ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์ นิยาย บท 251

บทที่ 251 ซื้อความน่าเชื่อถือ

“ต้าหลิว เจ้าไปแจ้งสหายที่เฝ้าประตูเมืองแต่ละจุดว่าหากพบคนที่สูงประมาณหกฉื่อ ให้เพ่งความสนใจไปที่คิ้วของเขา”

จินเฟิงอธิบายต่อว่า “ทันทีที่ได้รับการยืนยันแล้ว ให้ยิงลูกธนูหัวนกหวีดขึ้นทันที”

“รับทราบ!”

ต้าหลิวตอบรับและออกไปอย่างรวดเร็ว

“รอก่อน” อาเหมยเรียกต้าหลิว “จากคำอธิบายของชายทั้งสองคนและอาหลาน ข้าคิดว่าคน ๆ นี้มีทักษะกล้ามเนื้อขาของเขาแข็งแกร่งและยอดเยี่ยมมาก เขาสามารถสามารถกระโดดได้สูงและวิ่งเร็ว ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียว เขาสามารถทำให้กระดูกซี่โครงของผู้คุมที่ตลาดนายหน้าแตกร้าวได้ ดังนั้นต้องระวังให้ดี คน ๆ นี้อันตรายมาก”

“เข้าใจแล้ว!” ต้าหลิวพยักหน้าและวิ่งออกไปเพื่อจัดเตรียมทหารผ่านศึกให้แยกย้ายกันไปที่ประตูเมือง

ทันทีที่ต้าหลิวจากไปถังตงตงก็เข้ามา “ท่านอาจารย์ ตอนนี้พบเสียวเป่ยแล้ว แล้วเรื่องค่าตอบแทนเล่า? ต้องจ่ายหรือไม่?”

ในความเป็นจริง เรื่องนี้สามารถปฏิเสธได้ หากคนสองคนที่ให้ข้อมูลมาขอพบ จินเฟิงก็สามารถหลบเลี่ยงได้และบอกว่าเขาพบถังเสียวเป่ยผ่านข้อมูลของผู้อื่น

ใครน่ะหรือ? ต้องขออภัยด้วย แต่เพื่อความปลอดภัยของอีกฝ่ายข้าไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลได้มากไปกว่านี้

แต่ชายหนุ่มไม่ได้คิดจะทำเช่นนั้น

“ในเมื่อตกลงแล้ว แน่นอนว่าต้องทำตามสิ่งที่พูด ในครั้งต่อไปผู้คนจะได้เชื่อใจเราอีก ไม่จำเป็นต้องทำลายความน่าเชื่อถือเพียงเพราะเงินแค่ไม่กี่ร้อยตำลึงเงิน”

จินเฟิงกล่าวว่า “ไม่เพียงแต่เราต้องให้เงินเท่านั้น แต่เรายังต้องเผยแพร่ข่าวสู่ภายนอกด้วย ใครก็ตามที่กล้าตอบโต้หรือทำร้ายสองคนนี้ ข้าจะไล่ล่าคนผู้นั้นให้ถึงที่สุด!”

ในชีวิตที่แล้ว มีฮ่องเต้พระองค์หนึ่งชื่นชอบม้าพันธุ์ดีและเสนอค่าตอบแทนให้ในราคาที่สูง

ตอนแรกใคร ๆ ก็ไม่เชื่อ จนกระทั่งมีคนลองถวายม้าพันธุ์ดีให้เป็นของขวัญ แต่แล้วมันก็เสียชีวิตอย่างกะทันหันหลังจากส่งตัวไปถึง

แต่ฮ่องเต้ก็ยังคงใช้เงินจำนวนมากซื้อม้าที่ตายแล้ว ตั้งแต่นั้นมาทุกคนก็รู้ว่าบำเหน็จรางวัลของฮ่องเต้เป็นเรื่องจริง จากนั้นจึงมีคนบริจาคม้ามากขึ้นเรื่อย ๆ

สำหรับจินเฟิง รางวัลนี้เป็นโอกาสที่จะสร้างความน่าเชื่อถือให้ตัวเขาเอง

ถ้าเป็นไปด้วยดีก็อาจจะมีประโยชน์อย่างมากในอนาคต

ยิ่งไปกว่านั้น ถังเสียวเป่ยถูกค้นพบในครั้งนี้เพราะความช่วยเหลือของชาวบ้าน และจินเฟิงเองก็รู้สึกขอบคุณพวกเขามาก

“เช่นนั้น ข้าจะให้คนไปจัดการเรื่องนี้เอง”

ถังตงตงพยักหน้าและหันหลังจากไป

หลังจากทำงานร่วมกันมาเป็นเวลานาน ถังตงตงก็ค่อนข้างรู้จักและคุ้นเคยกับจินเฟิงเป็นอย่างดี หลังจากเข้าใจความหมายที่เขาสื่อแล้ว นางก็เรียกถังเสียวเป่ยและเดินทางไปยังจวนจวิ้นโส่วด้วยกันพร้อมกับของขวัญ

ครึ่งชั่วยามต่อมาที่หน้าประตูจวนจวิ้นโส่ว ถังตงตงหยิบเงินสามร้อยตำลึงเงินจากภูเขาเงินมาแจกจ่ายให้กับคนที่ให้ข้อมูล

สองวันที่ผ่านมา เรื่องค่าตอบแทนที่สูงเสียดฟ้าเป็นข่าวที่ร้อนแรงที่สุด แต่ก็ยังมีคนไม่รู้ว่าได้พบตัวถังเสียวเป่ยแล้ว และมีหลายคนที่เข้ามาให้ข้อมูลเมื่อเช้านี้ พวกเขาทั้งหมดจึงได้เห็นกระบวนการมอบรางวัลด้วยตาตัวเอง

เมื่อคนเหล่านี้จากไป ข่าวที่ท่านอาจารย์จินจ่ายค่าตอบแทนตามสัญญาที่ว่าไว้ก็ค่อย ๆ แพร่กระจายไปทั่วทั้งเมือง

และนี่คือสิ่งที่จินเฟิงต้องการ

ถังตงตงทำได้ดีกว่าที่เขาคาดไว้

ในเวลาเดียวกัน ผู้เฝ้าประตูเมืองก็ได้รับคำสั่งและค่อย ๆ ทยอยเปิดประตูเมือง

ข้ารับใช้ที่นายน้อยเหวินเหยวียนส่งไปเฝ้าประตูเองก็รีบกลับไปรายงานข่าวทันที

“ในที่สุดก็เปิดประตูเมืองสักที!”

นายน้อยเหวินเหยวียนถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เขาให้ข้ารับใช้เก็บข้าวของและรีบไปที่จวนตระกูลโจวเพื่อกล่าวคำลากับโจวฉางหลิน

“นายน้อยเหวินเหยวียน เหตุใดจึงรีบร้อนนักเล่า?”

โจวฉางหลินถามด้วยความประหลาดใจ

“ตอนนี้มีเรื่องเกิดขึ้นกับถังเสียวเป่ย และจนถึงเวลานี้ข้าก็ยังหาซื้อสบู่ไม่ได้ ข้าเองมีเรื่องต้องจัดการที่เมืองหลวง คงรอต่อไปไม่ไหว”

นายน้อยเหวินเหยวียนเอ่ยคำแก้ตัวที่ได้เตรียมเอาไว้ออกไป “อีกอย่าง ท่านลุงฉางหลินก็อยู่ที่นี่ หากท่านลุงสามารถหาซื้อสบู่ได้เมื่อไหร่ ก็สามารถส่งไปที่เมืองหลวงได้”

ในความเป็นจริง ตระกูลโจวที่เมืองหลวงได้เริ่มมีความคิดที่จะกำจัดโจวฉางหลินในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา นายน้อยเหวินเหยวียน มาที่กวางเหยวียนเป็นการส่วนตัวเพื่อซื้อสบู่หอมเพราะบิดาของเขาไม่ต้องการข้องเกี่ยวหรือเป็นหนี้บุญคุณอะไรกับโจวฉางหลินอีก

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้แล้ว

“ในเมื่อนายน้อยมีเรื่องให้ต้องจัดการที่เมืองหลวง เช่นนั้นข้าก็จะไม่รั้งให้ท่านอยู่ต่อ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน