ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 1066

คนบ้านใหญ่ตระกูลหร่วนเงียบงันไม่เอ่ยวาจา ในตระกูลมีคนที่จิตใจโหดเหี้ยมอำมหิตเช่นนี้ พวกเขาไม่อาจอยู่ร่วมกับคนเช่นนี้ต่อไปได้เป็นอันขาด

“ขับหยวนอู่ออกจากตระกูลหร่วนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ลบชื่อออกจากลำดับวงศ์ตระกูล ตระกูลหร่วนของพวกเรา...ไม่มีที่ให้คนที่ทำร้ายพี่น้องตัวเองแบบนี้!” หร่วนไท่ซือกล่าว

หร่วนหยวนอู่ได้ยินดังนั้นก็พลันทรุดฮวบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความผิดหวัง

“ท่านปู่ ท่านจะอยุติธรรมกับข้าขนาดนี้ไม่ได้นะ! ถ้าไม่ใช่เพราะอาหารเครื่องนุ่งห่มของข้าล้วนแย่กว่าอวี้เฉิงและหลิงเฟิงมาตั้งแต่เล็ก ข้าก็คงไม่ต้องทำแบบนี้”

“เป็นเพราะพวกท่านไม่ยุติธรรมก่อนชัดๆ เป็นเพราะพวกท่านนั่นแหละ!”

ทันทีที่ถูกขับออกจากตระกูลหร่วนและสูญเสียการปกป้องของตระกูลไป เขาก็จะไม่เหลืออะไรอีกแล้ว!

“ท่านพ่อ การลงโทษแบบนี้ออกจะรุนแรงเกินไปหรือเปล่า?”

นายท่านรองตระกูลหร่วนมีสีหน้าปั้นยาก “หยวนอู่ทำผิดใหญ่หลวงจริงๆ แต่เรื่องราวก็ไม่สำเร็จนี่นา? ตอนนี้หลิงเฟิงปลอดภัยไร้อันตราย เหตุใดจึงไม่ยอมผ่อนปรน ให้โอกาสหยวนอู่สักครั้งกันเล่า?”

หร่วนฮูหยินได้ยินวาจานั้นแล้วก็โมโหจนสุดระงับ ตวาดเสียงเกรี้ยว “หลิงเฟิงไม่เป็นไร นั่นเป็นเพราะเขาดวงแข็ง มาเจอพระชายาฉู่อ๋องพอดี เป็นเพราะเขายังไม่ถึงฆาต!”

“หรือจะต้องรอให้หลิงเฟิงตายก่อนถึงจะลงโทษหยวนอู่ได้อย่างนั้นรึ?”

“ลูกชายข้าอยู่ดีๆ ไม่เคยทำผิดต่อหยวนอู่มาก่อน บ้านใหญ่ของพวกข้าก็ไม่เคยทำผิดต่อบ้านรองของพวกเจ้า ถ้าหลิงเฟิงแต่งงานกับเชียนเชียนตัวจริงมาแต่ต้น สองปีนี้ก็คงไม่ถึงกับต้องมีชีวิตแบบนี้”

“เดิมทีเขาเคยเป็นคนหนุ่มที่มีชีวิตชีวาคนหนึ่ง ตอนนี้กลับถูกพวกเจ้าทำร้ายจนอยู่ในสภาพไหนแล้ว? พวกเจ้ายังมาพูดจาเลือดเย็นเช่นนี้อีก ช่างไร้ความเป็นคนนัก!”

ช่วงเวลาสองปีกว่าที่ผ่านมา นางมองดูหลิงเฟิงตกต่ำมาถึงขั้นนี้ ต้องปวดใจมาแล้วกี่ครั้งกี่หน?