ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 24

บทที่ 24 ข้ายินดี

“เมื่อครู่ข้าไปดูมาแล้ว จมูกของเซี่ยกวางเหวอะหวะไปหมด การถูกตีเมื่อครู่ เป็นเหตุให้ฟันของเขาเหลือไม่กี่ซี่ แม้แต่ตอนนี้เจ้านั่นก็ยังมึนงงอยู่เลย”

เฉินเหล่าลิ่วกล่าว “ที่คุมขังของศาลาว่าการเป็นสถานที่แบบใด? ขนาดคนปกติที่ร่างกายไร้รอยขีดข่วนถูกส่งเข้าไปยังโดนทรมานราวกับการถลกหนัง อาการของเซี่ยกวางหนักถึงเพียงนี้ หากส่งเขาไป ข้าว่าเขาคงมีชีวิตอยู่ไม่พ้นสามวัน …แต่หากหัวหน้าหมู่บ้านพยายามช่วยอย่างเต็มที่จริง ๆ บางทีเซี่ยกวางก็อาจจะไม่ต้องเผชิญกับความเลวร้ายขนาดนั้น”

“หึ เขาเป็นคนรนหาที่เอง!”

จางเหลียงวางขวานลงและถ่มน้ำลายใส่เซี่ยกวาง

แค่ก แค่ก!

เซี่ยกวางซึ่งอยู่ในสภาพกึ่งรู้สึกตัว ไออย่างรุนแรงและพยายามดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง

“เกิดอะไรขึ้นกับเขา?”

ผู้ใหญ่บ้านมองไปหาลูกชายที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

“ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อครู่ยังดี ๆ อยู่ แต่จู่ ๆ ก็เริ่มดิ้นรนราวกับอยากเอาชีวิตรอด”

หลิวเถี่ยดูไร้เดียงสา

“เหล่าถาน! เจ้ามาทางนี้เร็ว!”

ผู้ใหญ่บ้านตะโกนใส่ฝูงชน

เหล่าถานมักจะเก็บสมุนไพรเพื่อหาเลี้ยงชีพ เขาเป็นหมอเท้าเปล่า*[1] ในหมู่บ้าน เป็นเรื่องปกติที่จะรักษาอาการเจ็บป่วยเล็ก ๆ น้อยๆ ของชาวบ้านได้ แต่กับอาการบาดเจ็บของเซี่ยกวาง จะให้เขาช่วยอย่างไร?

“สามี เกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือ?”

กวานเสี่ยวโหรวมองไปที่เซี่ยกวางที่มือเท้าผิดรูป เมื่อเห็นเช่นนี้นางก็รู้สึกกลัวขึ้นมา “เขาถูกผีเข้าหรือ?”

“โลกนี้ไม่มีผี!” จินเฟิงอธิบาย “เขาสำลักโลหิต”

เซี่ยกวางถูกตั่งหรือม้านั่งขนาดเล็กตบเข้าที่หน้า จมูกและปากของเขาจึงเต็มไปด้วยเลือด

เมื่อครู่อีกฝ่ายนอนอยู่ที่พื้น เป็นการดีที่เลือดจะไหลลงพื้น แต่ตอนนี้เขาถูกดึงตัวขึ้นมามัดเอาไว้ เลือดเลยไหลย้อนลงคอ ไม่แปลกใจที่มันจะทำให้เขาสำลัก

หากจินเฟิงเข้าไปเตือนเรื่องนี้แต่แรก ความหวังในการมีชีวิตรอดของเซี่ยกวางคงไม่ริบหรี่เช่นนี้

แต่บัณฑิตหนุ่มก็เลือกที่จะยืนนิ่ง

การได้รับการศึกษาจากอารยธรรมสมัยใหม่มาหลายปี ทำให้จินเฟิงให้ความสำคัญกับชีวิตมนุษย์เป็นอย่างมาก

แม้เซี่ยกวางจะมาที่บ้านของเขาเพื่อปล้น แต่จินเฟิงก็ไม่ได้รู้สึกอะไรไปมากกว่ารำคาญ เขาไม่เคยคิดที่จะฆ่าเซี่ยกวางมาก่อน

แต่คืนนี้จินเฟิงกลับกลายเป็นฆาตกร

เพราะเขาซ่อนตัวอยู่หลังประตูและได้ยินการสนทนาระหว่างเซี่ยกวางและชายหัวโล้น

ก่อนหน้านี้บัณฑิตหนุ่มไม่เคยมีความคิดโหดร้ายมาก่อน

แต่เซี่ยกวางทำให้เขาเห็นความน่ากลัวของโลกใบนี้

นี่คือยุคที่ชีวิตมนุษย์ไม่มีคุณค่า

บางคนยอมเสี่ยงตายเพื่อเงินทองแดงไม่กี่เหรียญ หรือแม้แต่ซาลาเปาเพียงครึ่งลูก

ถ้าถังตงตงไม่ปั่นด้ายจนถึงกลางดึก ตอนนี้ร่างของเขาคงเย็นเป็นศพไปแล้ว

เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ ความคิดของจินเฟิงก็เริ่มเปลี่ยนไป

เขาอดทนต่อความไม่สบายใจของตัวเอง และเฝ้าดูเซี่ยกวางดิ้นรนกับการเอาชีวิตรอดอย่างเย็นชา

เซี่ยกวางทนได้ไม่นานนัก ไม่ช้าก็เสียชีวิตลงด้วยอาการหายใจไม่ออก

คนที่ร่วมดูภาพอันน่าอเนจอนาถใจเช่นเดียวกับจินเฟิงคือรุ่นเหนียง นางกำลังยืนอยู่มุมหนึ่งเพื่อดูเซี่ยกวางค่อย ๆ หมดลมหายใจ

เมื่อเห็นสามีของตนเสียชีวิต นางก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้

แน่นอนว่ามีร่องรอยแห่งความโศกเศร้าปรากฏขึ้นบนใบหน้าของนาง ทว่าก็เจือไปด้วยความโล่งใจและตามมาด้วยความรู้สึกสับสน

ไม่ว่าเซี่ยกวางผู้นี้จะมีนิสัยอย่างไร หากเขายังมีชีวิตอยู่ นางก็จะยังมีตัวตน แต่ตอนนี้อีกฝ่ายตายแล้ว นางจึงต้องกลายเป็นหญิงหม้าย

ทุกวันนี้ ชะตากรรมของหญิงหม้ายเป็นเรื่องน่าเศร้า

สตรีทั่วไปยังหาคู่ครองได้ลำบาก ไม่ต้องพูดถึงหญิงหม้ายเลย

เมื่อเกิดเรื่องนี้ขึ้น นางไม่สามารถกลับไปที่บ้านเก่าของตัวเองได้อีกแล้ว

แม้ว่าจะยังมีชีวิตอยู่แต่ก็เหมือนไร้ความหมาย นางต้องกลายเป็นผีโดดเดี่ยว

รุ่นเหนียงรู้สึกเหมือนกำลังลอยอยู่ในมหาสมุทรกว้างใหญ่ที่ทั้งหนาวเย็นและมืดมน

รอบตัวนางมีแต่กระแสน้ำที่พัดไป ไม่มีอะไรให้ยึดเกาะและพึ่งพาได้ ไม่มีหนทางให้นางได้ไปต่อ

นางทำได้แค่ไหลไปตามกระแสน้ำเพื่อเผชิญกับความมืดมิดที่อยู่ตรงหน้า

เดิมทีรุ่นเหนียงซ่อนตัวเองอยู่ในมุม ๆ หนึ่งและไม่มีใครสนใจ

แต่เมื่อนางร้องไห้ออกมาทุกคนก็มองมาที่นาง

“เหตุใดนางจึงมาอยู่ที่นี่?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน