ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 903

"คนที่ทำร้ายคุณวันนี้คือใคร?" เฉินเกอยังคงหันหลังอยู่บนโซฟา กลัวว่าจะมองเห็นอะไรที่ไม่ควรจะมองเห็น

"เป็นศัตรูของตระกูลเรา วันนี้ไม่รู้ว่าไปได้ข่าวของฉันมาจากที่ไหน จู่ๆก็ตามมาฆ่าถึงที่นี่เลย" ทาตายุ ฟุตาบะส่ายหัว เธอไม่รู้โดยรวมแล้วมันเกิดเรื่องอะไรขึ้น แม้กระทั่งคนในตระกูลก็ไม่ได้เตือนให้เธอระวังตัว เมื่อเธอเห็นเฉินเกอที่ยังคงหันหลังให้เธออยู่นั้น ก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้"คุณหันหน้ากลับมาได้แล้ว ฉันสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้ว"

"อืม" ได้ยินคำพูดนี้ของเธอ เฉินเกอจึงได้หันหน้ากลับมา

"ฉันยังไม่ได้ถามคุณเลย คุณที่เป็นหัวเซี่ยทำไมถึงมาปรากฏตัวตรงนี้ อีกอย่างทักษะการต่อสู้ของคุณเหมือนจะเหนือกว่าอีกฝ่าย หรือว่าคุณเป็นทหารของกองกำลังพิเศษที่มาเข้าร่วมการแข่งขัน? " ดวงตาที่ประกายแวววาวของทาตายุ ฟุตาบะจับจ้องอยู่ที่เฉินเกอ จนกระทั่งตอนนี้เธอยังคงรู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่ ตัวเองที่ตกอยู่ในอันตรายจู่ๆก็มีผู้ชายเข้ามาช่วย จากอันตรายกลายเป็นปลอดภัย มันช่างเหมือนกับเหตุการณ์ในนิยายเลย

"เพื่อนเป็นทหารในกองกำลังพิเศษ ผมมาเป็นเพื่อนเขา" เฉินเกอยิ้มแล้วโบกมือ ตอบกลับ

"ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง อย่างไรก็ตามแม้ว่าคุณจะช่วยฉัน แต่ก็เพราะเหตุนี้ทำให้คุณล่วงเกินตระกูลโคชิ พวกเขาเป็นองค์กรนักฆ่าของโวกั๋ว เกรงว่าคงจะไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆ"

แววตาที่รู้สึกดีของทาตายุ ฟุตาบะได้เปลี่ยนเป็นความกังวล แม้ว่าชายที่อยู่ตรงนั้นจะมีพลังวิชาที่แข็งแกร่ง แต่ในโวกั๋ว มันก็ยากที่จะต้านทานตระกูลโคชิ ต้องรู้ว่าตระกูลโคชิมีประวัติความเป็นมานับร้อยปี นักฆ่าของตระกูลล้วนเป็นนักฆ่าติดอันดับของโลก แม้แต่ในหน่วยรบ ยังไม่กล้าที่จะล่วงเกินพวกเขาเลย

"อ้อ? ตระกูลโคชิ?" เฉินเกอเลิกคิ้ว

"คุณเคยได้ยินตระกูลนี้มาก่อนไหม?" ทาตายุ ฟุตาบะถาม

"เคยได้ยิน ตระกูลโคชิที่เกรียงไกร ผมทำไมถึงจะไม่เคยได้ยินล่ะ" เฉินเกอยิ้มขณะที่พูด เดิมทีอยากจะจุดบุหรี่สักมวน แต่คำนึงว่าตรงหน้ายังมีผู้หญิงอยู่ ก็เลยเปลี่ยนความคิด

"ดังนั้นคุณได้เจอกับความวุ่นวายแล้ว คุณตามฉันกลับไปที่ตระกูลจะดีกว่า ฉันจะไปเล่าเหตุการณ์ให้กับคุณพ่อท่านฟัง ร่วมหารือถึงความปลอดภัยของคุณ ตระกูลฟุตาบะแม้ว่าจะไม่แข็งแกร่งเท่าตระกูลโคชิ ถึงอย่างไรอยู่ในโวกั๋วก็มีฐานะที่ไม่ธรรมดา ฉันคิดว่าหากมีการคุ้มกันจากตระกูล คนของตระกูลโคชิก็จะไม่กล้าลงมือกับคุณส่งเดช"

ทาตายุ ฟุตาบะคิดไปครู่หนึ่ง จึงได้พูดวิธีที่พอจะใช้ได้ออกมา

"อันนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้" เมื่อได้ฟังคำพูดของเธอ มุมปากของเฉินเกอก็ปรากฏรอยยิ้มออกมา

พูดตามตรง เฉินเกอไม่ได้กลัวตระกูลโคชิเลย ต่อให้เอาคนที่ฝีมือดีที่สุดของตระกูลมาจัดการเฉินเกอ ก็ไม่มีทางที่จะทำร้ายตัวเขาได้แม้แต่นิดเดียว เห็นได้ชัดว่ามันเป็นโอกาสที่เขาจะสามารถเข้าใกล้ตัวหญิงสาวได้

ตระกูลที่เธอพูดถึง ไม่แน่อาจจะเป็นชนเผ่าไห่ต้องที่มีประวัติพันปี หากสามารถสนิทสนมกับผู้นำของตระกูลได้ ก็จะมีโอกาสสืบความลับของเกาะโยวหลง

ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน เฉินเกอก็ไม่ปฏิเสธความคิดนี้ของเธอ

"งั้นก็ดี คุณไปบอกเพื่อนคุณก่อน จากนั้นก็รีบตามฉันไปที่บ้าน ฉันกังวลว่าคนของตระกูลโคชิจะรู้ข่าวของเราในไม่ช้า เมื่อพวกเขาส่งคนมาล้อมที่นี่ ฉันว่าหากเราคิดจะไปจากที่นี่มันก็จะไม่ง่ายแล้ว"

เมื่อเห็นเฉินเกอเห็นด้วย ทาตายุ ฟุตาบะรีบดึงผ้าห่มออกแล้วลงจากเตียง เธอสวมเพียงเสื้อผ้าที่ง่ายๆ เผยให้เห็นถึงสรีระที่โค้งเว้าอย่างชัดเจน

เฉินเกอมองเพียงแวบเดียวก็ก้มหน้าลงทันที