ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 188

“คุณหนูลั่วที่ไม่ยอมออกเรือนเสียที คงไม่ใช่ว่ากำลังรอคุณชายใหญ่แห่งตระกูลซ่งหรอกกระมัง?”

“ก่อนหน้านี้สองคนนี้ก็ดูเหมือนคู่บุญฟ้าประทาน เป็นคู่ครองที่เหมาะสมกันยิ่ง แต่สุดท้ายคุณชายใหญ่ตระกูลซ่งก็เปลี่ยนใจไปแต่งงานกับฝานซืออิ๋งแทนมิใช่หรือ?”

“หากเป็นคุณหนูลั่วที่ยุยงให้ทั้งสองหย่ากันจริง ๆ เรื่องนี้ก็ช่างเกินจะให้อภัย!”

ซ่งรั่วเจินซึ่งเดิมทีเฝ้าระวังอยู่ไม่ไกลนัก เผอิญเจอคนแปลกหน้าที่พยายามเข้ามาก่อกวน จึงต้องใช้เวลาไม่น้อยในการเลี่ยงให้พ้นไป ไม่คิดเลยว่าพอผ่านไปแค่ครู่เดียวก็เกิดเรื่องขึ้นแล้ว

“ฝานซืออิ๋ง เรื่องระหว่างเราสองคนอย่าได้โยงไปถึงแม่นางลั่ว ข้ากับนางเพียงบังเอิญพบกัน เจ้าอย่าได้กล่าวคำเหลวไหลให้ผู้อื่นเสื่อมเสียชื่อเสียง”

ซ่งเยี่ยนโจวสีหน้ามืดมนราวกับเมฆฝน ดวงตาเย็นเยือกของเขาส่งประกายความเย็นชาราวกับจะจับตัวเป็นน้ำแข็งจริง ๆ

ฝานซืออิ๋งเมื่อเผชิญกับสายตาน่ากลัวนั้น ใจของนางสะดุดวูบด้วยความหวาดกลัวโดยไม่รู้ตัว แต่ครานี้ในเมื่อนางจับจุดอ่อนได้แล้ว เช่นนั้นก็ไม่มีทางปล่อยไปง่าย ๆ

ลั่วชิงอินกล้าหมายปองบุรุษของนาง เช่นนี้ก็เท่ากับหาทางตาย!

“ทำไม? กล้าทำแต่ไม่กล้ารับงั้นหรือ? ลั่วชิงอินกล้าทำเรื่องไร้ยางอายถึงเพียงนี้แล้ว ยังจะกลัวคำครหาอีกหรือ?”

“ฝานซืออิ๋ง เรื่องหย่าระหว่างเราสองคน ข้าได้ทำทุกอย่างอย่างเต็มที่แล้ว หากเจ้ามีความไม่พอใจใด ๆ ก็พุ่งมาที่ข้าเถิด อย่าได้โยงถึงผู้บริสุทธิ์”

“สิ่งที่ข้าพูดก็เป็นความจริง หรือว่าท่านจะตบข้าเล่า?”

ฝานซืออิ๋งแสยะยิ้ม ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ “มีปัญญาท่านก็ตบเสียสิ! หากท่านกล้าตบสตรี ท่านก็มิใช่ลูกผู้ชายแล้ว!”

เพียะ!

เสียงฝ่ามือที่ดังชัดเจนทำให้ฝานซืออิ๋งถึงกับตะลึงไปชั่วขณะ

นางเงยหน้าขึ้นมองก็พบกับซ่งรั่วเจินที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าเย็นชา “พี่ใหญ่ของข้าไม่สะดวกจะตบสตรี แต่ข้าสะดวกยิ่งนัก หากเจ้าคิดว่ายังโดนไม่พอ ข้ายินดีจะตบให้เพิ่มอีกสักสองที!”

เมื่อพูดจบ ซ่งรั่วเจินก็ไม่เปิดโอกาสให้ฝานซืออิ๋งได้ปฏิเสธ ยกมือขึ้นตบเพิ่มไปอีกสองฉาด

“กรี๊ด!”

ฝานซืออิ๋งกรีดร้องเสียงดัง แล้วพุ่งเข้าใส่ซ่งรั่วเจินอย่างรุนแรง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน