ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 143
บทที่ 143 คำแนะนำของถังตงตง
“พวกนางไม่มีหยาผายและไม่มีรายชื่อในบัญชีแล้ว พวกนางไม่สามารถกลับบ้านได้”
ชิ่งมู่หลานกล่าว
หยาผายเปรียบเสมือนบัตรประจำตัวประชาชนในศตวรรษที่ 21 หลังจากชำระภาษีทุกปีจะมีการประทับตราชำระภาษีไว้บนป้ายหยาผาย หากไม่มีหยาผายก็เท่ากับว่าบุคคลนั้นเป็นผู้ลี้ภัย
หลังจากที่สตรีเหล่านี้ถูกขาย ครอบครัวของพวกนางย่อมไม่จ่ายภาษีให้พวกนางอีกอย่างแน่นอน
หากไม่ได้จ่ายภาษีหนึ่งปีก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แค่จ่ายค่าปรับเพิ่มเป็นสองเท่าก็จบ แต่การถูกยกเลิกบัญชีรายชื่อไปแล้วถือเป็นเรื่องที่จัดการได้ยาก
“ท่านอาจารย์รู้หรือไม่ว่า พวกนางไม่เพียงไม่ได้รับเงินแต่ยังต้องจ่ายเงินให้หยาผอด้วย!”
ชิ่งมู่หลานพูดด้วยความเศร้า “เพราะบิดามารดาของพวกนางไม่สามารถจ่ายภาษีในส่วนของพวกนางได้ จึงให้เงินแก่หยาผอและขอให้หยาผอหาคนแสร้งทำเป็นโจรชิงตัวพวกนางไป เมื่อพวกนางถูกถอดออกจากบัญชีรายชื่อก็สามารถประหยัดภาษีที่ต้องจ่ายได้มากกว่าครึ่งหนึ่ง หากพวกนางกลับไปเช่นนี้ ผลลัพธ์ที่เป็นไปได้มากที่สุดคือพวกนางจะถูกพ่อแม่จับถ่วงน้ำตาย”
“เช่นนั้นก็ให้พวกนางอยู่ที่นี่ไปก่อน”
จินเฟิงถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ “อย่างไรข้าจะกลับไปคุยกับตงตงในภายหลัง…”
“คุยกับข้าเรื่องอะไรหรือ?”
เสียงที่คมชัดดังมาจากประตู
จินเฟิงหันกลับมาและเห็นกวานเสี่ยวโหรวและถังตงตงเดินเข้ามา
ข้างหลังคือจางปู่โถวและทหารหญิงอีกหลายคน
“พวกเจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?”
จินเฟิงถามด้วยความประหลาดใจ
“ข้าเป็นห่วงเจ้า… ประจวบเหมาะกับจางปู่โถวจะมาที่นี่พอดี พวกข้าก็เลยขอตามมาด้วย…”
กวานเสี่ยวโหรวก้มศีรษะลงแล้วตอบ
“นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะ? หากเจอคนไม่ดีบนถนนจะทำอย่างไร?”
จินเฟิงตำหนิ
“โจรที่มีชื่อมากที่สุดทางตะวันตกของอำเภอก็คือโจรเขาเถี่ยกว้านและโจรเขาเมาเมา ตอนนี้พวกเขาถูกกวาดล้างไปแล้ว อีกอย่างมีจางปู่โถวและอาหลาน ใครจะกล้าปล้นพวกเรา”
ถังตงตงกล่าวต่อ “ทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะเสี่ยวโหรวเป็นห่วงเจ้ามิใช่หรือ?”
“ไว้กลับไปข้าค่อยจัดการพวกเจ้า!”
จินเฟิงชี้ไปที่หญิงทั้งสองคน จากนั้นหันไปมองจางปู่โถว “แล้วจางปู่โถวมาที่นี่ได้อย่างไร?”
“เมื่อเช้าข้าได้ข่าวว่าพวกโจรเขาเถี่ยกว้านกำลังจะบุกโจมตีซีเหอวาน ข้าก็เลยอยากนำเรื่องมารายงานท่านอาจารย์ แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อข้าไปถึงที่นั่น ทุกอย่างจะจบลงแล้ว ข้าได้ยินมาว่าท่านอาจารย์กำลังมุ่งหน้าไปยังเขาเถี่ยกว้านเลยตามมาเผื่อว่าท่านอาจต้องการความช่วยเหลือ?”
จางปู่โถวมองไปที่จินเฟิงด้วยสายตามุ่งมั่น
ความคิดแรกของเขาเมื่อได้รับข่าวคือจินเฟิงต้องเสียชีวิตแล้วแน่ ๆ แต่เมื่อเขามาถึงซีเหอวานก็ตระหนักได้ว่าเป็นกลุ่มโจรเขาเถี่ยกว้านที่ล้มตาย
หัวหน้าหมู่บ้านเก็บหนามกระสุนเหล็กและธนูจ้งหนู่ไว้บนลานนวดข้าว จางปู่โถวคิดไม่ออกว่ากลุ่มคนแก่ คนป่วย และคนพิการในซีเหอวานจะสามารถสังหารโจรได้หลายร้อยชีวิตได้อย่างไร
จนกระทั่งเขามาถึงภูเขาเถี่ยกว้านจึงค้นพบว่าจินเฟิงได้คัดเลือกและฝึกฝนทหารผ่านศึกจากกองทัพเถี่ยหลินไว้อย่างลับ ๆ นั่นเอง
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังน่าเหลือเชื่ออยู่ดี
“ข้าขอบคุณจางปู่โถว แต่การต่อสู้จบลงแล้ว หากไม่มีสิ่งใด ข้าคงไม่กล้ารบกวนเวลาของเจ้า”
จินเฟิงผายมือไปที่ประตู
เขาเพิ่งเสร็จสิ้นจากการต่อสู้กับพวกโจร แต่แล้วจางปู่โถวก็มาถึง จินเฟิงแอบรู้โดยสัญชาตญาณว่ามีบางอย่างผิดปกติ
แม้ว่าจางปู่โถวจะภักดีและเป็นที่ไว้วางใจของชิ่งไหว อีกทั้งอีกฝ่ายยังมาช่วยเหลือเขาจริง ๆ แต่จินเฟิงก็ไม่ต้องการเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย
“เอาล่ะ เช่นนั้นข้าคงไม่รบกวนท่านอาจารย์แล้ว”
จินเฟิงแสดงออกอย่างชัดเจนว่าต้องการไล่เขาออกไป จางปู่โถวจึงไม่พอใจอยู่เล็กน้อย หลังจากหันหลังกลับไปเขาก็กำหมัดแน่น
แต่เมื่อเขาเดินไปถึงประตู เขาก็หยุดกะทันหัน “ใช่แล้ว ตอนที่ข้ากลับไปข้ามีโอกาสได้ไปพบกับโจวซือเหยีย เดิมทีข้าอยากจะขอความเมตตาและขอให้เขาปล่อยท่านอาจารย์ไป แต่ดูเหมือนว่าเรื่องนั้นคงไม่จำเป็น”
“ขอบคุณจางปู่โถวที่ช่วยเป็นธุระ ครั้งต่อไปที่ข้าเข้าไปยังจวนว่าการ ข้าจะตอบแทนท่านอย่างงาม”
จินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้าหวังว่าจางปู่โถวก็จะได้รับรางวัลตอบแทนเช่นกัน”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์