ทะลุมิติ ข้าจะเป็นภรรยาขยัน นิยาย บท 27

พอผู้ดูแลร้านถงเห็นโจวซืออี้มาถึงก็รีบออกมาต้อนรับทันที "นายน้อย เป็นเขา!"

เดิมทีโจวซืออี้วางแผนที่จะแก้ไขปัญหานี้อย่างสันติ แต่เมื่อเห็นซือลั่วที่อยู่กลางร้านสีหน้าของเขาก็ดูไม่ค่อยได้ และกล่าวว่า “ไปบอกเขา แม้ว่าอาหารไม่กี่อย่างนี้พวกเราจะทำออกมาไม่ได้ แต่หากเขาพูดออกมาส่งเดช หอเทียนเซียงของพวกเราจะไม่ปล่อยเขาไปแน่!”

ไป่ซิวหย่วนมองไปที่โจวซืออี้ "เจ้าทำเช่นนี้ จะเป็นการบีบบังคับตนเองไปสู่ทางตายนะ ถ้าหากนางทำเป็น...”

“อย่างนางน่ะหรือ” โจวซืออี้หัวเราะอย่างเย้ยหยัน “งั้นคงเป็นข้าที่ประเมินนางต่ำไปจริงๆ!”

โจวซืออี้ยิ้มเย็น "ข้าเดาว่านางคงใช้ชีวิตอย่างยากลำบากกับอ๋องน้อยเว่ยไม่ไหวแล้ว จนหวังจะมาเกาะต้นขาของข้า!”

ไป๋ซิวหย่วนคิดดูแล้ว ตามลักษณะนิสัยของคุณหนูสามตระกูลซือคงจะทำเรื่องเช่นนี้ได้จริงๆ ไม่ใช่ว่าไม่กี่วันก่อนหน้านี้แม้แต่ปิ่นปักผมนางก็จำนำไปแล้วหรือ

อย่างไรก็ตาม ก็มีความเป็นไปได้ว่าอาจจะไม่ใช่เช่นนี้เช่นเดียวกัน เรื่องนี้เขายุ่งไม่ได้แล้ว เขาแค่มาดูการแสดงเท่านั้นพอ

เสี่ยวเอ้อร์ออกมาถ่ายทอดคำพูดของโจวซืออี้ เดิมยังคิดไปว่าพอเป็นเช่นนี้จะสามารถทำให้ซือลั่วกลัวได้

คาดไม่ถึงว่าจู่ๆ ซือลั่วก็หัวเราะ “ในเมื่อทำออกมาไม่ได้ก็ถอดป้ายออกมาเสียสิ คำพูดข่มขู่คนพวกนี้จะพูดทำไมเล่า”

พูดจายั่วยุอีก!

โจวซืออี้จ้องเขม็งไปทางซือลั่วด้วยสีหน้าที่ยิ่งมืดครึ้มขึ้นไปอีก และกล่าวกับผู้ดูแลร้านถงว่า "ปล่อยให้เขาทำ ถ้าทำไม่ได้ ก็ส่งตัวให้ทางการ!"

ไป๋ซิวหย่วนไม่กล่าวสิ่งใด ทว่าเขารู้สึกว่าโจวซืออี้ทำเกินไปหน่อยแล้ว

“อ๋องน้อยเว่ยผู้นั้นขาดคนไปไม่ได้นะ”

โจวซืออี้กล่าว "นางรนหาที่ตายเอง ไม่เกี่ยวกับข้า!”

ไป๋ซิวหย่วนไม่กล่าวอันใดอีก

เสี่ยวเอ้อร์ถ่ายทอดคำพูดอีกครั้ง

ซือลั่วยิ้มหยัน เมื่อสักครู่นางก็สังเกตเห็นทิศทางที่เสี่ยวเอ้อร์เข้าๆ ออกๆ จนรู้ว่าเจ้าของร้านจะต้องอยู่ในห้องรับรองส่วนตัวชั้นสองอย่างแน่นอน เดิมทีนางคิดจะคุยเรื่องความร่วมมือแต่ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ไว้หน้านางถึงเพียงนี้ นางก็คงไม่ต้องเกรงใจอีกต่อไปแล้ว ถึงอย่างไรนางซือลั่วกับเว่ยฉงซีต่างก็เป็นเนื้อเคี้ยวยาก จักรพรรดิยังอยากจะฆ่าพวกเขาให้ตายแล้วจะไปกลัวกับแค่หอเทียนเซียงหรืออย่างไร

เมื่อเทียบกับการอดตายแล้ว หอเทียนเซียงไม่นับว่าเป็นอันใดอย่างแท้จริง

ยิ่งกว่านั้น ด้วยฐานะของพวกเขาหากจักรพรรดิไม่ได้สั่งให้ตายใครเล่าจะกล้าคาดเดาเจตจำนงของจักรพรรดิ์

ซือลั่วยืนขึ้นและพูดไปทางห้องรับรองส่วนตัวบนชั้นสอง "ข้าได้ยินมาว่าหอเทียนเซียงเป็นถึงเหลาสุราขนาดใหญ่ที่มีร้านตั้งไปทั่วทั้งต้าโจว เดิมยังคิดไปว่าเถ้าแก่ที่สามารถทำการค้าไปยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้จะต้องมีความใจกว้างมากอย่างแน่นอน ใครจะไปรู้ว่ากลับรังแกคนต่ำต้อย หน้าประตูแขวนป้ายถึงสี่อันแต่พอทำอาหารไม่ได้กลับจะส่งแขกให้ทางการ!”