ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 228

บทที่ 228 เข้าทางฮูหยิน

ในวันนั้นไม่มีใครรู้ว่าถังเสียวเป่ยพูดอะไรในจวนจวิ้นโส่ว แต่หลายคนค้นพบว่าตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เมื่อใดก็ตามที่ฮูหยินจวิ้นโส่วมีเวลาว่าง นางก็มักจะเรียกกลุ่มเจ้าหน้าที่หรือฮูหยินจากตระกูลต่าง ๆ มาเพื่ออวดสมบัติที่เรียกว่าสบู่เสมอ

ว่ากันว่าการอาบน้ำด้วยสบู่ไม่เพียงแต่ช่วยให้สะอาดแต่ยังช่วยให้ร่างหายมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ หากใช้เป็นเวลานานผิวก็จะขาวและอ่อนนุ่มขึ้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อเหล่าฮูหยินได้ยินดังนั้นก็เริ่มถามว่าจะซื้อสบู่ได้จากที่ไหน

“แม่นางเสียวเป่ยช่างมีความสามารถ สหายที่ข้าส่งไปสืบข่าวกลับมารายงานว่ามีฮูหยินหลายสิบคนไปที่จวนจวิ้นโส่วในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา”

ต้าหลิวพูดอย่างมีความสุข “ข้าว่าเรื่องการขายสบู่หอม ไม่น่ากังวลแล้วล่ะ”

“ไม่ใช่ว่าข้ามีความสามารถหรอก แต่เป็นฮูหยินจวิ้นโส่วที่อยากจะได้หน้าได้ตาต่างหาก” ถังเสี่ยวเป่ยพูดด้วยรอยยิ้ม

ตอนที่ถังเสียวเป่ยเข้าพบกับจวิ้นโส่วและฮูหยินจวิ้นโส่ว นางพูดคุยเพียงไม่กี่คำถังเสียวเป่ยก็จับพิรุธได้ว่าฮูหยินจวิ้นโส่วไม่ชอบหลานสาวดุร้ายผู้นั้นของสามี คำพูดที่นางเอื้อนเอ่ยออกมานั้นเจือไปด้วยความไม่พอใจที่มีต่อหญิงดุร้ายที่คอยแสดงอำนาจของตนโดยอ้างชื่อจวิ้นโส่วอยู่เสมอ

ถังเสียวเป่ยจึงเปลี่ยนกลยุทธ์ของนางและเข้าทางฮูหยินจวิ้นโส่วแทนทันที

จากคำพูดของฮูหยินจวิ้นโส่ว ถังเสียวเป่ยตระหนักไดดีว่าจวิ้นโส่วเองก็เหมือนกับที่นางเดาไว้ เขาไม่ได้อยากจะจัดการกับจินเฟิง เพียงแค่รู้สึกเสียหน้าเท่านั้น

หลังจากยืนยันสิ่งนี้ได้แล้ว ถังเสียวเป่ยจึงขอโทษจวิ้นโส่วอย่างนอบน้อม

จวิ้นโส่วอายุมากแล้วและจะเกษียณอายุกลับไปอยู่บ้านเกิดในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า เมื่อเห็นว่าภรรยาของเขาชอบถังเสียวเป่ย และอีกฝ่ายเองก็นำของขวัญมามอบให้ มันก็เป็นธรรมดาที่เขาจะยอมอ่อนข้อ

อีกสองวันถัดมา ถังเสี่ยวเป่ยก็ได้เข้าพบฮูหยินจวิ้นโส่วอีกหลายครั้งและมอบของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้นางเสมอ

ถังเสียวเป่ยเรียนรู้วิธีการพูดเพื่อทำให้ผู้คนมีความสุขจากในหอนางโลม ในเวลาเพียงไม่กี่วัน นางสามารถทำให้ฮูหยินจวิ้นโส่วที่สูญเสียบุตรสาวไปมีความสุขขึ้นมาได้ ต่อมาอีกฝ่ายยังต้องการยอมรับถังเสียวเป่ยเป็นบุตรสาวบุญธรรมของนางด้วยซ้ำ แต่น่าเสียดายที่ถังเสียวเป่ยบอกว่านางมาจากภูมิหลังที่ต่ำต้อยจึงปฏิเสธเพราะไม่อยากให้กระทบต่อชื่อเสียงและหน้าที่การงานของจวิ้นโส่ว

ฮูหยินจวิ้นโส่วทำได้แค่ยอมแพ้อย่างเสียใจ แต่นางก็ได้แนะนำสบู่หอมให้คนอื่น ๆ อย่างจริงใจ

“แม่นางเสียวเป่ย ฮูหยินจวิ้นโส่วต้องการรับเจ้าเป็นบุตรบุญธรรม เหตุใดเจ้าไม่รับโอกาสนี้ไว้เล่า?”

ต้าหลิวถามอย่างสงสัย “มีแต่คนอยากจะคว้าโอกาสนี้เอาไว้นะ”

“เช่นนั้นก็ให้โอกาสนี้กับผู้อื่นเถิด”

ถังเสียวเป่ยยิ้มและไม่ได้อธิบายต่อ แต่นางเอ่ยถามแทน “ที่ตรอกเฟิงเยว่เป็นอย่างไรบ้าง?”

“เป็นอย่างที่เจ้าคิด หญิงสาวหลายคนขอให้ผู้คนค้นหาว่าพวกนางจะสามารถหาซื้อสบู่หอมได้จากที่ใด”

ต้าหลิวพูดด้วยรอยยิ้ม

ช่วงนี้มีข่าวลือสะพัดไปทั่วตรอกเฟิงเยว่

ว่ากันว่าตั้งแต่ถังเสียวเป่ยมอบสบู่หอมให้กับพี่น้องคนสนิทที่หอวาโยวสันต์ พวกนางทั้งสองก็ได้พบกับผู้มีพระคุณที่มีน้ำใจในวันนั้น พวกเขาพักอยู่ที่หอวาโยวสันต์เป็นเวลาหลายวัน เพราะหมกมุ่นอยู่กับกลิ่นหอมและผิวที่เนียนนุ่มของพวกนาง

คนที่ไปอุปถัมภ์พี่ถิงและเสี่ยวหรูเป็นคนที่ถังเสียวเป่ยขอให้ต้าหลิวจัดการแฝงตัวเข้าไปตามแผน

เพราะนางไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้แล้วจริง ๆ

หากนางไม่เตรียมการเช่นนี้ แม่เล้าต้องไม่เห็นประโยชน์ของสบู่เป็นแน่

“พี่ใหญ่หลิว ซื้อขนมอบและผลไม้ไปที่หอวาโยวสันต์กันเถิด”

แม้ว่านางจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ถังเสียวเป่ยก็ยังคงรู้สึกผิดต่อพี่น้องทั้งสองของนาง

คราวนี้เมื่อนางไปที่หอวาโยวสันต์อีกครั้ง ถังเสียวเป่ยก็ได้รับความเคารพอย่างสูงจากหญิงสาวทุกคน

แต่ถังเสียวเป่ยเข้าใจว่าพวกนางมาที่นี่เพื่อซื้อสบู่หอม ดังนั้นนางจึงเข้าไปในเรือนของพี่ถิงเพื่อฆ่าเวลา

หู่จือที่ถูกหลิวเถี่ยส่งตัวเข้าไปออกไปก่อนหน้าแล้ว

ถังเสียวเป่ยเพิ่งเข้าไปในเรือน จากนั้นเสี่ยวหรูที่เพิ่งได้ข่าวก็รีบมาหาทันที

“พี่สาวทั้งสอง ไม่กี่วันที่ผ่านมาข้าทำให้พวกเจ้าไม่ได้รับความเป็นธรรม”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน