ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 962

"นายกำลังล้อเล่นอยู่หรือ?" คำพูดของเฉินเกอ ทำให้ทากูยะสั่นศีรษะและหัวเราะ

แค่ฟังก็ออกจะไม่สมจริงแล้ว แม้ว่าเฉินเกอจะแข็งแกร่งกว่านี้ แต่อาศัยเขาเพียงลำพังจะสามารถจัดการกับตระกูลที่เจริญรุ่งเรืองขนาดนั้นได้ยังไง นี่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

"ไม่แน่นอน หรือว่าเจ้าบ้านทากูยะยังไม่เชื่อผม?" สีหน้าของเฉินเกอดูจริงจัง ตอนนี้ถึงเวลาที่เขาจะออกโรงแล้ว

ตราบใดที่สามารถช่วยตระกูลฟุตาบะให้พ้นจากความยากลำบากนี้ไปได้ อีกฝ่ายก็อาจบอกความลับของเผ่าไห่ต้องกับตนเอง

"ฉันเชื่อใจนาย!" เมื่อคิดถึงเรื่องที่เฉินเกอปกป้องลูกสาวของเขาจากนักฆ่าถึงสองครั้งติดต่อกัน อีกทั้งยังพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่จริงจังเช่นนี้ ทากูยะก็ยากที่จะไม่เชื่อเขา

"อย่างนั้นก็ดี ให้เวลาผมสักหน่อย ผมจะจัดการกับตระกูลคิมคาวะ" เมื่อเห็นทากูยะเห็นด้วย เฉินเกอก็ยิ้มขึ้นมา "ส่วนเอนโดและไฮทาซุมิ พวกเขาเป็นยอดนักฆ่าของตระกูลโคชิ กำจัดพวกเขาออกไปย่อมดีกว่า"

"ถ้าไม่ใช่เพราะต้องการรู้ข่าวจากพวกเขา ฉันคงทำไปนานแล้ว ตอนนี้รู้ตัวตนแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องเก็บไว้อีก!" ทากูยะไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และพยักหน้าเห็นด้วยทันที

"ผมจะออกไปสักหน่อย แล้วจะกลับมาตอนเย็น" เฉินเกอมองดูเวลา จากนั้นก็ลุกขึ้นและพูด

"ไปไหน?" ทากูยะถาม

"ตระกูลยามาชิตะ ผมยังมีบางอย่างที่ไม่เข้าใจ" เฉินเกอไม่เคยลืมชายชราที่พูดภาษาหัวเซี่ยคนนั้น เขาปล่อยตัวเองซึ่งอยู่ในฐานะคนแปลกหน้าให้หนีจากทาซุนิ โคชิไป

"นายรู้จักตระกูลยามาชิตะ?" ทากูยะตกตะลึงเล็กน้อย แน่นอนว่าด้วยฐานะของเขา เขาย่อมรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับตระกูลยามาชิตะ

"คุณพ่อ คุณไม่ใช่เคยติดต่อกับตระกูลพวกเขาหรือ?" เมื่อนึกถึงสิ่งที่ชายชราพูดกับตัวเองก่อนจะเข้าประตูไป ทาตายุก็ถามอย่างรวดเร็ว

"ฉันจะรู้จักตระกูลยามาชิตะได้ยังไงกัน พวกเขาเป็นตระกูลที่มีนินจาตามคำร่ำลือ ถ้าฉันรู้จักพวกเขา ตระกูลของเราคงไม่มาถึงจุดนี้" ทากูยะส่ายหัวและกล่าวว่า

"ถ้าอย่างนั้น…" ทาตายุงงเป็นไก่ตาแตกไป จนอดไม่ได้ที่จะลูบหัว

ถ้าพ่อของเธอไม่รู้จักคนในตระกูลยามาชิตะ อย่างนั้นพวกเขาจะพูดได้อย่างไรว่ารู้จักตน แต่เธอก็รู้ว่าพ่อของเธอย่อมไม่โกหก

อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอก็มองไปที่เฉินเกอและเข้าใจอะไรบางอย่าง

ชายชราของตระกูลยามาชิตะ อาจมีจุดประสงค์ไปที่เฉินเกอ เหตุผลที่เขาพูดกับตัวเองแบบนั้น ก็เพื่อหลอกซุทานิ โคชิเท่านั้นเอง

"พวกเธอสองคนไปเจออะไรมา ทำไมถึงได้มีตระกูลยามาชิตะเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย?" ทากูยะถามด้วยความสงสัย

"เจ้าบ้านทากูยะ นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร ตอนนี้ผมจะไปหาตระกูลยามาชิตะสักหน่อย ถ้ามีอะไรน่าสงสัย ผมจะกลับมาบอกคุณ" เฉินเกอกล่าว

"อืม ระวังเรื่องความปลอดภัยด้วย" ทากูยะไม่ได้ห้าม ในเมื่อเฉินเกอบอกว่าไม่มีปัญหา ดังนั้นก็ต้องไม่มีปัญหา

"ฉันจะไปกับนายด้วย!" เมื่อเห็นเฉินเกอหันหน้าและเดินออกไปข้างนอก ทาตายุรีบลุกขึ้นและติดตามไป

ไม่นานทั้งสองก็หายเข้าไปในคฤหาสน์

ทากูยะลูบหัวของตนและมองไปที่ไป๋เสี่ยวเฟยกับซินแสกุ่ยซึ่งนั่งดื่มชาอยู่ด้านหนึ่ง