"เข้าใจแล้ว พี่เคซา!" เมื่อเห็น เคซา คิมคาวะกำลังจะอารมณ์เสีย ริวโรคุ คิมคาวะก็พยักหน้าและรับคำอย่างรวดเร็ว ในใจของเขารู้ดีว่า แม้ว่าหัวหน้าตระกูลจะเป็นคนที่สามารถตัดสินใจทุกอย่างได้ แต่เขาก็รักใคร่เอ็นดูบุตรชายคนเล็กของเขาเป็นอย่างมาก
ถ้าเขาไม่เชื่อฟังเคซา คิมคาวะล่ะก็ หัวหน้าตระกูลก็จะไม่ช่วยเขาเลย และอาจถึงขั้นขับไล่ตัวเองออกจากตระกูลเพื่อทำให้ลูกชายคนสุดท้องพอใจ
"ถ้านายเข้าใจแล้วก็ดี ไปทำเรื่องของนายเถอะ ถ้ามีอะไรก็มาบอกให้ฉันรู้" เคซา คิมคาวะโบกมือและพูดอย่างรำคาญอยู่บ้าง แต่สำหรับตอนนี้ เขาไม่สามารถทำอะไรได้ทั้งนั้น ตราบใดที่เฉินเกอยังมีชีวิตอยู่ เรื่องพวกนั้นของเขาก็อาจจะหลุดออกไปได้
ดังนั้นแม้ว่าจะไปที่ตระกูลฟุตาบะเพื่อขอคำอธิบาย และแย่งทาตายุกลับมาอีกครั้ง ก็ยังต้องรอจนกว่านักฆ่าของตระกูลโคชิจะจัดการเฉินเกอได้ และปล่อยให้เฉินเกอจากไปตลอดกาลพร้อมกับความลับของเขา เขาถึงค่อยทำเรื่องนี้ได้
"ถ้าไม่มีอะไรแล้ว งั้นผมกลับก่อนนะ" ริวโรคุ คิมคาวะบีบเหงื่อเย็นเยียบ
"ไปเถอะ!" เคซา คิมคาวะโบกมืออีกครั้ง
เมื่อริวโรคุ คิมคาวะจากไป ดวงตาของ เคซา คิมคาวะก็มืดมนลงทันที เขากำหมัดแน่น ในใจรู้ดีว่าหากเรื่องนี้ไปถึงตำรวจจริงๆ อย่างนั้นเฉินเกอก็จะบอกสถานการณ์ทั้งหมดออกไป และเมื่อไปถึงจุดนี้ เขาก็จะตกอยู่ในที่สิ้นหวังอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เคซา คิมคาวะก็โทรหาซุทานิ โคชิ
"พี่เคซา" หลังจากได้รับสาย ซุทานิ โคชิก็ถามอย่างรวดเร็ว
"สถานการณ์ที่นั่นเป็นอย่างไรบ้าง เมื่อไหร่นายจะสามารถกำจัดเฉินเกอได้?" สิ่งที่ริวโรคุ คิมคาวะพบเจอที่บ้านของตระกูลฟุตาบะ ทำให้เคซา คิมคาวะรู้สึกตื่นตกใจอยู่บ้าง เขากังวลว่าหากยังเขาไม่ได้จัดการเฉินเกอทิ้งอีก เจ้าหนุ่มนั่นก็จะบอกความลับของเขาได้ทุกเมื่อ
"พี่เคซานี่เพิ่งผ่านไปไม่กี่วันเท่านั้น เฉินเกอนั่นก็ไม่ใช่ขอทานธรรมดาทั่วไปบนถนนในญี่ปุ่นที่คิดจะฆ่าเมื่อไหร่ก็ฆ่าได้ เขาเป็นถึงแขกของตระกูลฟุตาบะ นอกจากนี้เกรงว่าหลังจากที่พวกคุณจากมา ทากูยะ ฟุตาบะเจ้าเฒ่านั่นก็จะต้องปกป้องเขามากขึ้น มันไม่ง่ายเลยที่จะฆ่าเขา"
ซุทานิ โคชิรู้สึกอ่อนใจอยู่บ้าง แต่เขาไม่กล้าพูดกับเคซา คิมคาวะแรงเกินไปและได้แต่ต้องอธิบายทีละนิด
"ฉันไม่สนใจเรื่องพวกนี้ ฉันจะให้เวลานายอีกเจ็ดวัน ภายในเจ็ดวันฉันต้องเห็นเฉินเกอหายตัวไปจากโลกนี้ ไม่อย่างนั้น นายก็ควรหาวิธีมาอธิบายให้หัวหน้าตระกูลของพวกเราฟังได้เลย!" เคซา คิมคาวะแค่นเสียงและวางสายไปทันที
ซุทานิ โคชิยืนถือโทรศัพท์อยู่กับที่ เวลาเจ็ดวัน เกรงว่านี่อาจไม่เพียงพอที่จะบุกเข้าไปในตระกูลฟุตาบะ และแม้ว่าจะเข้าไปข้างในได้ก็ใช่ว่าจะสามารถหาที่ที่เฉินเกออาศัยอยู่เจอและหาโอกาสลงมือได้
แต่จะไม่ฟังคำของเคซา คิมคาวะก็ไม่ได้อีก
ใครใช้ให้ของเคซา คิมคาวะเป็นนายน้อยของตระกูลคิมคาวะกัน อีกทั้งตระกูล คิมคาวะก็มีสถานะอำนาจในญี่ปุ่นที่สูงกว่าพวกเขา
ตัวเขาเองก็ยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับความล้มเหลวของการลอบสังหารทาตายุ ฟุบาตะของซาบุโระ โคชิอยู่ด้วย อีกทั้งยังไม่สามารถตรวจสอบที่อยู่ของชายลึกลับและถูกหัวหน้าตระกูลตั้งข้อสงสัย ตอนนี้หากเคซา คิมคาวะเอาเรื่องนี้มาฟ้องหัวหน้าตระกูลจริงๆ เขาที่เป็นผู้นำทีมนักฆ่าก็อาจต้องเปลี่ยนเป็นคนอื่นแล้วจริงๆ
"เวรเอ๊ย นี่มันอะไรกันวะเนี่ย!"
ซุทานิ โคชิยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเป็นถึงผู้นำทีมนักฆ่า เป็นคนที่มีตำแหน่งสูงสุดในตระกูลโคชิทั้งหมด รองจากหัวหน้าตระกูล แต่ไหนแต่ไรสามารถเรียกลมเรียกฝนได้ดั่งใจ บุคคลสำคัญทั่วโวกั๋วยังต้องไว้หน้าเขาอยู่หลายส่วน คิดไม่ถึงว่าเวลาเพียงครึ่งเดือนเขาจะตกต่ำมาได้ถึงจุดนี้
"ป๊าป!"
ฝ่ามือหนึ่งตบลงบนโต๊ะ พลังอันมหาศาลของซุทานิ โคชิ ทำให้โต๊ะไม้มะฮอกกานีที่อยู่ข้างตัวเขาแหลกลงทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...