ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง นิยาย บท 195

“ข้า ข้าเปล่านะ”

จ้าวหงส่ายหน้าไปมา ตอนนั้นหลังเกิดเรื่อง เขารู้สึกหวาดกลัวจึงเอาแต่หลบซ่อนตัวไม่ยอมออกไปไหน

ถึงจะเป็นตอนนี้ เขาก็พยายามหลบหน้าซ่งเยี่ยนโจวอย่างเต็มที่ คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะถูกคนจับตัวมา!

“วางยาอะไรกัน?” ลั่วหวยหลี่ตระหนักได้ถึงเลศนัยที่ซ่อนอยู่จึงรีบถามทันที “ตกลงปีนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ความอึดอัดใจวาบผ่านใบหน้าของซ่งเยี่ยนโจว เขามองไปทางลั่วชิงอินโดยไม่รู้ตัว แต่กลับเห็นแววตาอ่อนโยนของนาง ราวกับให้กำลังใจให้เขาพูดต่อไป

“ปีนั้นข้าถูกวางยาจนสลบไป พอตื่นขึ้นมาอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น ฝานซืออิ๋งก็ปรากฏตัวขึ้นในห้องของข้า”

ความจริงในปีนั้นถูกเปิดเผยในชั่วขณะนี้เอง!

ทุกคนเบิกตากว้าง ก่อนหน้านี้ไม่เข้าใจมาตลอด ว่าเหตุใดคุณชายใหญ่ตระกูลซ่งจึงทอดทิ้งคู่หมายที่รู้จักกันตั้งแต่เด็ก มาสู่ขอฝานซืออิ๋งราวตัดสินใจอย่างแน่วแน่แล้ว

ทุกคนล้วนคาดเดากันว่าคนทั้งสองคงเข้ากันไม่ได้จึงเกิดเป็นช่องว่างขึ้นมา มิฉะนั้นก็เป็นซ่งเยี่ยนโจวที่ไปสู่ขอคนอื่นเพราะความโมโหชั่วแล่น ถึงขั้นมีคนเดาว่าลั่วชิงอินร่างกายอ่อนแอเกินไป อาจมีลูกยาก

แต่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าซ่งเยี่ยนโจวถูกวางแผนร้าย!

เขาไม่ได้ไม่อยากแต่งงานกับลั่วชิงอิน แต่เป็นเพราะไร้ทางเลือกต่างหาก!

“เปล่า ข้าเปล่านะ!”

ฝานซืออิ๋งประหวั่นลนลาน จะปล่อยให้ทุกคนแน่ใจว่าเรื่องนี้เป็นฝีมือนางไม่ได้เด็ดขาด มิเช่นนั้นชื่อเสียงนางได้ป่นปี้ฉาวโฉ่เป็นแน่!

ไม่เพียงไม่มีหน้าไปพบผู้คน แต่งไม่ออก แต่ยังจะไม่มีที่ยืนในเมืองหลวงอีกด้วย!

“ท่านพูดเหลวไหล! ปีนั้นท่านบังเกิดจิตราคะเพราะเมาสุราเองต่างหาก เห็นข้าอยู่ตัวคนเดียวจึงลากข้าเข้าห้องแล้วขืนใจข้า!”

“ข้าเป็นผู้หญิงที่บริสุทธิ์ผุดผ่องคนหนึ่ง ท่านได้ร่างกายข้าไปแล้วก็ควรรับผิดชอบไม่ใช่หรือ?”

ซ่งเยี่ยนโจวแววตาเย็นชาดุจน้ำแข็ง “ข้าแค่ถูกวางยานอนหลับ ไม่ได้ถูกวางยาปลุกกำหนัด ข้าจะแยกแยะไม่ออกเชียวหรือว่าได้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นหรือไม่?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน