ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 938

"ขอโทษครับ เป็นผมที่ละเลยต่อหน้าที่!" ซุทานิ โคชิก้มหน้าลง

"ไม่ใช่ความผิดของนาย เป็นพวกเราที่ประเมินความแข็งแกร่งของเฉินเกอต่ำไป" คาวะ โคชิส่ายหัว "แต่ความแข็งแกร่งของเฉินเกอนั้นกลับอยู่เหนือจินตนาการของฉันไป ตระกูลฟุตาบะไปรู้จักคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ได้ยังไงกัน อีกทั้งตัวตนของเขาคืออะไร คนหัวเซี่ยคนหนึ่ง ทำไมถึงได้ช่วยตระกูลฟุตาบะมากขนาดนี้?" 

"เรื่องนี้ยังตรวจสอบไม่เจออะไร แต่เป็นไปได้ว่ามีเฉินเกอและทาตายุ ฟุตาบะจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน นอกจากนี้ ผมก็ยังคิดหาเหตุผลอื่นไม่ได้" 

เมื่อเห็นว่าผู้นำตระกูลไม่มีเจตนาที่จะตำหนิเขา ซุทานิ โคชิก็วางใจและพูดในสิ่งที่เขาคิด

"ไม่ถูกสิ ทาตายุ ฟุตาบะมีสัญญาหมั้นหมายกับเคซา คิมคาวะไปแล้วไม่ใช่เหรอ?" คาวะ โคชิขมวดคิ้ว ความสัมพันธ์ที่วุ่นวายทำให้เขารู้สึกปวดหัวไม่น้อย

"หรือจะเป็นเพราะเคซา คิมคาวะรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างทาตายุ ฟุตาบะและเฉินเกอก็เลยโกรธ แล้วให้พวกเรากำจัดเขา?" ซุทานิ โคชิแสดงความคิดของเขาอีกครั้ง ท้ายที่สุดเรื่องแบบนี้ก็แทบจะพูดได้ว่าเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ ในตระกูลเหล่านี้

"นี่มันไม่เกี่ยวอะไรกับเราแล้ว ไหนว่ามาเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของเฉินเกอ นอกจากการฆ่านักฆ่าในตระกูลไปมากกว่าสิบคนแล้ว ยังมีอะไรผิดปกติอีก?" คาวะ โคชิไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลยสักนิด เขาสนใจแต่เฉินเกอเท่านั้น

"ผู้นำตระกูล พอคุณพูดแบบนี้ ผมก็นึกถึงสิ่งที่สำคัญมากอีกอย่างหนึ่ง!" ซุทานิ โคชิก้าวไปข้างหน้า

"นั่งลงให้หมดเถอะ พวกนายสามคนยืนอยู่ตรงนี้ ฉันเวียนหัวอยู่บ้าง!" คาวะ โคชิให้คนใช้เก็บอาหารบนโต๊ะและชี้ไปที่เก้าอี้หลายตัวที่วางอยู่ข้างกำแพง

"ขอบคุณครับผู้นำตระกูล!" เค็นชิโร่พยักหน้าขอบคุณและรีบยกเก้าอี้มาที่ข้างหลังซุทานิ โคชิและเทนโตะตามลำดับ ส่วนเขาก็รอให้ทั้งสองนั่งลงก่อนถึงค่อยนั่งลงเช่นกัน

"ผู้นำตระกูล ผมรู้สึกว่าเฉินเกอคนนี้ หรืออาจจะเป็นตระกูลฟุตายะ มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลยามาชิตะอยู่" หลังจากนั่งเรียบร้อยแล้ว ซุทานิ โคชิก็กระแอมและพูดขึ้น

"ยามาชิตะไหน? เป็นตระกูลยามาชิตะเหรอ?" คาวะ โคชิขมวดคิ้วอีกครั้ง

"เป็นตระกูลยามาชิตะครับ วันนี้ผมตามเฉินเกอและทาตายุ ฟุตาบะไปยังตระกูลของพวกเขา ไม่คิดว่าแค่ออกมาโทรศัพท์เพียงชั่วครู่ ทั้งสองก็จากไปแล้ว!" 

"ตอนนั้นเห็นชัดว่าผมยืนอยู่ที่หน้าประตูบ้าน ถ้าพวกเขาออกมา ผมก็จะต้องพบเจออย่างแน่นอน ผมคิดว่า ตาเฒ่านั่นจะต้องอาศัยช่วยที่ผมไม่ทันระวัง ปล่อยให้พวกเขาหลบไปทางประตูหลัง!"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ซุทานิ โคชิก็ทุบโต๊ะอย่างแรง เห็นอยู่ชัดๆ ว่าเขาเตรียมพร้อมที่จะจับเฉินเกอแล้ว แต่ใครจะคาดคิดว่าในช่วงเวลาสุดท้ายแบบนี้ เขากลับปล่อยให้เป็ดที่สุกอยู่ในปากแล้วบินหนีไป

เขารู้ว่า เมื่อเฉินเกอหนีไปในครั้งนี้ มันก็จะไม่ง่ายที่จะจับเขาอีก

"เรื่องพวกนี้มันอะไรกัน พวกเฉินเกอทำไมถึงเกี่ยวข้องกับตระกูลยามาชิตะ? ตาเฒ่าที่นายพูดถึงคือใครอีก?!" คาวะ โคชิตกอยู่ในความสับสนอย่างสมบูรณ์ เขาไม่เข้าใจว่าซุทานิ โคชิกำลังพูดเรื่องอะไร

"ตาเฒ่าเป็นคนของตระกูลยามาชิตะ อายุประมาณ 70 ถึง 80 ปี มีความแข็งแกร่งอย่างมาก เขาซ่อนตัวอยู่ตั้งแต่ต้นข้างๆ โดยที่ไม่ถูกพวกเราค้นพบ ตอนที่ผมจะฆ่าเฉิน เขาก็ใช้ดาวกระจายมาขัดขวางกริชของผม จนทำให้เฉินเกอหนีไปได้" 

คำพูดของซุทานิ โคชิเต็มไปด้วยความโกรธ ในเวลานั้นเขาสมควรทุ่มเทอย่างสุดแรง การลงมือกับเฉินเกอ บางทีอาจจะไม่สามารถเกิดขึ้นอีกแล้วก็เป็นได้

"น่าแปลกจริงๆ ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าตระกูลยามาชิตะมีความสัมพันธ์กับตระกูลอื่นๆ " คาวะ โคชิลูบหน้า