บทที่ 153 เติบโต
“พี่มู่หลาน พี่สาวของข้าอิจฉาพวกพี่มานานแล้ว แต่เมื่อวานนางทำงานกะกลางคืนและตอนนี้กำลังนอนหลับอยู่ รอข้าเดี๋ยว ข้าจะไปปลุกนางเดี๋ยวนี้!”
ทันทีที่ชิ่งมู่หลานพูดจบ เด็กชายอายุเจ็ดถึงแปดขวบก็หันหลังกลับและวิ่งไปที่หมู่บ้าน
“ข้าขอเข้าร่วมด้วย!”
“ข้าด้วย!”
“ข้าก็จะเข้าร่วมด้วย!”
บางทีพวกนางอาจจะติดเชื้อจากเด็กชาย หญิงสาวอีกสามคนถึงได้ขอเข้าร่วมกองทัพสตรีทันที
หญิงสาวบางคนก็แสดงท่าทีสนใจ แต่นางไม่ได้แสดงความสมัครใจอย่างฉับพลัน บางทีพวกนางอาจต้องกลับไปหารือกับครอบครัวก่อน
“เอาล่ะ พวกเจ้าทุกคนไปที่ภูเขาด้านหลังกับอาเพ่ยพรุ่งนี้เช้าแล้วกัน”
ชิ่งมู่หลานตอบด้วยรอยยิ้ม
มีสตรีไม่กี่คนที่แสดงความจำนงทันทีเพราะครอบครัวพวกนางไม่มีบุรุษที่บ้าน หรือไม่สภาพความเป็นอยู่ที่บ้านก็ลำบากมาก
การที่พวกนางมาจากครอบครัวที่ยากลำบาก โดยพื้นฐานแล้วพวกนางจะต้องทำงานหนักเหมือนกับบุรุษ และสมรรถภาพทางกายของพวกนางก็ไม่ได้แย่เกินไป
“ใช่แล้ว พวกเจ้ากลับไปเตรียมย่ามและบรรจุของมาสามสิบจินสำหรับวันพรุ่งนี้ด้วย”
ชิ่งมู่หลานย้ำเตือน
“รับทราบ!”
สตรีหลายคนยิ้มและตอบรับ
พวกนางรู้มานานแล้วว่าทุกเช้าทหารหญิงต้องวิ่งขึ้นไปบนภูเขาฝั่งตรงข้ามโดยบรรทุกของไว้บนหลังสามสิบจิน ขณะที่วิ่งไปกลับ
“แม่นางมู่หลาน ข้าก็อยากเข้าร่วมกองทัพสตรีเหมือนกันแต่ข้าต้องคุยกับแม่สามีก่อน พรุ่งนี้ข้าค่อยไปพบเจ้าได้หรือไม่?”
สตรีคนหนึ่งถาม
สามีของนางก็เสียชีวิตในสนามรบเช่นกัน และแม่สามีของนางก็เป็นผู้นำครอบครัว
“ได้! แต่ถ้าคนอื่นมาก่อนและเต็มห้าสิบคน ข้าก็ช่วยอะไรไม่ได้นะ”
ชิ่งมู่หลานได้ตอบกลับ
“เช่นนั้นข้าจะกลับไปตอนนี้ แล้วข้าจะรีบกลับมาให้คำตอบ”
พูดจบนางก็รีบหันหลังและวิ่งกลับบ้านทันที
ยังมีสตรีอีกหลายคนที่เป็นเหมือนนาง คือกลัวว่าคนอื่นจะแย่งที่ว่างไปหากพวกนางไปสาย
เพราะพวกนางรู้ดีว่า ตอนนี้มีเพียงสตรีที่อาศัยอยู่ใกล้ทางเข้าหมู่บ้านไม่กี่คนเท่านั้นที่ออกมาดูความตื่นเต้นเมื่อได้ยินเสียงของเสี่ยวอวี้และครอบครัวของนางทะเลาะกัน สตรีส่วนใหญ่ตอนนี้ทำงานในโรงงานสิ่งทอหรือบางคนก็กำลังนอนเนื่องจากเพิ่งออกจากกะกลางคืน
ถึงจะมีจำนวนคนไม่มาก แต่ก็มีสตรีห้าถึงหกคนคนแสดงความจำนงตั้งใจที่จะเข้าร่วมกลุ่มทหารหญิงทันที และเมื่อเรื่องนี้ได้ถูกแพร่ออกไปก็จะต้องมีคนต้องการเข้าร่วมกลุ่มทหารหญิงเพิ่มมากขึ้นอย่างแน่นอน
เมื่อถึงตอนนั้น แม้จะมาลงทะเบียนก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะได้เข้าร่วม
“เสี่ยวอวี้ เจ้าคิดดีหรือยัง?”
ชิ่งมู่หลานมองไปที่เสี่ยวอวี้
“ข้าคิดดีแล้ว!”
เสี่ยวอวี้พยักหน้าโดยไม่ลังเล
ในวันนั้นที่พวกโจรมาถึง ทั้งสตรี เด็ก คนชราและผู้มีร่างกายอ่อนแอคนอื่น ๆ ต่างก็ซ่อนตัวอยู่ที่เนินเขาด้านหลัง แต่เสี่ยวอวี้แอบย่องออกมาและซ่อนตัวเพื่อดูเหตุการณ์อย่างใกล้ชิด
ภาพของทหารหญิงที่นำโดยชิ่งมู่หลานเดินออกมาจากลานนวดข้าวซึ่งปกคลุมไปด้วยเลือดถูกจารึกลงในใจของเสี่ยวอวี้ทันที
ตั้งแต่ตอนนั้นเองที่เสี่ยวอวี้ตัดสินใจเข้าร่วมกองทัพสตรี
“หากคิดดีแล้วก็ตามข้ามา วันนี้ยังมีอีกสองรายการฝึกซ้อมที่ยังไม่จบ เจ้าจะได้ถือโอกาสเข้าร่วมเลย”
ชิ่งมู่หลานกลับไปที่ภูเขาด้านหลังพร้อมกับทหารหญิงโดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามองบิดาของตน
หัวหน้าหมู่บ้านที่ต่อต้านอย่างเด็ดขาดเมื่อครู่ได้ก้มหัวลงและอนุญาตให้เสี่ยวอวี้ติดตามชิ่งมู่หลานออกไป
ผู้คนก็เป็นเช่นนี้ เมื่อมีอุตสาหกรรมใหม่หรือสิ่งใหม่ ๆ เกิดขึ้นก็จะเกิดการต่อต้านตามสัญชาตญาณ แต่เมื่อทุกคนแห่กันไปที่อุตสาหกรรมใหม่ พวกเขาจะตามกระแสทันทีเพราะกลัวจะตามหลังคนอื่น
“เอาล่ะ หมดเรื่องของเราแล้ว”
จินเฟิงจากไปพร้อมกับรอยยิ้ม
เดิมทีเขากลัวว่าชิ่งมู่หลานจะขัดแย้งกับหัวหน้าหมู่บ้าน แต่ชิ่งมู่หลานจัดการเรื่องนี้ได้ดีกว่าที่เขาคาดไว้มาก
ต้าคังมีผู้หญิงมากกว่าผู้ชายอยู่แล้ว กองทัพสตรีของชิ่งมู่หลานเป็นเพียงประกายความหวังจุดเล็ก ๆ แม้ว่าตอนนี้จะไม่โดดเด่น แต่ทันทีที่ลมพัดมา มันก็จะลุกเป็นไฟอย่างรวดเร็ว!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์