ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 904

"คุณหนู คุณก็ทราบดี เจ้าบ้านนั้นต่อต้านการเข้ามาของคนแปลกหน้ามาโดยตลอด" ชายหนุ่มลำบากใจเล็กน้อย เดินเข้าไปใกล้ทาตายุ ฟุตาบะ แล้วพูดออกมา

แม้ว่าเขาจะพูดเสียงเบามาก แต่เฉินเกอก็ได้ยินมันทั้งหมด มุมปากของเฉินเกอเผยให้เห็นรอยยิ้ม จากคำพูดของเขาก็สามารถเดาออก สิ่งที่ตัวเองคิดนั้นไม่ผิดอย่างแน่นอน มีโอกาสเป็นไปได้มากว่าตระกูลฟุตาบะก็คือเผ่าไห่ต้อง

"ฉันจะบอกนาย ตอนที่ฉันอยู่ข้างนอกเกือบจะถูกตระกูลโคชิฆ่าตาย หากไม่ใช่คุณผู้ชายคนนี้ช่วยไว้ได้ทัน ตอนนี้ฉันคงตายอยู่บนซากปรักหักพังแล้ว!"

ทาตายุ ฟุตาบะขมวดคิ้ว

"คุณผู้ชาย เชิญครับ!" คำพูดของทาตายุ ฟุตาบะทำให้เขาตกใจ เขารีบเดินเข้าไปตรงหน้าของเฉินเกอ กล่าวอย่างสุภาพ

"ดูเหมือนคุณอยู่ในบ้านมีสถานะที่ไม่เลวเลยนะ" เฉินเกอไม่ได้ชักช้า ยิ้มแล้วลงจากรถ

"พ่อของฉันก็คือเจ้าบ้าน" ใบหน้าของทาตายุ ฟุตาบะก็ปรากฏรอยยิ้มที่เขินอาย ก็เพราะเธอเป็นลูกสาวของเจ้าบ้าน ปกติก็จึงตกอยู่ในอันตรายเป็นประจำ

"คุณผู้ชาย ให้ผมช่วยคุณถือ!" เมื่อเห็นในมือของเฉินเกอถือกระเป๋าอยู่หนึ่งใบ ชายหนุ่มก็รีบยื่นมือไปรับ

"ไม่ต้อง ฉันถือเองก็พอ" เฉินเกอโบกมือปฏิเสธ

เดินตามทาตายุ ฟุตาบะเข้าไปในคฤหาสน์ เพราะว่าระหว่างทางได้โทรมาแจ้งก่อนแล้ว ได้เดินเข้าไปห้องรับแขกที่อยู่หลังคฤหาสน์

นั่งไปครู่หนึ่ง ชายวัยกลางคนที่พุงใหญ่ได้เดินเข้ามาอย่างรีบร้อน

"ทาตายุ เมื่อกี้พ่อได้ยินยามที่เฝ้าเวรอยู่หน้าประตูบอกว่า ตอนที่อยู่ข้างนอกลูกได้รับอันตราย เรื่องมันยังไงกันแน่ รีบบอกพ่อเร็วเข้า!"

ชายวัยกลางคนไม่ได้สนใจเฉินเกอเลย เมื่อเข้ามาประตู ก็รีบคว้าแขนของทาตายุ ฟุตาบะเอาไว้ มองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้า

"หนูไม่ได้บาดเจ็บค่ะ" เมื่อรับรู้ถึงความเป็นห่วงเป็นใยของผู้เป็นพ่อ ทาตายุ ฟุตาบะก็ยิ้มแล้วตอบ

"งั้นก็ดี งั้นก็ดี พ่อได้ยินตระกูลโคชิลอบทำร้ายลูก ทำไมพวกเขาถึงรู้ความเคลื่อนไหวของลูก พ่อจำได้ว่าเรื่องที่ลูกร่วมเข้าแข่งทหารกองกำลังพิเศษ ในหน่วยรบถือเป็นความลับ!" ชายวัยกลางคนหายใจอย่างโล่งอก แล้วถามต่อ

"หนูก็ไม่ทราบสถานการณ์ที่แน่ชัด หนูยังไม่ได้รายงานเรื่องนี้ให้กับหน่วยรบเลยค่ะ หนูกังวลว่าในหน่วยรบจะมีคนของตระกูลโคชิ แล้วก็เป็นคนผู้นี้ที่บอกความเคลื่อนไหวของหนูให้กับพวกเขา" เมื่อพูดถึงตรงนี้ ทาตายุ ฟุตาบะก็ขมวดคิ้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยและไม่เข้าใจ

"เรื่องนี้ให้พ่อมาจัดการก็พอ ช่วงนี้ลูกก็พักอยู่ที่บ้านก่อน เรื่องที่การเคลื่อนไหวของลูกถูกเปิดเผยพ่อจะให้คนไปสืบ ถ้าไม่ได้พ่อก็จะติดต่อกับหน่วยรบ ให้ยกเลิกสิทธิ์การแข่งขันของลูก" ความกังวลที่อยู่ในสายตาของชายวัยกลางคนยังไม่จางหาย

"ใช่แล้วพ่อ หนูขอแนะนำหน่อยค่ะ คนนี้คือเฉินเกอมาจากหัวเซี่ย หากไม่ใช่เขามาช่วยทันเวลา ตอนนี้เกรงว่าหนูคงถูกพวกเขาทำร้ายอย่างโหดเหี้ยม"

เมื่อเห็นเฉินเกอยังคงยืนอยู่ที่ห้องรับแขก ทาตายุ ฟุตาบะก็รีบดึงแขนของชายวัยกลางแล้วพูดแนะนำ

"นายคือเฉินเกอ ฉันทำไมเหมือนจะจำได้ว่าก่อนหน้านั้นเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นที่ประเทศหนานเยว่ ก็คือฝีมือของเฉินเกอที่มาจากหัวเซี่ย?

ชายวัยกลางคนหันหลังไป หลังจากที่ได้ยินชื่อของเฉินเกอแล้ว ก็สงสัยเล็กน้อย อย่างไรเสียด้วยสถานะของเขาจะรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ประเทศหนานเยว่มันก็ไม่ใช่เรื่องยาก และการกระทำทุกอย่างของเฉินเกอในประเทศหนานเยว่ มันมีค่าให้พวกเขาจดจำ

"พูดอย่างไม่ปิดบัง เป็นผมจริงๆ" ในเมื่อเขาจำได้ เฉินเกอก็ไม่ปฏิเสธ