ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา นิยาย บท 261

ครอบครัวนั้น นางไม่มีวันให้อภัย เพราะเหตุนี้เอง เมื่อซูเสี่ยวจือไปมาหาสู่กับพวกเขา จึงได้รู้สึกไม่สบายใจ

ถูกตีถูกด่าผ่านแล้วก็ผ่านไป ความทุกข์ผ่านแล้วก็ผ่านไป

แต่ดวงตาของท่านพ่อจะกลับมาดีได้ไหม? มือของท่านแม่จะกลับมาเป็นปกติได้หรือ?

ซูฉงมีสีหน้าเคร่งขรึม เขาพูดว่า "ถ้านางคิดจะทำเรื่องไม่ดี พวกเราก็กลับไปบอกท่านพ่อท่านแม่ก่อน"

การที่เขากับซูเสี่ยวลู่ตามมา ก็เพราะคิดเช่นนี้

ถ้าซูเสี่ยวจือจริงใจกับฝ่ายนั้น ครอบครัวของพวกเขาก็จะได้เตรียมตัว รู้ล่วงหน้าไว้ จะได้ค่อยๆ ยอมรับความผิดหวังและความเสียใจได้ เพื่อจะได้ไม่ต้องถูกทำร้ายจิตใจอย่างกะทันหันในวันใดวันหนึ่ง

เหมือนอย่างวันนี้ ที่หวังซื่อมาหาซูเสี่ยวจือกะทันหัน ท่าทางตื่นตระหนกและรู้สึกผิดของซูเสี่ยวจือ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่านางแอบไปมาหาสู่กับฝ่ายนั้น

รู้เรื่องแบบกะทันหันเช่นนี้ ยิ่งทำให้รู้สึกเจ็บปวด

ซูเสี่ยวลู่พยักหน้า

ฟ้ามืดแล้ว ซูฉงกลัวว่าซูเสี่ยวลู่จะมองไม่เห็น เขาจึงพูดกับซูเสี่ยวลู่ว่า "เสี่ยวลู่ ให้พี่ใหญ่แบกเจ้าเอง"

ซูเสี่ยวลู่ลังเลอยู่บ้าง นางอายุเจ็ดขวบแล้ว ไม่เหมือนตอนสามสี่ขวบที่จะกอดรัดพี่ชายได้

ซูฉงไม่ได้คิดมากขนาดนั้น เห็นซูเสี่ยวลู่ไม่ขยับตัว จึงพูดอีกว่า "เจ้าไม่อยากรู้หรือว่าวิชาตัวเบาของพี่ใหญ่พัฒนาไปถึงไหนแล้ว? ขึ้นมาสิ ให้เจ้าลองดู"

พอได้ยินเช่นนั้น ซูเสี่ยวลู่ก็ปีนขึ้นหลังซูฉง

ซูฉงรีบเร่งพลัง แล้วเหินร่างไป

ไม่นานก็ถึงบ้านตระกูลซู

ตอนนี้ ทุกคนอยู่ที่ห้องโถงหลัก

ซูฉงกับซูเสี่ยวลู่ยืนพิงกำแพง ตั้งใจฟังการสนทนาในห้อง

ซูเสี่ยวจือก็เพิ่งมาถึงเช่นกัน

เมื่อนางเข้าห้องมา หลี่ซื่อก็ยิ้มแย้มเข้าไปหา พลางกระตือรือร้นจับแขนซูเสี่ยวจือพลางเอ่ยชม "ท่านพ่อ ท่านแม่ เสี่ยวจือช่างกตัญญูต่อพวกท่านจริงๆ ท่านแม่เพิ่งกลับมา นางก็ตามมาแล้ว ท่านแม่มีบุตรสาวที่ดีเช่นนี้ ทำให้ลูกสะใภ้อิจฉาแทบตายเลยนะเจ้าคะ"

หวังซื่อก็เพิ่งกลับมาได้ไม่นาน พอกลับมาก็ตบอกบอกพวกเขา

เรื่องราวเรียบร้อยดี เป็นที่แน่นอนแล้ว แม้จะควบคุมซูซานหลางไม่ได้ แต่การควบคุมซูเสี่ยวจือไม่มีปัญหา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน