ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา นิยาย บท 260

"การที่คบหากับพวกเขา เจ้าไม่ได้ทำผิด แต่ไม่ได้หมายความว่าเจ้าทำถูกต้องนัก ข้าไม่พูดเรื่องอื่น ขอพูดแค่เรื่องต้าซานเถอะ ตอนที่เจ้าตกยาก พวกเขาไม่ได้ช่วยเจ้าเลยนะ เสี่ยวจือ เจ้าลองคิดให้ดีๆ"

เฉาซื่อรู้สึกไม่สบายใจ นางก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่พูดไป ซูเสี่ยวจือจะรับฟังได้มากน้อยแค่ไหน

ตั้งแต่ซูเสี่ยวจือเริ่มให้เงินหวังซื่อ ซูเสี่ยวจือก็เปลี่ยนไป

นางคงเกรงว่าเมื่อมีชีวิตที่ดีแล้ว จะลืมวันเวลาที่ขมขื่นในอดีตไปได้

"ขอโทษเจ้าค่ะ ข้าทำผิดไปแล้ว"

ซูเสี่ยวจือละอายใจจนไม่กล้าสบตา

เฉาซื่อก็ไม่วางใจซูเสี่ยวจือ นางมองซูเสี่ยวจือพลางพูดว่า "ที่บ้านยังมีเงินเหลือเท่าไหร่? เจ้าจงเอาออกมา ค่าแรงของข้ากับซวงซวง พวกเราจะเก็บไว้เอง ส่วนเงินของเจ้า ถ้าเจ้ายังอยากเอาไปกตัญญูต่อพวกเขา เช่นนั้นก็เอาเฉพาะส่วนของเจ้าไปเถอะ"

ท้ายที่สุดซูเสี่ยวจือก็เป็นบุตรสาวของหวังซื่อ การที่นางตัดความผูกพันนี้ไม่ขาดก็เป็นเรื่องปกติ

แต่นางไม่อาจเป็นเหมือนซูเสี่ยวจือ ที่เอาเงินของครอบครัวไปช่วยเหลือตระกูลหวังโดยไร้ซึ่งข้อกังขา

นึกถึงปีที่แล้วที่นางปล่อยปละละเลยมาตลอด จนกระทั่งวันนี้ที่ทำให้ซูซานหลางกับเฉินหู่ต้องรู้เรื่องในสถานการณ์เช่นนี้ เฉาซื่อจึงรู้สึกละอายใจและได้สติ นางไม่สามารถปล่อยให้เรื่องสับสนต่อไป นางต้องคำนึงถึงตระกูลหูด้วย

ซูเสี่ยวจือยังสาว ตอนที่หูต้าหนิวยังมีชีวิตอยู่เคยบอกว่าไม่ควรขัดขวาง ถ้าซูเสี่ยวจือจะแต่งงานใหม่

นางจะไม่ขัดขวาง บุตรหลานของตระกูลหูก็คือบุตรหลานของตระกูลหู ถ้าซูเสี่ยวจือแต่งงานใหม่ นางจะดูแลเด็กๆ ให้ดี

"ได้เจ้าค่ะ ข้าจะไปเอามาให้ท่านแม่"

ซูเสี่ยวจือรู้สึกเจ็บปวดในใจ ลุกขึ้นไปหยิบกล่องเก็บเงิน ข้างในเหลือเงินแค่สิบกว่าตำลึง เพราะนางนำไปให้เฉาซื่อ จึงพูดด้วยความละอายใจว่า "ท่านแม่ ต่อไปท่านแม่ช่วยเก็บรักษาให้ด้วย ข้ารู้ว่าทำผิดไปแล้ว ข้าก็รู้ว่าตอนนี้พูดอะไรก็สายเกินไป ข้าจะไปปฏิเสธพวกเขาเดี๋ยวนี้ คราวนี้ข้าจะไม่รับปาก คราวหน้าข้าก็จะไม่รับปากอีก"

ถ้าไม่ใช่เพราะนางทยอยให้เงินหวังซื่อไปสิบกว่าตำลึง ครอบครัวคงจะเก็บเงินได้มากกว่านี้

นางไม่เพียงใช้เงินค่าแรงของตัวเอง แต่ยังใช้เงินของแม่สามีและบุตรสาวด้วย

นี่เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง

ซูเสี่ยวจือรู้สึกละอายใจกับสิ่งที่ตนเองทำ แทบไม่กล้าสบตาเฉาซื่อ

เฉาซื่อเห็นนางเป็นเช่นนี้ จึงพูดอย่างอ่อนโยนว่า "เจ้าไปเถอะ ต่อไปเงินนี้ข้าจะดูแลเอง อีกไม่กี่ปีซวงซวงก็ต้องออกเรือน ฉางโซ่วก็ต้องแต่งภรรยา"

เฉาซื่อเองก็รู้สึกไม่สบายใจ หลังจากหูต้าหนิวตายไป นางก็ปฏิบัติกับซูเสี่ยวจือเหมือนบุตรสาวแท้ๆ ให้นางดูแลการเงินในบ้าน

นางรู้ว่าซูเสี่ยวจือให้เงินหวังซื่อ แต่นางไม่รู้จริงๆ ว่าซูเสี่ยวจือให้ไปถึงสิบกว่าตำลึง

มิน่าเล่าคราวนี้หวังซื่อถึงได้อ้าปากขอเงินมากมายเช่นนี้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน