ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา นิยาย บท 259

รากฐานทั้งหมดของเขามาจากซูซานหลาง เขาเชื่อมั่นในครอบครัวของซูซานหลาง ไม่ว่าใครก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้

เขารู้แต่เพียงว่า ขาของเขาหายดีเพราะซูเสี่ยวลู่รักษา แผลเป็นบนใบหน้าของเฉียนซื่อก็หายดีเพราะซูเสี่ยวลู่รักษา

บ้านของเขาก็สร้างด้วยเงินของซูซานหลางกับจ้าวซื่อ บุตรสาวสองคนของเขาที่พูดเก่งและมั่นใจก็เติบโตมาจากการขายผักดองเปรี้ยวและผักดองเผ็ดร่วมกับจ้าวซื่อและซูเสี่ยวหลิง

เฉินสือบุตรชายของเขาก็เรียนรู้ตัวอักษรจากซูฉงซูหวา และโจวเหิง

แม้เทพเจ้ามายืนอยู่ตรงหน้า เขาก็จะไม่ทำสิ่งที่ทำให้ครอบครัวซูซานหลางเสียใจ หัวใจคนเรามีขนาดเท่านั้น จะให้มีใจกว้างขวางถึงเพียงนั้นได้อย่างไร

ความซื่อสัตย์จริงใจมีเพียงหนึ่งเดียว ไม่มีที่สอง ที่สาม หรือที่สี่

เฉินหู่ตื่นเต้นจนหน้าแดงก่ำ เขาพูดไม่เก่ง ไม่รู้จักเอ่ยวาจาไพเราะปลอบใจผู้อื่น แต่ทุกคำที่เขาพูดล้วนมาจากใจจริง

ซูซานหลางกับจ้าวซื่อต่างรู้สึกซาบซึ้งใจ ซูซานหลางยื่นมือตบไหล่เฉินหู่พลางกล่าวว่า "หูจื่อ ข้ากับพี่สะใภ้ของเจ้าเข้าใจน้ำใจของเจ้ากับน้องสะใภ้ดี เรื่องนี้ไม่เป็นไรหรอก เสี่ยวจือมีจุดยืนต่างจากข้า ข้าไม่โทษนาง ขอเพียงนางไม่ทำอะไรที่กระทบต่อผลประโยชน์ของพวกเรา เรื่องของนางก็ให้นางตัดสินใจเอง นางก็คือนาง ข้าก็คือข้า"

เฉินหู่กับเฉียนซื่อพยักหน้า

สองสามีภรรยาจากไปด้วยกัน

ซูซานหลางโอบจ้าวซื่อ

จ้าวซื่อถอนหายใจ "พ่อของลูก ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ขอเพียงเราอยู่ด้วยกันก็พอ"

ซูซานหลางพยักหน้า ตอบรับเบาๆ

เขาดีขึ้นมากแล้ว เพียงแต่เมื่อครู่รู้สึกไม่สบายใจเท่านั้น

จริงๆ แล้วเมื่อใจเย็นลง เรื่องเหล่านี้เขาก็คิดได้กระจ่าง ไม่มีถูกผิด มีเพียงจุดยืนที่แตกต่างกัน

แต่หลังจากนี้ ซูเสี่ยวจือสำหรับเขา ก็จะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

— —

เฉาซื่อพาเด็กๆ กลับบ้าน นางปล่อยให้พวกเด็กๆ เล่นกันเอง ส่วนนางเข้าไปในห้อง

ซูเสี่ยวจือนั่งอยู่ในห้อง เมื่อได้ยินเสียง นางรีบเช็ดน้ำตา พยายามปิดบังร่องรอยการร้องไห้

เฉาซื่อนั่งลงข้างซูเสี่ยวจือ ถอนหายใจพลางถามว่า "นางเรียกร้องอะไรอีกหรือ?"

"ท่านแม่ มารดาของข้าไม่ได้พูดอะไรเจ้าค่ะ"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน