ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1060

เห็นว่ามายังเรือนที่ไม่รู้จักแห่งหนึ่ง หลังเข้ามาแล้วก็ได้ยินเสียงร้องโอดครวญคุ้นหูดังจากภายใน ทันใดนั้นสีหน้าเปลี่ยนไป

“อวี้เฉิง เจ้าอยู่ดีๆ มาตีหยวนอู่บ้านข้าทำอันใด?”

ฮูหยินบ้านรองปรี่ถลันเขาไปดึงหร่วนอวี้เฉิง อีกทั้งยังหันไปตะโกนใส่ฮูหยินบ้านใหญ่ “พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านดูเถอะ อวี้เฉิง นี่คิดจะตีลูกชายข้าให้ตายกระนั้น?”

หร่วนฮูหยินเองก็คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้พบภาพเช่นนี้ ยิ่งไม่เข้าใจระหว่างอวี้เฉิงและหยวนอู่มีเรื่องเข้าใจผิดอันใด ทั้งๆ ที่ปกติพวกเขาสองพี่น้องมีความสัมพันธ์ไม่เลว ไม่เคยเกิดความขัดแย้งกันมาก่อน

“อวี้เฉิง นี่เจ้ากำลังทำอันใด? ยังไม่รีบยั้งมืออีก!”

เพียงแต่ใต้เท้าหร่วนสังเกตเห็นหวงเชียนเชียนที่กำลังกอดผ้าห่มแน่นบนตั่งเตียง จากนั้นหันมามองสภาพสวมใส่หลุดลุ่ยของหร่วนหยวนอู่อีกครั้ง ไฉนเลยจะไม่รู้ว่าเกิดเรื่องใดขึ้น?

เขาจับหร่วนฮูหยินไว้ พูดด้วยสีหน้าแข็งทื่อดุจเหล็ก “ให้เขาตี! เจ้าเด็กนี่สมควรถูกตี!”

หร่วนฮูหยินถูกดึงไปด้านหลัง นี่ถึงเลื่อนสายมองด้วยความสงสัย เพียงแต่หลังนางเห็นหวงเชียนเชียนบนตั่งเตียง สีหน้าก็เปลี่ยนไป

“สวรรค์ เจ้า...เหตุใดเจ้าไม่สำรวมตนเช่นนี้ หลิงเฟิงดีต่อเจ้าถึงเพียงนั้น ไม่เคยทำผิดต่อเจ้า เจ้าถึงขั้นยั่วยวนหยวนอู่กระนั้น?”

สีหน้าหร่วนฮูหยินเผือดซีด สายตาทอดมองหร่วนหลิงเฟิงที่ยืนอยู่หน้าประตูอย่างอดไม่ได้ จู่ๆ ก็คิดว่าลูกชายตนช่างชะตาอาภัพยิ่งนัก!

คนของบ้านรองรู้ว่าลูกชายของตนมีความสัมพันธ์กับฮูหยินของหร่วนหลิงเฟิง โทสะทั้งหมดล้วนมลายหายไป กลับกลายเป็นว้าวุ่นใจ

“หยวนอู่ เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ? เหตุใดทำเรื่องไร้ยางอายพรรค์นี้ออกมาได้?”

“นางเป็นพี่สะใภ้ของเจ้านะ เจ้าทำเช่นนี้ เจ้าไม่รู้สึกผิดต่อหลิงเฟิงของเจ้าหรือ?”