ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1010

“ผ่านมาพอดี เห็นว่าเกิดเรื่องครึกครื้นขึ้นจึงมาจิบชาชมความครึกครื้นดูสักหน่อย”

ฉู่จวินถิงให้ซ่งรั่วเจินนั่งลงก่อน เขาค่อยนั่งลงข้างกายนาง

ซ่งจิ่งเซินมองน้องสาวของตนเอง บอกว่าบังเอิญ เขาไม่ค่อยจะเชื่อนัก แต่ถ้าบอกว่าน้องสาวตนเองทำนายเรื่องนี้ออกมาได้ เขากลับรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้ข้อนี้อยู่

“พี่สะใภ้ คำพูดเมื่อครู่ของท่านหมายความว่าอย่างไรหรือ?” ฉู่มู่เหยาออกจะสนใจใคร่รู้ รู้สึกว่าคำพูดของพี่สะใภ้มักฟังดูลึกลับเสมอ

ซ่งรั่วเจินยิ้มพราย กล่าวอย่างเปิดเผยว่า “เด็กบางคนอยู่ในท้องก็สามารถสัมผัสได้ถึงความรักของคนเป็นพ่อแม่ เด็กทุกคนล้วนหวังว่าจะได้ถือกำเนิดมาท่ามกลางความตั้งตารอคอยของพ่อแม่”

“ถ้าความรู้สึกของเด็กคนนี้เฉียบไว ทั้งยังสัมผัสได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ไม่ดี กระทั่งว่าการเกิดของเขายังไม่เป็นที่ตั้งตารอคอยนัก เขาก็จะเลือกจากไป”

“ไม่รู้ว่าเจ้าเคยได้ยินหรือไม่ ขณะที่ผู้หญิงตั้งครรภ์ สามีไม่ควรทะเลาะกับนางบ่อยๆ หากทะเลาะกันรุนแรงเกินไป เป็นไปได้มากว่าอาจสูญเสียลูกน้อยไปได้ นี่เป็นเพราะสรรพสิ่งล้วนมีจิตวิญญาณ”

ฉู่มู่เหยาเบิกตาโพลง “ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ ก่อนหน้านี้ข้าก็เคยได้ยินเรื่องทำนองนี้มาก่อน ยังเข้าใจว่าประจวบเหมาะเสียอีก คิดไม่ถึงว่าเป็นการตัดสินใจของเด็กจริงๆ?”

“แทนที่จะมาถือกำเนิดในครอบครัวที่ไม่ดี มิสู้เลือกไปเกิดใหม่กับพ่อแม่ที่เหมาะสม สำหรับเด็กแล้วก็เป็นเรื่องดีเช่นกัน”

ความรู้สึกซับซ้อนวาบผ่านสีหน้าของซ่งรั่วเจิน สุดท้ายซ่งปี้อวิ๋นก็ยังคงเดินมาถึงก้าวนี้

“โชคดีที่เจ้าไม่ได้ลงเอยกับเสิ่นหวยอัน คนเช่นนี้ไม่คู่ควรให้ฝากฝัง”

ฉู่จวินถิงมองน้องสาวของตนเอง ใครเล่าจะคาดคิดว่านางเพิ่งริรัก คนที่ชอบกลับเป็นผู้ชายเช่นนี้ โชคดีที่กลับตัวทัน มองทุกอย่างออกตั้งแต่เนิ่นๆ

ฉู่มู่เหยาออกจะอับอายอยู่บ้าง “ก่อนนี้ข้าตาบอดไปจริงๆ ยังนึกว่าเขาดีต่อข้าจากใจจริงเสียอีก คิดไม่ถึงว่าจะเป็นคนต่ำทรามเช่นนี้”