ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 928

หน้าคฤหาสน์ ลูกน้องซื้ออาหารเช้ามาสักพักแล้ว

เฉินเกอและทากูยะนั่งตรงข้ามกันที่โต๊ะอาหาร และยังคงวิเคราะห์เรื่องนี้ในขณะที่รับประทานอาหารเช้า

แต่เมื่อเปรียบเทียบกับตระกูลฟุตาบะแล้ว ตอนนี้ภายในตระกูลโคชิ กลับกำลังวุ่นวายอย่างสิ้นเชิง

ซุทานิ โคชิไม่ได้นอนหลับมาตลอดทั้งคืน เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ในห้องของตนมาตั้งแต่ต้น ดวงตาจ้องไปที่โทรศัพท์มือถือที่มือกำลังกำแน่น

ข้อความสุดท้ายยังคงเป็นข้อความที่ถูกส่งมาโดยเอนโดเมื่อคืนนี้ เขาบอกว่าได้เข้าไปในคฤหาสน์แล้วอีกทั้งยังพบเฉินเกอแล้วด้วยและกำลังมองหาโอกาสที่จะลงมือ จากนั้นมา ก็ไม่มีข่าวคราวใดๆ อีก 

เป็นเวลาเกือบสิบชั่วโมงแล้ว ซุทานิ โคชิรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อยๆ เขาถึงกับสงสัยว่าหัวหน้าทีมที่ดีที่สุดของตนสองคนได้พ่ายแพ้ไปแล้ว แต่เขาก็ยังไม่อยากเชื่ออยู่ดี

ท้ายที่สุดแล้วเขารู้ดีถึงความแข็งแกร่งของเอนโดและไฮทาซุมิ หากทั้งสองจับมือกันต่อสู้ พวกเขาถึงกับสามารถแทรกตัวเข้าไปในศูนย์กลางขององค์กรก่อการร้ายได้ และจัดการผู้นำองค์กรอย่างเงียบๆ ดังนั้นการลอบสังหาร เฉินเกอ นี่ถือเป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างยิ่ง

พวกเขาคนใดคนหนึ่งล้วนสามารถทำได้ เพียงแต่ซุทานิ โคชิเป็นกังวล ดังนั้นจึงขอให้พวกเขาร่วมมือกัน

แต่ตอนนี้เป็นเวลาสิบชั่วโมงผ่านไปแล้วที่ไม่มีข่าวใดๆ กลับมา แม้ว่าเขาจะเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของเอนโดและ ไฮทาซุมิอย่างยิ่ง แต่ข้อเท็จจริงก็อยู่ตรงหน้าเขา แม้ว่าเขาจะได้รับข้อความแจ้งว่าภารกิจล้มเหลวเขาก็คงจะไม่วิตกกังวลขนาดนี้

"ปึง!" ทันใดนั้น จู่ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก

"มีข่าวอะไรไหม?" ซุทานิ โคชิก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ไม้ทันทีและตะโกนลั่น

"ผู้นำทีม ยังไม่มีครับ" ผู้เข้ามาคือหัวหน้าทีมอีกคน ชื่อว่าเทนโตะ โคชิ

"หมายความว่ายังไง พวกนายสืบไม่เจออะไรเลยหรือไง?" ซุทานิ โคชิขมวดคิ้วแน่นทันที เขากำโทรศัพท์มือถือแน่นและถามเสียงต่ำ

"ไม่ใช่ว่าเราไม่พยายาม แต่ผมที่ส่งคนไปอยู่รอบๆ ตระกูลฟุตาบะก็ไม่ได้รับเบาะแสใดๆ เลยสักนิด หลังจากที่หัวหน้าเอนโดและหัวหน้าไฮทาซุมิเข้าไป สิบชั่วโมงผ่านไปมีเพียงคนเดียวที่ออกมาจากตระกูลของพวกเขาเพื่อซื้ออาหารเช้าเท่านั้น"

"พวกเราไม่กล้าเข้าใกล้เกินไป หากอีกฝ่ายรู้เข้า การเคลื่อนไหวของเราก็จะล้มเหลว" 

เทนโตะ โคชิพูดอย่างอ่อนใจ เขาเองก็ต้องการเข้าไปสืบข่าวเช่นกัน แต่สติบอกกับเขาว่าไม่ให้เขาเข้าไป เอนโดและ ไฮทาซุมิขาดการติดต่อไปแล้ว ถ้าเขาทำพังอีก เกรงว่าคงหมดหนทางแล้วจริงๆ " 

"หลังจากเอนโดและไฮทาซุมิเข้าไป พวกนายได้ยินเสียงอะไรบ้างไหม?" ซุทานิ โคชิเองก็รู้สิ่งที่เขาพูด ดังนั้นเขาจึงได้แต่ถามอย่างช่วยไม่ได้

"ไม่มีอะไรเลย พวกเรารับคำสั่งจากคุณผู้นำทีมให้ป้องกันอยู่ที่ประตู ส่วนพวกเขาทั้งสองเข้าไปจากด้านข้างของคฤหาสน์ พวกเราไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยสักนิด อีกทั้งยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาทำอะไรตอนไหน" 

เทนโตะ โคชิส่ายหน้า

"แม่งเอ๊ย นักฆ่าสองคนของตระกูลโคชิเราลงมือพร้อมกัน แค่ลอบสังหารเฉินเกอคนเดียว ถึงกับเสียทีไปทั้งคู่แบบนี้ต่อให้พวกเขาถูกค้นพบ หรือว่าเผชิญหน้าลงมือกับคนของตระกูลฟุตาบะ พวกเขาก็น่าจะมีโอกาสส่งข้อความนี่!" 

ซุทานิ โคชิโกรธจนตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ ผ่านไปสักพักเขาก็เหวี่ยงมือออกไปและตะโกนลั่น

โทรศัพท์มือถือกระแทกลงกับพื้น หน้าจอและลำตัวพังกระจายไปที่พื้น

เทนโตะ โคชิที่อยู่ด้านล่างสะดุ้งตกใจ เขาอดไม่ได้ที่จะถอยกลับไปสองก้าว ในขณะเดียวกันก็ก้มหน้าลงไม่กล้าพูดจา