ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา นิยาย บท 36

สิ่งที่จ้าวซื่อกังวลคือ คนตระกูลซูรู้ว่าพวกเขามีเงินอยู่ในมือ แล้วจะคิดไม่ซื่อขึ้นมา

ส่วนเรื่องที่หลี่ซื่อกับโจวซื่อจะลงมือทุบตีนางนั้น จ้าวซื่อไม่กังวลเลย เมื่อก่อนที่หลี่ซื่อกับโจวซื่อก็ไม่เคยทุบตีนาง ยิ่งตอนนี้แยกบ้านกันอยู่แล้ว ก็ไม่มีเหตุผลและไม่มีสิทธิ์มาทุบตีนาง

ซูซานเม่ยพยักหน้า แล้วออกไปอย่างว่าง่าย

จ้าวซื่ออุ้มซูเสี่ยวลู่ออกไปข้างนอก พอพ้นประตูมาก็เห็นหลี่ซื่อกับโจวซื่อยืนอยู่ตรงประตูรั้วนอกลานเรือน

หลี่ซื่อกับโจวซื่อกวาดตามองลานบ้านเล็กๆ แห่งนี้ ดวงตาเต็มไปด้วยความรู้สึกขมขื่นอย่างบอกไม่ถูก

ทั้งหลี่ซื่อกับโจวซื่อต่างก็คิดว่า หลังจากบ้านสามแยกออกจากตระกูลใหญ่ ชีวิตพวกเขาน่าจะย่ำแย่ อดมื้อกินมื้อและหนาวเหน็บ แต่สถานการณ์กลับตรงกันข้าม

ฟืนมากมายขนาดนั้น จะหนาวได้อย่างไร

ออกล่าสัตว์ยังได้เงินอีก จะอดอยากได้อย่างไร

ดูแค่ลานเรือนเล็กๆ นี้สิ ยังล้อมรั้วไว้อย่างดีเลย กระท่อมหลังคาฟางก็ซ่อมแซมใหม่ ทุกอย่างดูเป็นระเบียบเรียบร้อย พอจ้าวซื่อเดินออกมา พวกนางยิ่งตกใจไปใหญ่ แค่ไม่เจอกันสองเดือนกว่า จ้าวซื่อดูเหมือนเป็นคนละคน หน้าตาสดใสขึ้น มิหนำซ้ำยังดูอ้วนท้วนขึ้นด้วย

“พี่สะใภ้ใหญ่ พี่สะใภ้รอง มีเรื่องอะไรก็เข้ามาคุยในบ้านเถอะ”

จ้าวซื่อเดินไปเปิดประตู สีหน้าของนางสงบนิ่ง หลี่ซื่อกับโจวซื่อก็ไม่ใช่พวกสัตว์ร้ายอะไร นางไม่จำเป็นต้องกลัวพวกนาง และเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ต่อให้กลัวไปก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ เมื่อคิดได้แบบนี้ ความคิดของจ้าวซื่อก็เปลี่ยนไป

“ได้ๆๆ น้องสะใภ้คนรอง เราเข้าไปในบ้านกันเถอะ ให้อวี้ฟางไปเล่นกับซานเม่ยสักหน่อย เด็กๆ ได้ยินผู้ใหญ่พูดมากเกินไปก็ไม่ดีใช่ไหมล่ะ”

หลี่ซื่อหันไปพูดกับโจวซื่อ

ช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ซูซานเม่ยโตขึ้นมาก ผิวพรรณขาวขึ้น เส้นผมก็ดูเงางามขึ้น เห็นได้ชัดว่าบ้านสามใช้ชีวิตได้ดีจริงๆ

แต่สำหรับซูอวี้ฟางแล้ว ใครเห็นจะสบายใจได้อย่างไรกัน

ซูอวี้ฟางกับซูซานเม่ยอายุไล่เลี่ยกัน นางแก่กว่าซูซานเม่ยอยู่หนึ่งปี เด็กสาวเริ่มรู้ความแล้ว และได้เก็บความเกลียดชังในตัวซูซานเม่ยไว้ในใจมานาน พอมาตอนนี้เห็นซูซานเม่ยดูดีกว่าตัวเอง ก็ยิ่งไม่พอใจ

แต่โจวซื่อไม่ได้ตั้งใจจะพานางไปด้วย ซูอวี้ฟางจึงหันมาพูดกับซูซานเม่ยว่า “ซานเม่ย พวกเราไปเล่นกันเถอะ”

ซูซานเม่ยไม่อยากเล่นกับซูอวี้ฟาง นางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า “ข้าจะไปจับแมลงไปให้ไก่กิน”