บทที่ 59 กองทหารช่าง
“ท่านอาจารย์?”
แม่ทัพฟ่านสังเกตว่าชิ่งไหวมองไปที่จินเฟิง เขาจึงหันไปมองตาม
ในบรรดาแม่ทัพในต้าคัง ชิ่งไหวเป็นคนที่แม่ทัพฟ่านชื่นชมมากที่สุด และเป็นคนที่เข้าใจเขา
นี่เป็นครั้งแรกที่ชายวัยกลางคนเห็นชิ่งไหวให้คุณค่าในตัวคนอื่นมากขนาดนี้
บุรุษที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาเป็นชายรูปร่างสูงและผอม ดูไม่มีอะไรน่าดึงดูดเป็นพิเศษ
แม่ทัพฟ่านกำลังมองไปที่จินเฟิง จินเฟิงเองก็มองเขากลับมาอย่างสงสัยเช่นเดียวกัน
ช่วงบ่ายตอนที่บัณฑิตหนุ่มพูดคุยกับเหล่าองครักษ์ของชิ่งไหว จินเฟิงสอบถามเกี่ยวกับแม่ทัพฟ่านมาบ้างแล้ว
และคนผู้นี้ก็คือผู้ยิ่งใหญ่ที่แท้จริง
แม้ว่าชิ่งไหวจะเป็นแม่ทัพเช่นเดียวกัน แต่เขาเป็นเพียงแค่แม่ทัพหนิงเหยวี่ยนระดับห้า ในขณะที่แม่ทัพฟ่านเป็นแม่ทัพใหญ่เจิ้นจวินระดับสอง สถานะในกองทัพของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าชิ่งกั๋วกง บิดาของท่านโหวหนุ่มเลย
ประสบการณ์ของแม่ทัพฟ่านคือตำนานซึ่งเป็นที่กล่าวขาน เขาเกิดในตระกูลขุนนาง ก่อนอายุสามสิบเคยทำงานเป็นขุนนางฝ่ายพลเรือนมาก่อน แต่ไม่กี่ปีมานี้ ชาวชี่ตันและชาวตั่งเซี่ยงกดดันต้าคังมากขึ้นเรื่อย ๆ แม่ทัพฟ่านทนไม่ไหวอีกต่อไป จึงทูลฟ้องว่าแม่ทัพฝั่งชายแดนเกียจคร้าน ละเลยเหตุสงคราม เอาแต่นั่งงอมืองอเท้า
แม่ทัพพวกนั้นไม่เก่งในสนามรบ แต่เก่งในท้องพระโรง
ทั้งสองฝ่ายจึงปะทะกันอย่างรุนแรง สุดท้ายเหล่าแม่ทัพคนอื่นจึงกดดันแม่ทัพฟ่านให้ลองมาทำเอง หากทำได้ก็ทำไป!
แม่ทัพฟ่านโมโหไม่แพ้กันจึงตอบกลับไปว่า ข้าทำได้และข้าจะทำให้ดู!
จากนั้นเขาเลยตัดสินใจเข้าร่วมกองทัพและเริ่มขีดเขียนเส้นทางของตนลงบนสนามรบ
แม่ทัพฟ่านเป็นบุรุษจากเมืองหลวงที่มีความสามารถ สุดท้ายก็กลายเป็นหนึ่งในแม่ทัพไม่กี่คนที่สามารถเผชิญหน้ากับชี่ตันและตั่งเซี่ยงได้
ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ประชาชนเรียกร้องให้ต้าคังลุกขึ้นสู้มากขึ้นเรื่อย ๆ ในฐานะตัวแทนฝ่ายกองกำลังติดอาวุธ ความมุ่งมั่นของแม่ทัพฟ่านก็เข้มข้นขึ้น
สุดท้ายความพยายามอันท้าทายก็ทำให้เขาได้รับตราประทับจากผู้บังคับบัญชากองทัพเจินซี
“ข้าน้อยทำความเคารพท่านแม่ทัพ!”
จินเฟิงโค้งตัวลงเล็กน้อยและกล่าวคำนับต่อแม่ทัพในตำนาน
แม่ทัพฟ่านคลุกคลีอยู่กับท้องพระโรงมาหลายปีแล้ว ย่อมไม่ทำผิดพลาดในเรื่องที่โง่เขลา เขาไม่ตัดสินใครจากรูปลักษณ์ภายนอกและไม่ตัดสินจินเฟิง เนื่องจากชิ่งไหวให้ความสำคัญกับคนผู้นี้มาก ชายวัยกลางคนเชื่อว่าอีกฝ่ายคงมีอะไรที่พิเศษซ่อนอยู่
เขายิ้มและพยักหน้าอย่างเป็นมิตร
“แม่ทัพ ท่านอาจารย์จินเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ข้าพบเขาโดยบังเอิญที่อำเภอจินชวน เขาประสบความสำเร็จในเรื่องงานช่าง ข้าเลยอยากจะมอบกองทหารช่างให้ท่านอาจารย์จินดูแล”
ชิ่งไหวอธิบายต่อ “หากจัดการเรื่องนี้เสร็จสิ้น ข้าจะเดินทางไปยังกองทัพเถี่ยหลินทันที”
“ที่แท้ก็เป็นแค่ช่างฝีมือคนหนึ่ง…”
เดิมทีแม่ทัพฟ่านแอบคาดหวังในตัวจินเฟิง คิดไปว่าอีกฝ่ายอาจเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ชิ่งไหวบังเอิญพบเข้า
แต่หลังจากฟังคำพูดท่านโหวน้อยแล้ว เขาก็อดไม่ได้ที่จะผิดหวัง
ก็แค่ช่างฝีมือคนหนึ่ง จะทำอะไรได้?
คงไม่พ้นการทำชุดเกราะและอาวุธให้แข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น
ตั่งเซี่ยงและต้าคังต่างก็รวบรวมกองกำลังทหารที่ชายแดนเพื่อเตรียมพร้อมสู้รบ สิ่งที่พวกเขาต้องการคือกำลังใจและกลยุทธ์ ช่างฝีมือคนเดียวคงไม่สามารถช่วยเปลี่ยนแปลงอะไรได้มาก
แม่ทัพฟ่านหมดความสนใจในตัวจินเฟิงทันที เขาพูดบางอย่างกับชิ่งไหวก่อนที่จะกลับออกไป
เมื่อชิ่งไหวเห็นว่าท่าทีที่แม่ทัพฟ่านมีต่อจินเฟิงดูไม่ใส่ใจและนิ่งเฉย ท่านโหวหนุ่มจึงช่วยอธิบายเพิ่มเติม
“การต่อสู้ครั้งนี้สำคัญมาก แม่ทัพฟ่านเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพเจินซี เขามีเรื่องให้ต้องจัดการไม่เว้นแต่ละวัน และมีแรงกดดันสูง หวังว่าท่านอาจารย์จะไม่ถือสา”
หากไม่ใช่เพราะสถานการณ์ของกองทัพเถี่ยหลิน และได้ยินว่าเหอหมิงชินออกจากค่ายโดยไม่ได้รับอนุญาตเพื่อมาหาชิ่งไหว ถ้าไม่กลัวว่ากองทัพเถี่ยหลินจะเสียการควบคุม แม่ทัพฟ่านคงไม่ได้เดินทางมาที่นี่ด้วยตัวเอง
“ไม่เป็นไร”
บัณฑิตหนุ่มยิ้มและส่ายหัว “ท่านร้อนใจอยากไปที่กองทัพเถี่ยหลินมิใช่หรือ เช่นนั้น พวกเราไปที่กองทหารช่างกันเถิด”
จินเฟิงเอ่ยปากถามอย่างสบาย ๆ
“ตอนนี้ในกองทหารช่างมีทหารรักษาการณ์อยู่สามสิบนาย มีช่างฝีมือสี่สิบเก้าคน ช่างซ่อมบำรุงอีกเจ็ดสิบสองคน เตาหลอมสาม และเตาเผาอีกหนึ่ง…”
ก่อนที่นายกองจะได้แนะนำเสร็จ ชิ่งไหวก็ขัดจังหวะขึ้น “ที่กองทหารช่างนี้มีเตาเผาตั้งแต่เมื่อใด?”
“เรียนท่านโหว เมื่อสี่เดือนก่อนท่านแม่ทัพเหอได้ยินคนพูดว่าดินเหนียวในซ่านจินกู่ที่อยู่นอกเมืองเว่ยโจว เหมาะสำหรับการนำมาทำเครื่องปั้นดินเผา เขาจึงสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาสร้างเครื่องเผาให้เสร็จภายในหนึ่งเดือน…”
เมื่อพูดมาถึงตรงนี้ นายกองผู้นี้ก็เริ่มน้ำตาคลอ “ผู้ใต้บังคับบัญชาของข้าไม่รู้วิธีการสร้างเตาเผาเครื่องปั้น และการหาผู้ที่เชี่ยวชาญในเรื่องนี้ก็ไม่ใช่ง่าย ๆ เมื่อการก่อสร้างล่าช้าไปหนึ่งวัน แม่ทัพเหอจึงสั่งโบยผู้ใต้บังคับบัญชาสามสิบครั้ง จนเขาเกือบจะตาย…”
“บ้าไปแล้ว กองทหารช่างมีหน้าที่ซ่อมแซมอาวุธ อยู่ดี ๆ มาสั่งให้สร้างเตาเผาเครื่องปั้นได้อย่างไร? ไปรื้อออกให้หมด!”
ชิ่งไหวโกรธเหอหมิงชินเป็นอย่างมาก
“รับทราบ!”
นายกองผู้นั้นก็ยังไม่พอใจต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เขาจึงเห็นด้วยกับคำสั่งรื้อเตาเผา
“ช้าก่อน ห้ามรื้อ!”
เมื่อจินเฟิงได้ยินคำว่าเตาเผาเครื่องปั้น เขาก็ตบต้นข้าอย่างถูกใจ และรีบตะโกนเรียกนายกองที่กำลังจะวิ่งไปให้กลับมา
นี่คือของดีเชียวนะ ห้ามรื้อเด็ดขาด!
“เรื่องนี้…”
นายกองมีสีหน้าลำบากใจพร้อมมองไปที่ชิ่งไหวสลับกับจินเฟิงอย่างกังวล
อีกคนบอกให้รื้อ อีกคนบอกมีประโยชน์ห้ามรื้อ เขาควรฟังคำสั่งใคร?
ชิ่งไหวเป็นผู้บังคับบัญชาสูงสุดของกองทัพเถี่ยหลิน เขาก็ควรเชื่อฟังคำสั่ง แม้แต่ผู้พิพากษาก็ยังไม่ตัดสินใจลำบากเท่านี้ เพราะเมื่อครู่ชิ่งไหวเพิ่งบอกว่าจินเฟิงจะมาเป็นผู้ดูแลกองทหารช่าง อีกทั้งยังสั่งให้เชื่อฟังคำสั่งเขา ตัวเขาเองก็เพิ่งให้คำมั่นไปว่าจะทำตาม แต่จู่ ๆ ผู้บังคับบัญชาทั้งสองกลับมาลงสนามสู้รบกันเองเสียอย่างนั้น หลังจากนี้จะลงรอยกันหรือไม่?
เขาจะทำอย่างไรดี?

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติ เปลี่ยนชะตา ชีวิตนี้ของข้าต้องรุ่งโรจน์