ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 931

ทาตายุพูดอย่างกระตือรือร้น แต่เมื่อพูดออกมาได้ครึ่งประโยค เธอก็ตระหนักว่าตัวเองพูดผิดไปและรีบหุบปากของตนอย่างรวดเร็ว

"ตระกูลของเธอคืออะไร?" เฉินเกอตกตะลึงในใจ แต่ภายนอกก็ยังแสร้งทำเป็นไม่สนใจและถามอย่างเรียบเฉย

"ไม่มีอะไร ฉันแค่พูดว่า ตระกูลของเราก็มีอำนาจไม่น้อยในโวกั๋ว แน่นอนว่าย่อมรู้เรื่องพวกนี้อยู่บ้าง" ทาตายุเอามือกุมปากและเอ่ย

"อืม ฉันรู้" เฉินเกอเออออตามคำพูดของเธอ แต่ในใจของเขากลับรู้ว่าทาตายุกำลังจะพูดอะไร จากการติดต่อในช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ ความจริงที่ว่าตระกูลฟุตาบะเป็นลูกหลานของเผ่าไห่ต้องนั้นถือว่าตนสามารถยืนยันได้แน่ชัดระดับหนึ่งแล้ว

"พวกเรารู้แค่ว่าตระกูลนี้มีนินจาอยู่ด้วย แต่ก็ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย ปกติแล้วก็ไม่มีกองกำลังไหนที่จะติดต่อกับตระกูลนี้ พวกเขาอยู่บริเวณภูเขาที่แห้งแล้งนี้ อีกทั้งคนในโวกั๋วก็แทบจะไม่มาที่นี่" 

เมื่อเห็นว่าเฉินเกอไม่ถามอีก ทาตายุก็โล่งใจ

"งั้นตอนนี้พวกเราบุกรุกเข้าไป พวกเขาจะไม่มาเอาเรื่องเหรอ?" เฉินเกอชะลอความเร็วลง ขณะที่รถสองคันที่อยู่ข้างหลังยังคงตามมา เมื่อมองสภาพแวดล้อมโดยรอบผ่านหน้าต่างรถ เฉินเกอก็เอ่ยถาม

"คงไม่หรอก เท่าที่ฉันรู้ ตระกูลยามาชิตะไม่เคยมีความขัดแย้งกับตระกูลใดๆ เลย ถึงพวกเราจะบุกเข้าไป ขอแค่ตราบใดที่เราไม่รบกวนพวกเขาและไม่ทำให้พวกมันรู้สึกอันตราย พวกเขาก็จะไม่ลงมือ" ทาตายุตอบกลับ

"อย่างนั้นก็ดี"

"คนสองคนที่เข้าไปในคฤหาสน์เพื่อลอบฆ่าถูกจับได้แล้ว ถ้าวันนี้พวกเราจัดการกับคนที่ติดตามเหล่านั้นได้ บางทีเราก็อาจรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังในการลงมือกับพวกเรา เป็นตระกูลคิมคาวะหรือตระกูลโคชิกันแน่" เฉินเกอแสดงท่าทีเยาะเย้ยออกมา

"ไม่ว่าจะตระกูลไหน พวกเราก็ไม่สามารถมารุกรานได้" ดวงตาของทาตายุเข้มขึ้น หลังจากผ่านวันเหล่านี้มา เธอได้เรียนรู้วิธีพิจารณาเรื่องต่างๆ จากทางตระกูลแล้ว

"ยังจำที่ฉันเคยบอกเธอก่อนหน้านี้ได้ไหม?" เมื่อเห็นภูเขาที่แห้งแล้งใกล้ๆ นี้และพื้นที่ว่างรอบๆ เฉินเกอก็หยุดรถ

"อะไรนะ?" ฟุตาบะถามอย่างสงสัย

"ฉันจะปกป้องเธอและตระกูลฟุตาบะของพวกเธอ" เฉินเกอจุดบุหรี่ จากนั้นก็มองไปยังรถสองคันที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทางข้างหลัง เขาเปิดประตูออกแล้วพูดว่า "ฉันพูดแล้วพูดเลย ไม่เคยนึกเสียใจ"

"นายทำอย่างนี้ไปทำไมกัน?" ฟุตาบะไม่เข้าใจจริงๆ

เธอไม่รู้ว่าทำไมเฉินเกอถึงทำเช่นนี้ เป็นเพราะตระกูลของเธอหรือเพราะตัวเธอเอง

หากเป็นเพราะตระกูล ทาตายุยังคิดไม่ออกเลยว่าตระกูลของเธอในตอนนี้มีอะไรที่คุ้มค่ากับความสนใจของเฉินเกอ หรือต่อให้มี ก็คงไม่ต้องใช้ความพยายามมากขนาดนี้ อาศัยความแข็งแกร่งของเขา ในตระกูลของเธอก็ไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อย และเกรงว่าเขาก็น่าจะเอาสิ่งนั้นออกไปในไม่กี่นาทีด้วยซ้ำ

หากจะบอกว่าเป็นเพราะเธอ อย่างนั้นตอนที่แกล้งทำเป็นคู่รักเมื่อก่อนหน้านี้ เธอก็สามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า เฉินเกอไม่ได้มีความรู้สึกอย่างนั้นต่อตนเองเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งยังมีการต่อต้านอยู่เล็กน้อยด้วย

แต่เมื่อคิดถึงตรงนี้ ใบหน้าของทาตายุก็เผยรอยยิ้มขึ้นมาทันที จู่ๆ เธอก็คิดได้ว่า เธอกับเฉินเกอยังคงเป็นแฟนต่อโลกภายนอกอยู่

และไม่แน่ว่าบางที ความสัมพันธ์ที่จอมปลอมนี้อาจจะค่อยๆ กลายเป็นเรื่องจริงไปอย่างเงียบๆ

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ อารมณ์ของทาตายุเปิดกว้างขึ้นมาในทันใด

หลังจากที่เฉินเกอลงจากรถ รถสองคันที่อยู่ข้างหลังก็หยุดอยู่ไม่ไกล พวกเขาอยู่ห่างจากเฉินเกอไปประมาณ 50 เมตร เพียงแต่รถที่หยุดลงไม่มีใครลงมา

บนรถ พวกเขารีบบอกข่าวกับซุทานิ โคชิในทันที

"อะไรนะ? พวกเขาไปในตระกูลยามาชิตะเหรอ!" เมื่อได้ยินข่าว ซุทานิ โคชิก็ตบพวงมาลัย เขาเหยียบเบรกและรถก็หยุดนิ่งที่ริมถนน