"ได้ ได้เจ้าค่ะ"
จ้าวซื่อตอบเบาๆ
ตาเฒ่าอู๋มองนางแล้วรู้สึกหงุดหงิด สตรีผู้นี้ช่างยุ่งยากนัก ขี้เหนียวเสียจริง คิดว่าถ้าเขาไปแล้ว นางคงจะจับเป็ดตัวที่เล็กที่สุดแน่ๆ
"เจ้าไปจับเอง ข้าจะชี้ให้"
ตาเฒ่าอู๋คิดว่าเขาควรจะดูด้วยตาตัวเองจะดีกว่า จะได้ได้กินเป็ดตัวอ้วนพีจริงๆ
จ้าวซื่อทำหน้าลังเลดังคาด แต่ก็ไปจับเป็ด พอจับได้แล้วก็ยังทำหน้าเศร้า
เห็นได้ชัดว่าเป็นคนคับแคบ ตาเฒ่าอู๋ลูบศีรษะของซูฉงกับซูหวาพลางพูดว่า "เจ้าฉงกับเจ้าหวา เดี๋ยวท่านปู่อู๋จะให้พวกเจ้ากินขาเป็ดใหญ่ๆ ดีใจหรือไม่เล่า"
ซูฉงกับซูหวาก็ปรบมือทันที หัวเราะดังๆ พลางพูดว่า "ดีใจขอรับ ขอบคุณท่านปู่อู๋"
ช่างเรียบง่ายดีเหลือเกิน ตาเฒ่าอู๋ยิ่งชอบซูฉงกับซูหวามากขึ้นอีก เขายิ้มพลางพูดว่า "ไป ช่วยท่านปู่อู๋บดยาหน่อยเถอะ"
พูดจบ ตาเฒ่าอู๋ก็พาซูฉงกับซูหวาไปที่ลานหน้าเรือน
จ้าวซื่อมองดู สายตาฉายแววเสียดายอยู่บ้าง พร้อมกันนั้นนางก็เกิดความคิดที่ไม่ควรจะมีขึ้นมา
นางจับเป็ดไปที่ครัว ซูซานหลางก็มาช่วยด้วย
ส่วนซูซานเม่ยก็พาซูเสี่ยวลู่ไปเล่น
จ้าวซื่อพูดกับซูซานหลางว่า "พ่อของลูก ท่านหมออู๋ดูจะดีกับเจ้าฉงกับเจ้าหวาทีเดียวนะ"
ซูซานหลางชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า "ท่านหมออู๋เป็นคนดี"
จ้าวซื่อน้ำตาคลอ นางมองซูซานหลางแล้วพูดว่า "พ่อ เมื่อท่านหายดีแล้ว เราลองถามท่านหมออู๋ดูไหมว่าเขาจะยินดีรับเลี้ยงพวกเด็กๆ ดีหรือไม่ ซานเม่ยซักผ้าทำอาหารเป็น ส่วนเจ้าฉงกับเจ้าหวาก็ว่านอนสอนง่าย ขยันทำงานด้วย"
"อืม"
ซูซานหลางก้มหน้าลง ซ่อนดวงตาที่แดงก่ำของเขาไว้ เขาเกรงว่าถ้าจ้าวซื่อเห็นเขาเป็นแบบนี้ น้ำตาก็จะไหลออกมาโดยไม่อาจห้ามได้
ตาเฒ่าอู๋เป็นหมอ ที่นี่ไม่ขาดแคลนอาหารและเสื้อผ้า ถ้าเขายินดีรับเลี้ยงลูกๆ ของเขา ลูกๆ ของเขาก็จะมีทางรอด ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ต้องขอร้องเพื่อลูกๆ สักครั้ง
สองสามีภรรยาไม่ได้พูดอะไรอีก ต่างคนต่างทำงานอย่างเงียบๆ
ครอบครัวของพวกเขาอาศัยอยู่ที่บ้านของตาเฒ่าอู๋มาห้าวันแล้ว ร่างกายของซูซานหลางก็ใกล้จะหายดีแล้ว อีกไม่เกินสองวันก็คงต้องจากไป
สำหรับเรื่องนี้ สองสามีภรรยาต่างรู้กันดีโดยไม่ต้องพูดออกมา ในสายตาของพวกเขามีแต่กันและกัน ไม่กลัวที่จะจากที่นี่ไป เพียงแต่สงสารลูกๆ แม้จะมีโอกาสเพียงน้อยนิด พวกเขาก็ต้องคว้าความหวังทุกอย่างที่เป็นไปได้เพื่อลูก
การต้มเป็ดก็เหมือนกับการต้มไก่ บ้านของเฒ่าอู๋ไม่ขาดอะไรเลย ผัดก่อนแล้วค่อยต้ม ใส่เห็ดแห้งลงไปบ้าง พอน้ำในหม้อเดือด กลิ่นหอมก็โชยออกมาเป็นระลอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติไปเป็นสาวน้อยนำโชคของครอบครัวชาวนา