ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 103

บทที่ 103 เร่งแผนการ

“ตั้งใจอย่างนั้นหรือ?”

จินเฟิงมองไปที่จางเหลียง “หมายความว่าอย่างไร?”

“เขาเถี่ยกว้านมีโจรหลายร้อยคน เหตุใดต้องส่งหัวหน้ามาเก็บส่วยประจำปีแค่ที่หมู่บ้านเราด้วย?”

จางเหลียงกล่าวว่า “และพวกเขาก็ไม่ได้ปล้นคนธรรมดาที่เดินผ่านไปมา พวกเขาปล้นแค่เราเท่านั้น ค่าผ่านทางที่พวกเขาขอสูงขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้ง จนข้ารู้สึกว่าโจรเขาเถี่ยกว้านกำลังยั่วยุพวกเรา”

พวกโจรเขาเถี่ยกว้านจะมาเก็บส่วยประจำปีแค่ปีละครั้ง ซึ่งคล้ายคลึงกับส่วนราชการที่มาทำการจัดเก็บภาษี

การจ่ายส่วยประจำปีแก่โจรเขาเถี่ยกว้านเป็นไปเพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขามาสร้างปัญหาในซีเหอวาน เพราะท้ายที่สุดอย่างไรชาวบ้านก็ต้องจ่ายส่วยรายปีให้อยู่แล้ว หากพวกเขามาสร้างปัญหาอย่างไร้เหตุผลจะทำให้เกิดการต่อต้านจากชาวบ้านขึ้น

แต่หากจางเหลียงสังหารพวกโจรเขาเถี่ยกว้าน พวกเขาก็จะมีข้ออ้างที่จะเข้ามาก่อความวุ่นวายในซีเหอวานอย่างชอบธรรม

“เฮ้อ ไม้ใหญ่ย่อมถูกลมปะทะหักโค่น”

จินเฟิงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

แต่เขาไม่มีวิธีที่ดีในการจัดการกับปัญหาดังกล่าวในขณะนี้

หากจงอู่กับองครักษ์ของชิ่งไหวจากไป คนเดียวที่เขาสามารถขอกำลังเพื่อเคลื่อนไหวบางอย่างได้คือจางเหลียง จางหม่านชาง และชายผิวคล้ำซึ่งเป็นอดีตสหายร่วมรบของจางเหลียง ทว่าทั้งสามคนก็พิการในระดับที่แตกต่างกัน

มีโจรเพียงไม่กี่กลุ่มทั่วอำเภอจินชวนที่มีสิทธิ์รวบรวมส่วยประจำปี และโจรเขาเถี่ยกว้านก็ถือเป็นโจรกลุ่มใหญ่ ซึ่งหัวเมืองเล็ก ๆ และหมู่บ้านทางตะวันตกของอำเภอจินชวนจะต้องจ่ายส่วยประจำปีให้ แน่นอนว่า อิทธิพลของพวกเขายิ่งใหญ่กว่าโจรเขาเมาเมามาก

ทั้งสองฝ่ายถือว่าอยู่คนละระดับกัน

“หากต้องการไปที่จวนว่าการอำเภอ เราจำเป็นต้องผ่านถงซาน หากถูกพวกเขาปิดกั้นเช่นนี้เราจะทำอย่างไร?”

หม่านชางกล่าว “ท่านอาจารย์ เราไปคุยกับหัวหน้าหมู่บ้านเพื่อขอกำลังจากกลุ่มปราบเสือดีหรือไม่ หากใช้ธนูจ้งหนู่และเครื่องเหวี่ยงหินด้วย โจรเขาเถี่ยกว้านคงไม่มีพลังมากไปกว่าทหารม้าตั่งเซี่ยงหรอก?”

หม่านชางเองก็เลื่อมใสศรัทธาในตัวจินเฟิง หลังจากผ่านเรื่องราวที่เมืองเว่ยโจวมาได้ ความศรัทธาของเขาที่มีต่อจินเฟิงถือว่าอยู่ในระดับสูงสุด

ในความเห็นของเขา กองทัพที่แม้แต่ตั่งเซี่ยงผู้อยู่ยงคงกระพันยังถูกจินเฟิงตีจนแหลกเป็นชิ้น ๆ มาแล้ว นี่แค่กลุ่มโจรเพียงกลุ่มเดียวคงไม่ครณามืออดีตแม่ทัพรักษาการณ์

“หม่านชาง มันแตกต่าง”

จินเฟิงเอ่ย “ในสงคราม สิ่งสำคัญคือต้องมีเวลา สถานที่ที่เหมาะสม และคนที่เหมาะสม การที่กองทัพหนานเจิงแห่งตั่งเซี่ยงเดินทัพมาตอนใต้ก็คือเวลาที่เหมาะสม พื้นที่รอบชิงสุยกู่ง่ายต่อการป้องกัน ซึ่งเป็นทำเลที่ดีสำหรับกองทัพเถี่ยหลิน ทุกคนในกองทัพเถี่ยหลินรู้ดีว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะต้องชนะ ไม่เช่นนั้นคงมีเพียงความตายที่รออยู่ พวกเขาจึงต่อสู้กันแบบสุดชีวิต นี่คือความสามัคคี”

เขาหันมองหม่านชางตรง ๆ แล้วว่าต่อ “เวลาที่เหมาะสม สถานที่ที่เหมาะสม คนที่เหมาะสม ทุกอย่างอยู่ข้างกองทัพเถี่ยหลิน พวกเขาจึงสามารถชนะได้ในที่สุด ความดุร้ายของโจรเขาเถี่ยกว้านหยั่งรากลึกในใจของผู้คน เมื่อโจรเข้าไปในหมู่บ้านจะมีคนในหมู่บ้านสักกี่คนกันที่กล้าเผชิญหน้ากับพวกเขา? หากไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น ก็ไม่ต้องพูดถึงการต่อสู้กับพวกโจรเลย สิ่งที่สำคัญที่สุดคือภูเขาชิงสุ่ยนั้นป้องกันง่ายแต่โจมตียาก”

มันเป็นหลักประกันที่ยืนยันได้ว่าชาวตั่งเซี่ยงไม่มีทางบุกขึ้นมาได้ จินเฟิงจึงลองใช้กลยุทธ์ต่าง ๆ ได้

“แต่หากหันกลับมาดูซีเหอวานซึ่งเป็นพื้นที่ราบและมีลมพัดมาจากทุกทิศทุกทาง โจรพวกนั้นสามารถวิ่งเข้ามาจากที่ใดก็ได้ เมื่อเป็นเช่นนี้จะป้องกันได้อย่างไร? เมื่อการป้องกันล้มเหลว นั่นหมายถึงอะไร? หมายถึงราคาที่อาจจะต้องจ่ายด้วยการสังหารคนทั้งหมู่บ้าน ราคาที่สูงลิ่วแบบนี้ใครจะกล้าจ่าย!”

“ถูกที่ ถูกเวลา ถูกคน… สมกับที่ท่านเป็นบัณฑิตเสียจริง สิ่งที่ท่านพูดสมเหตุสมผล”

จงอู่เอ่ย “แต่ท่านอาจารย์ เราจะไม่ถูกโจรเขาเถี่ยกว้านรีดไถไปตลอดใช่หรือไม่?”

“ไม่แน่นอน” จินเฟิงส่ายหัวและกล่าว “หากเป็นเช่นนี้ต่อไป พวกโจรก็จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ และสุดท้ายพวกเขาก็จะจัดการพวกเราอยู่ดี”

“ท่านอาจารย์ ท่านมีวิธีอย่างไรหรือ?”

หม่านชางเงยหน้าขึ้นแล้วถาม

“ข้าก็ยังไม่มีวิธีที่ดีหรอก”

จินเฟิงมองไปที่จางเหลียง “พี่เหลียง ปกติท่านจะเข้าไปในตัวเมืองบ่อยแค่ไหน?”

“สามวันครั้ง บางทีหากเสร็จเร็วหรือของหมด ข้าก็จะเข้าไปทุกสองวัน”

“ไปทุก ๆ สามวันหรือ…”

จินเฟิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ย “สร้างรถลากเพิ่มอีกสองสามคัน และพยายามลดจำนวนสินค้าเข้าออก”

“ได้” จางเหลียงพูด “เดี๋ยวข้าจะรีบไปหาช่างไม้”

จินเฟิงมองไปที่จงอู่อีกครั้ง “ท่านโหวได้บอกเจ้าไว้หรือไม่ว่าข้าต้องการรับสมัครทหารปลดประจำการของกองทัพเถี่ยหลิน”

“ท่านโหวแจ้งข้าแล้ว” จงอู่พยักหน้า “ท่านอาจารย์ต้องการเท่าใดหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน