ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 219
บทที่ 219 ซื้อตัวทาส
ตามแผนเดิม จินเฟิงเดินทางเข้าเมืองมาเพื่อซื้อตัวทาสและจะเดินทางกลับภายในสองหรือสามวัน อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ล่าช้าไปนานบัณฑิตหนุ่มก็เริ่มกังวลเล็กน้อย
เขามองไปที่เถี่ยฉุยแล้วถามว่า “อาการบาดเจ็บของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”
“อาการบาดเจ็บนี้ไม่ถือว่าร้ายแรง ตอนที่ข้าติดตามท่านโหวไปสนามรบ ข้าถูกชาวตั่งเซี่ยงฟันเข้าที่หน้าอก แต่ก็ยังต้องติดตามท่านโหวไปอีกเป็นระยะทางร้อยลี้โดยที่ไม่ได้รับการรักษา ข้ายังไม่เป็นอะไร”
เถี่ยฉุยพูดพร้อมยกเสื้อของเขาขึ้น เผยให้เห็นรอยแผลเป็นยาวเกือบแปดชุ่นบนหน้าอกของเขา
“หากท่านอาจารย์ไม่เชื่อ ข้าจะวิ่งให้ดูสองรอบเลยก็ได้”
ว่าจบเขาก็เริ่มเดินกะโผลกกะเผลกไปรอบ ๆ
“ไม่ต้องวิ่งแล้ว ถ้ากระดูกหักอีก เดี๋ยวเจ้าจะไม่ได้กลับบ้าน!”
จินเฟิงถอนหายใจและดึงเถี่ยฉุยเอาไว้ “เอาละ บ่ายนี้ข้าจะให้ต้าหลิวไปซื้อรถม้าเพิ่มอีกสองคัน ถึงเวลาเจ้าก็นั่งรถม้าไปก็แล้วกัน”
“รถม้ามีไว้สำหรับสตรี ข้าไม่นั่งหรอก…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ เถี่ยฉุยก็นึกขึ้นได้ว่าขามาที่นี่ จินเฟิงเองก็นั่งรถม้ามาช่วงหนึ่งเช่นกัน “ท่านอาจารย์ ข้าไม่ได้หมายความ…”
“เอาล่ะ จะไปไหนก็ไป”
จินเฟิงยกเท้าขึ้น เตรียมจะเตะเขา แต่ในที่สุดก็ดึงเท้ากลับมา
เช้าวันรุ่งขึ้น ชายหนุ่มพากวานเสี่ยวโหรวและถังตงตงไปที่ตลาดนายหน้าอีกครั้ง
หลังจากบาดหมางกับจวิ้นโส่ว จินเฟิงก็กลายเป็นผู้มีชื่อเสียงในกวางเหยวียน ทันทีที่เขาลงจากรถม้าและเข้าไปในตลาดนายหน้าก็ถูกพ่อค้าคนกลางระแวกนั้นเอ่ยถึงตลอดทาง
“ท่านอาจารย์จิน นี่ท่านจริง ๆ หรือ?”
พ่อค้าคนกลางโค้งคำนับจินเฟิงอย่างกระตือรือร้น
“เจ้ารู้จักข้าด้วยรึ?”
จินเฟิงเหลือบมองอีกฝ่าย แต่เขาไม่รู้จักคนตรงหน้า
“ตลาดนายหน้าแห่งนี้อยู่ไม่ไกลจากตรอกเหย่เลี่ยน เมื่อไม่กี่วันก่อนข้ามองเห็นท่านจากที่ไกล ๆ”
พ่อค้าคนกลางอธิบายด้วยรอยยิ้มแล้วถามว่า “ท่านอาจารย์ ท่านมาที่นี่เพื่อหาซื้อทาสหรือ?”
“ใช่!” จินเฟิงพยักหน้า
“ท่านมาถูกที่แล้ว” พ่อค้าคนกลางเริ่มกระตือรือร้นมากขึ้น “ข้าเป็นพ่อค้าคนกลางของตลาดแห่งนี้ และข้าก็คุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้เป็นอย่างดี ท่านอาจารย์ต้องการข้ารับใช้แบบใดเพียงแค่บอกข้ามา ข้าสัญญาว่าจะหาให้ถูกใจท่านอย่างแน่นอน”
พ่อค้าคนกลางหรือนายหน้า เป็นคนกลางที่รับผิดชอบในการหาสินค้าให้กับตลาด เมื่อตกลงจนได้ข้อสรุปแล้ว เขาสามารถรับค่านายหน้าจากข้อตกลงดังกล่าวได้
เมื่อเห็นนายหน้าอีกสองคนเดินมาทางนี้ เขาก็ไม่รอให้จินเฟิงตอบรับแต่ชี้ไปที่ร้านค้าด้านหลังที่เพิ่งเปิดและเอ่ยอย่างกระฉับกระเฉง
“ท่านอาจารย์ นี่คือร้านที่ใหญ่ที่สุดในตลาดนายหน้าของเรา มีทาสทุกประเภท เหตุใดท่านอาจารย์ไม่เข้าไปดูก่อนเล่า ไม่เช่นนั้น หากมีคนจำท่านได้มากเกินไป ท่านจะออกจากที่นี่ได้ยากนะขอรับ”
จินเฟิงมองไปรอบ ๆ และเห็นผู้คนมากมายมองมาทางนี้ เขาจึงพยักหน้าและให้ต้าหลิวนำรถม้าเข้าไปด้านในด้วยกัน
“ถงจ่างกุ้ย รีบออกมาเร็วเข้า!”
พ่อค้าคนกลางตะโกนเสียงดังทันทีที่ไปถึงหน้าประตู
“ไอหยา ข้าก็ว่าผู้ใดมาตะโกนโหวกเหวกแต่เช้า ที่แท้ก็มีผู้มีเกียรติมาเยือนนี่เอง!”
ชายรูปร่างอ้วนเตี้ยวิ่งออกมาจากห้องด้านหลัง เขาเดินมาต้อนรับพ่อค้าคนกลางด้วยรอยยิ้ม “เสี่ยวเกอ เป็นอย่างไรมาอย่างไรหรือ?”
“แน่นอนว่าข้ามาที่นี่เพื่อทำการค้ากับเจ้าน่ะสิ”
พ่อค้าคนกลางพูดต่อ “ท่านอาจารย์จินต้องการซื้อตัวทาส ข้าเลยพาเขามาที่ร้านของเจ้าเป็นร้านแรก อีกเดี๋ยวเจ้าก็ให้ราคาดี ๆ หน่อยก็แล้วกัน”
“ท่านอาจารย์จิน?”
ผู้ดูแลร้านร่างท้วมหันไปมองจินเฟิง “ไอหยา! ท่านอาจารย์จินมาเยือนที่ร้านข้าทำให้ร้านเล็ก ๆ นี้เปล่งประกาย…”
“เอาล่ะ อย่ามัวพูดพล่ามอยู่เลย พาท่านอาจารย์ไปพบคนของเจ้าเถิด”
เมื่อเห็นคิ้วของจินเฟิงเริ่มขมวดเข้าหากัน พ่อค้าคนกลางก็รีบขัดจังหวะผู้ดูแลร้านร่างท้วม “อย่าเอาคนหน้าตาน่าเกลียดมาก็พอ หากท่านอาจารย์จินไม่พอใจ ข้าจะพาเขาไปร้านอื่นทันที”
“เจ้าวางใจเถิดเสี่ยวเกอ ไม่ต้องกำชับอะไรให้มาก อย่างไรข้าก็ไม่กล้าละเลยท่านอาจารย์จินหรอก”
ผู้ดูแลร้านร่างท้วมเปิดประตูบานเล็กไปที่ลานด้านหลัง “เชิญท่านอาจารย์จิน”
จินเฟิงและกวานเสี่ยวโหรวช่วยพยุงถังตงตงและถังเสียวเป่ยให้ลงมาจากรถม้า จากนั้นก็เดินตามผู้ดูแลร้านเข้าไปในลานด้านหลัง
ลานด้านหลังนี้มีห้องเล็ก ๆ ทรงเตี้ยเรียงรายกันเป็นแถว ดูคล้ายเรือนจำ
ตอนนี้อากาศยังร้อนอยู่และกลิ่นในลานนี้ก็ค่อนข้างแรงเลยทีเดียว
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์