ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1059

“ผัวะ!”

หร่วนอวี้เฉิงถลันเข้าไปชกหร่วนหยวนอู่หนึ่งหมัด!

หมัดเดียวยังไม่พอ เช่นนั้นก็ชกต่อเนื่องอีกหลายหมัด นึกถึงความทุกข์ตลอดสองปีกว่าของน้องรองตน ถึงขั้นตกหลุมพรางของหร่วนหยวนอู่ เขาก็รู้สึกเสียดแทงใจยิ่งนัก!

ครอบครัวตนวางอุบาย ฝีมือโหดเหี้ยมมากจริงๆ!

“หร่วนหยวนอู่ หลายปีมานี้ข้าเห็นเจ้าเป็นน้องชายมาโดยตลอด แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยทำผิดต่อเจ้า พวกเจ้าบ้านรองก่อปัญหา พวกเราบ้านใหญ่เคยไม่ช่วยด้วยหรือ?”

“บัดนี้กลับดี เจ้าวางอุบายพวกเรา เจ้าเองก็ไม่ดูตนเองบ้างเล่าว่าเจ้าเป็นตัวอะไร สกุลหร่วนตกอยู่ในมือของเจ้า เจ้ามีความสามารถประคองเอาไว้ได้หรือ?”

เดิมทีหร่วนอวี้เฉิงก็เป็นผู้มีวิชายุทธ์ ครั้นได้ลงมือก็ไร้ความเมตตา เพียงได้ยินเสียงกำปั้นกระทบเนื้อก็รู้สึกเจ็บมากนัก

ทีแรกหร่วนหยวนอู่ยังไม่ตอบโต้ แต่ต่อมาเจ็บปวดจนทนไม่ไหวจึงเริ่มต่อสู้กลับ เพียงแต่การตอบโต้กลับไม่ได้ผลนัก

เพราะ...เดิมทีก็สู้ไม่ได้!

ซ่งรั่วเจินและฉู่จวินถิงเปิดโปงเรื่องทั้งหมดแล้วก็เดินออกจากห้อง เรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัวของสกุลหร่วน

วันนี้พวกเขาช่วยถึงขั้นนี้ ก็เพื่อบ้านใหญ่สกุลหร่วน ส่วนเรื่องต่อจากนี้สมควรจัดการเยี่ยงไร ก็ต้องดูการตัดสินของสกุลหร่วนแล้ว

“พี่รอง ท่านไม่เป็นไรกระมัง?”

หร่วนเนี่ยนถังมองพี่รองของตนอย่างห่วงใย หากต้องพูดถึงผู้ได้รับผลกระทบต่อเรื่องนี้มากที่สุดก็ไม่พ้นพี่รอง เพียงแต่เริ่มแรกหลังจากถามหวงเชียนเชียนแล้ว เขาก็ตกอยู่ในความเงียบงัน คนมองแล้วก็รู้สึกกังวลใจ

“ข้าไม่เป็นไร” หร่วนหลิงเฟิงส่ายหน้า “ไม่จำเป็นต้องห่วงใยข้า ข้าก็แค่คิดว่าตนเองโง่งมยิ่งนัก ถูกหลอกมานานถึงเพียงนี้”