขึ้นช้าๆ ดวงตาแดงก่ำมองไปที่เฉินเกอและตะคอกขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยว