ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 191

“แม่ข้ายังอยู่ ไม่พูดถึงว่ายังไม่ถึงรอบผู้เยาว์มาเจ้ากี้เจ้าการ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเจ้าที่เป็นสะใภ้ใหญ่ซึ่งควรอ่อนน้อมถ่อมตนยอมถอยให้ แต่เจ้ากลับเอาแต่สร้างปัญหา ข้าถึงได้หย่าร้างกับเจ้า!”

ฝานซืออิ๋งปฏิเสธโดยสัญชาตญาณ “ข้า ข้าเปล่านะ...”

“ถ้าเจ้าต้องการหลักฐาน ข้าก็มีพยานเหลือเฟือ!”

“แม่นมสาวใช้ในจวน อาจารย์ที่สอนบัญชีให้เจ้า ลูกค้าของที่ร้าน ข้าล้วนสามารถเชิญมาได้!”

น้ำเสียงของซ่งเยี่ยนโจวไม่เร็วไม่ช้า แต่กลับไม่เปิดช่องให้ฝานซืออิ๋งแก้ตัวแม้แต่น้อย

ฝานซืออิ๋งรู้สึกว่าหนังศีรษะชาหนึบ หลังจากแต่งงานมา ซ่งเยี่ยนโจวคร้านจะสนใจนาง แม้แต่คำพูดยังคร้านจะพูดด้วย ย่อมไม่มีทางมาถือสาหาความ

จนกระทั่งบัดนี้ นางจึงนึกขึ้นได้ว่าซ่งเยี่ยนโจวเดิมก็เป็นคนละเอียดรอบคอบเช่นนี้เอง

หากเขาตัดสินใจจะจัดการนางแล้ว ด้วยความสามารถของนางไม่สามารถรับมือได้เลย!

คนทั้งหลายเห็นใบหน้าซีดเผือดของฝานซืออิ๋งก็เข้าใจแล้ว ที่แท้ฝานซืออิ๋งก็ใส่ร้ายซ่งรั่วเจินกับตระกูลซ่งมาโดยตลอดหรือนี่?

“ฝานซืออิ๋งกลับดำเป็นขาวเช่นนี้ทำกันเกินไปแล้ว ซ่งรั่วเจินไม่ได้เอาเรื่องเอาราวกับนางด้วยซ้ำ แต่นางยังคิดจะมาใส่ร้ายซ่งเยี่ยนโจวกับแม่นางลั่ว ไฉนจึงมีคนแบบนี้ได้?”

“ตระกูลซ่งไม่ได้ปลดนางไปตรงๆ ก็ถือว่าไว้หน้านางแล้ว นางยังจะมาแว้งกัดอีก!”

ฉินซวงซวงคิดไม่ถึงว่าฝานซืออิ๋งจะไร้ประโยชน์ขนาดนี้ แค่ซ่งเยี่ยนโจวเอ่ยปาก ฝานซืออิ๋งก็พ่ายแพ้หมดรูป นางจึงเอ่ยขึ้นอย่างอดไม่ได้

“แม่นางฝานไม่ควรพูดจาแบบนี้จริงๆ นั่นแหละ แต่แม่นางซ่ง เจ้าเป็นแม่นางที่ยังไม่ออกเรือน แต่กลับยึดกิจการครอบครัวไว้ไม่ยอมส่งให้พี่สะใภ้ใหญ่ดูแลเช่นนี้ ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่นางจะไม่พอใจ”

“ข้าเชื่อว่าแม่นางฝานคงพูดแบบนั้นไปเพราะความโมโหชั่ววูบ เจ้าก็อย่าเอาแต่จ้องจับผิดไม่ปล่อยต่อไปเลย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน