“เข้าไปดูก่อนเถอะ อย่าเพิ่งด่วนตัดสินเลย ไม่แน่ว่าพี่สะใภ้รองของเจ้าเองก็ไม่รู้เรื่องนี้” ซ่งอี้อันเอ่ยปลอบ
หร่วนเนี่ยนถังพยักหน้า นี่ถึงเคาะประตูเรือน “พี่รอง ข้าเองเจ้าค่ะ”
“เนี่ยนถัง เหตุใดเจ้ากลับมาอีกเล่า?”
หร่วนหลิงเฟิงได้ยินเสียงหร่วนเนี่ยนถังก็แปลกใจอย่างอดไม่ได้ น้องสาวของเขาใส่ใจเขามาโดยตลอด วันนี้เพิ่งกลับไปก็กลับมาอีกแล้ว ใช่หรือไม่ว่าลืมสิ่งใดไว้?
เพียงแต่ ตอนเขาได้เห็นผู้อื่นกำลังยืนอยู่ด้านนอกประตู โดยเฉพาะได้เห็นฉู่จวินถิง ภายในสายตาก็เปี่ยมความตกตะลึง รีบทำความเคารพทีหนึ่ง
“คารวะฉู่อ๋อง”
ฉู่จวินถิงยกมือขึ้น “คุณชายรองหร่วน ไม่ได้พบกันสักระยะแล้ว”
ใบหน้าหร่วนหลิงเฟิงสะท้อนความกระดากอายวูบหนึ่ง ย้อนนึกได้ว่าฉู่อ๋องเคยเชื้อเชิญตนไปเข้าค่ายทหาร ตอนนั้นเขาเองก็ลังเล แต่ภายในใจของเขา ฮูหยินต่างหากสำคัญที่สุด
เพียงแต่...แต่งงานมาได้สองปีเกิดเรื่องขึ้นมากเหลือเกิน หัวใจของเขาค่อยๆ เย็นลง คิดเพียงว่าการเลือกในตอนแรกอาจไม่ถูกต้อง
ซ่งรั่วเจินเห็นไอมรณะรุนแรงบนใบหน้าของหร่วนหลิงเฟิง เห็นได้ชัดว่านี่ไม่ใช่เปื้อนไอมรณะ แต่ไอมรณะเข้าสู่ร่างกายแล้ว!
น่ากลัวว่าอยู่ที่นี่มาครึ่งเดือนแล้ว หากอยู่ครบหนึ่งเดือนจริง ต่อให้ผ่านการทดสอบนี้ เขาอยากมีลูกก็เป็นเรื่องยากมากนัก
หร่วนเนี่ยนถังสังเกตสีหน้าซ่งรั่วเจินอยู่ตลอด หลังเห็นนางถอนหายใจ จู่ๆ หัวใจก็ตึงเครียด
“รั่วเจิน พี่รองข้ายังช่วยได้หรือไม่?”
จู่ๆ หร่วนหลิงเฟิงก็ได้ยินถ้อยคำนี้ ตกตะลึงอย่างอดไม่ได้ “เนี่ยนถัง เจ้ากำลังพูดจาเหลวไหลอันใด?”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง
ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ แต่การเติมเงินใช้เป็นเพียงบัตรเติมเงินเอไอเอสเท่านั้น...