บทที่ 241 ปิดล้อมเมือง
“ใต้เท้า เรื่องนี้วางใจได้ เราทุกคนเข้าใจกฎดี อีกอย่างค่าตอบแทนที่ท่านมอบให้พวกข้านั้นเพียงพอสำหรับพวกข้าที่จะไปเที่ยวเล่นที่สถานเริงรมย์หลวงได้หลายเดือนเชียวล่ะ พวกข้าไม่มีวันแตะต้องนางแน่”
ชายร่างใหญ่รีบยกมือขึ้นและสาบาน
“รู้เช่นนั้นก็ดีแล้ว”
ชายสวมหน้ากากพยักหน้าแล้วลงจากรถม้าไป จากนั้นเขาก็กระโดดข้ามกำแพงลานใกล้เคียงแล้วหายตัวไปในที่สุด
“เขากระโดดได้สูงขนาดนั้นได้อย่างไร”
หญิงวัยกลางคนอุทานพร้อมเบิกตากว้าง
“นี่เป็นการส่งสัญญาณว่า เขามีความสามารถมากพอที่จะฆ่าพวกเราได้ตลอดเวลา”
ชายที่เพิ่งพูดหันกลับมามองสหายที่อยู่ด้านข้าง “เหล่าเอ้อร์ ระวังมือเท้าของเจ้าให้ดี อย่าแตะต้องหญิงผู้นี้ หากเจ้ามีความต้องการ รอเสร็จงานนี้แล้ว ข้าจะพาเจ้าไปที่สถานเริงรมย์หลวง ถึงตอนนั้นเจ้าอยากทำอะไรก็ตามใจ!”
“พี่ใหญ่ ข้ารู้ดีว่าอะไรเป็นอะไร อีกอย่างตอนมีการคัดเลือกฮวาขุย ข้าเคยพบถังเสียวเป่ยแล้ว และข้าก็ได้ยินมาว่านางเป็นเย่เม่ย ข้าไม่มีทางแตะต้องดาวหายนะหรอก”
เพื่อพิสูจน์ว่าเขาเข้าใจทุกอย่างเป็นอย่างดี เหล่าเอ้อร์จึงเดินตามหลังเพื่ออยู่ให้ห่างจากถังเสียวเป่ย
“เจ้าเข้าใจก็ดี” ชายคนนั้นรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นสิ่งนี้
“พี่ใหญ่ ข้าได้ยินมาว่าที่ตรอกเฟิงเยว่มีลูกเล่นใหม่ ๆ มากมาย เจ้าช่วยพาข้าไปดูหน่อยได้หรือไม่?”
“ได้ แต่ต้องรอเสร็จงานนี้ก่อน”
“ข้าขอหญิงสาวสองคนได้หรือไม่?”
“ตราบใดที่พวกเจ้าทำงานได้ดี จะขอสามคนก็ย่อมได้”
“เช่นนั้นสี่คนได้หรือไม่?”
“ตราบใดที่งานนี้ผ่านไปอย่างราบรื่น เจ้าจะขอแปดคนข้าก็ไม่ว่า พอใจหรือยัง?”
“แปดคนก็มากเกินไป หากเล่นสนุกได้ไม่ครบทุกคนคงเสียดายแย่ แค่สี่คนก็พอ ข้างหน้าหนึ่งคน ข้างหลังหนึ่ง และซ้ายขวาอีกอย่างละหนึ่ง หากมากกว่านี้ก็ไม่รู้จะไปอยู่ตรงไหนแล้ว”
“ไม่ช้าก็เร็วเจ้าต้องตายเพราะสตรีเป็นแน่”
“หากตายภายใต้กระโปรงของหญิงงาม แม้จะต้องกลายเป็นผี ข้าก็ยอม!”
“รีบขึ้นรถม้าเร็วเข้า ข้าได้ยินมาว่าถังเสียวเป่ยมีความสัมพันธ์ที่ดีกับจวิ้นโส่ว บริเวณนี้อาจถูกตรวจค้นในภายหลัง เราต้องรีบออกไปก่อน!”
“ได้เลย”
รถม้าเคลื่อนไปทางเหนือของเมืองอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางการสนทนาระหว่างทั้งสอง
…
จินเฟิงมีข้อกำหนดที่เข้มงวดสำหรับทหารผ่านศึกและทหารหญิง โดยปกติแล้วหากอยู่ในเมือง ทหารผ่านศึกมักไม่ค่อยชักดาบออกจากฝักและมักทำตัวไม่โดดเด่น
แต่ในเวลานี้ บนถนนใหญ่ด้านนอกจวนจวิ้นโส่ว มีทหารหญิงคนหนึ่งขี่ม้าศึกตัวสูงและควบม้าอย่างดุเดือดเข้ามาจนคนที่เดินเท้าผ่านไปผ่านมาต้องหลบเลี่ยง
เมื่อไปถึงประตูจวนจวิ้นโส่ว ทหารหญิงไม่มีเวลาสนทนากับผู้เฝ้าประตู นางกระโดดลงจากหลังม้าและบุกเข้าไปในจวนชั้นในโดยตรง
จวิ้นโส่วเป็นถึงผู้ปกครองเมืองระดับจังหวัด แน่นอนว่ามีทหารคอยดูแลจวนแห่งนี้ เมื่อพวกเขาเห็นใครบางคนกำลังบุกเข้าไปในจวนจวิ้นโส่ว ทหารก็รีบพุ่งหอกออกไปทันที
โชคดีที่หัวหน้ากลุ่มทหารยังจำทหารหญิงคนนี้ได้ว่าเป็นหนึ่งในคนของถังเสียวเป่ย จึงสั่งการให้คนนำตัวนางลงมาจากรถม้าโดยไม่ได้ทำร้ายนางแม้แต่น้อย
“พี่ใหญ่ แม่นางเสียวเป่ยถูกลักพาตัวไป รีบบอกฮูหยินเร็วเข้า เรารอช้าไม่ได้แล้ว!” ทหารหญิงแทบจะร้องไห้
“อะไรนะ แม่นางเสียวเป่ยถูกลักพาตัวไป?!”
มีใครในจวนจวิ้นโส่วไม่รู้บ้าง ว่าฮูหยินจวิ้นโส่วนั้นเอ็นดูถังเสียวเป่ยมาก?
หัวหน้ากลุ่มทหารท้องถิ่นสะดุ้งและตระหนักได้ถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ เขารีบพูดว่า “แม่นางรอที่นี่ครู่เดียว ข้าจะไปรายงานฮูหยินทันที!”
หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ทิ้งหอกยาวและวิ่งไปยังลานด้านใน
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์